@article{article_291942, title={Kardiyopulmoner Resüsitasyon Eğitimi Eğitimsiz Kurtarıcıların Acil Yanıt Sistemi Görevlisi Kılavuzluğunda Uyguladığı Temel Yaşam Desteğinin Kalitesini Artırmaktadır}, journal={The Journal of Kırıkkale University Faculty of Medicine}, volume={19}, pages={55–59}, year={2017}, DOI={10.24938/kutfd.291942}, author={Kayıpmaz, Afşin Emre and Akpınar, Cafer and Altıparmak, Nur and Kavalcı, Cemil and Gedik, Helin Gülen and Aydoğdu, Cem and Ünal, Elifsu and Cınkır, Beyza and Temizhan, Yiğit}, keywords={Temel yaşam desteği,kardiyopulmoner resüsitasyon,eğitim}, abstract={ Amaç : Hastane dışında kardiyak arrest gelişen bir hastaya ilk yardım edebilecek kişiler, o anda yakın çevrede olaya tanık olan insanlardır. Her an her yerde hepimizin karşılaşabileceği kardiyak arrest durumlarında olaya tanık olan kişilerin doğru ve etkili temel yaşam desteği uygulamalarının, hastanın sağ kalımına önemli katkı sağladığı bildirilmiştir. Bu çalışmada daha önceden kardiyopulmoner resüsitasyon (KPR) eğitimi almadığı bilinen kurtarıcıların acil yanıt sistemi görevlisi yönlendirmesi yapmış oldukları KPR’nin etkinliğini; aynı kişilere KPR eğitimi verdikten sonra acil yanıt sistemi görevlisi olmaksızın yapılanla karşılaştırmayı amaçladık. Gereç ve Yöntemler : Çalışmayı Başkent Üniversitesinde, Diş Hekimliği Fakültesi 5. sınıf öğrencileri üzerinde prospektif olarak gerçekleştirdik. Katılımcıları tek tek temel yaşam desteği maketinin ve KPR geri bildirim cihazının bulunduğu salona aldık. Katılımcılara, halka açık alanda gerçekleşen bir temel yaşam desteği senaryosu verdik. Bu esnada mobil telefonla başka bir odada hazır bekleyen acil yanıt sistemi görevlisi ile telefon bağlantısı kurduk. Katılımcıların acil yanıt sistemi görevlisinin yönlendirmesi ve tarifiyle 1 kez, 2 dakikalık, yalnızca göğüs kompresyonlarından oluşan KPR yapmasını istedik. Tüm katılımcıların eğitim öncesindeki verilerini KPR geri bildirim cihazıyla kaydettikten sonra hepsine temel yaşam desteği eğitimi verdik. Eğitimden hemen sonra da tüm katılımcıların KPR becerilerini yeniden değerlendirdik. Bulgular : Çalışmamıza ortalama yaşı 23.22±1.31 olan 37 öğrenci katıldı. Katılımcıların %16.2’si erkek, %83.7’si kadındı. Göğüs kompresyon sayıları bakımından, eğitim öncesi (89.27±24.53) ve sonrası (110.59±21.92) ölçümlerde eşleştirilmiş t-testi ile yapılan değerlendirmeye göre istatistiksel olarak anlamlı fark mevcuttu ( p <0.001). Bunun yanı sıra eğitim öncesi ve sonrası ölçümlerde kompresyon zamanları, doğru kompresyonların tüm kompresyonlara oranı ve kompresyon yüzdeleri arasında istatistiksel olarak anlamlı fark mevcuttu (sırasıyla p <0.005; <0.005 ve <0.001). Sonuç : Çalışmamızın sonuçları eğitim almış halktan kurtarıcıların uyguladığı KPR’nin, acil yanıt sistemi görevlisi aracılığıyla yapılandan belirgin olarak daha üstün olduğunu ortaya koymuştur. }, number={2}, publisher={Kirikkale University}