TY  - JOUR
TT  - YAŞLILARIN KENTSEL AÇIK MEKÂN KULLANIMLARININ İNCELENMESİ: TRABZON KENTİ ÖRNEĞİ
AU  - Düzenli, Tugba
AU  - Alpak, Elif Merve
PY  - 2017
DA  - July
JF  - Yaşlı Sorunları Araştırma Dergisi
JO  - EIRJ
PB  - Yaşlı Sorunları Araştırma Derneği
WT  - DergiPark
SN  - 1308-5816
SP  - 1
EP  - 8
VL  - 10
IS  - 2
KW  - Yaşlılık
KW  - kentsel açık mekânlar
N2  - Sonyıllarda yaşlı nüfusunda görülen artış, yaşlıların sorunlarına önem verilmesigerektiğini göstermektedir. Bu nedenle; yaşlılık döneminin tanınması, yaşlılariçin özelleştirilmiş, onların fizyolojik, psikolojik ve sosyal gereksinmelerinikarşılayabilecek uygun kentsel mekânların yaratılması hem tasarımcılar hemkullanıcılar için önemlidir. İhtiyaçlarayönelik olarak düzenlenmiş kentsel açık mekânlar birtakım fiziksel vepsikolojik baskılar altında bulunan yaşlılar için büyük önem taşımaktadır. Sosyalbağları güçlendirmesi konusunda oldukça önemli yeri olan kentsel açıkmekânların tüm yaş grubu ve kullanıcı tiplerini birleştirici rolleribulunmaktır. Kentin bir parçası olan yaşlıların açık mekânlara katılımı ancak bumekânların yaşlı ihtiyaçlarına uygun olarak tasarlanmasıyla sağlanabilir. Buçalışmada da amaç hangi kentsel açık mekânların yaşlılar tarafından ne kadar vene amaçla kullanıldığının belirlenmesidir. Diğer bir deyişle; yaşlılara uygunkentsel açık mekânlar için tasarım ölçütleri ortaya koymak, yaşlıların kentselyaşama katılımlarını, kentsel açık mekan kullanımlarını araştırmaktır.ÇalışmadaTrabzon kentinde yaşayan 125 yaşlı bireyle (65-75 yaş) anket yapılmıştır. İlkolarak kişilerin yaşları, cinsiyetleri, meslekleri ve yaşam güvenceleri olupolmadığı sorgulanmıştır. Daha sonra yaşlılara en çok hangi açık mekânları nesıklıkta kullandıkları, bu açık mekânlarda neler yaptıkları sorulmuştur. Ayrıcaburalara gitme nedenleri de sorgulanmıştır. Anketin bu kısmında 5’ li likerttutum skalası kullanılmıştır. Sonuçta,yaşlıların kentsel açık mekânlardan en çok parklarda vakit geçirdikleri,kentsel açık mekânları en çok arkadaşlarıyla birlikte olmak ve oturup dinlenmekiçin kullandıkları belirlenmiştir. Ayrıca bu mekânları tercih nedenlerininulaşılabilirlik, doğallık ve güvenlik olduğu da tespit edilmiştir. 
CR  - Booth, M.L. (2000). Assessment of physical activity: an international perspective. Research Quarterly for Exercise and Sport, 71(2): 114-120.
CR  - Connel, B.R., Sanford, J.A. and Lewis, D. (2007). Therapeutic effects of an outdoor activity program on nursing home residents with dementia. Journal of Housing for Elderly, 21(3-4):195-209.
CR  - Fujita, K., Fujiwara, Y., Chaves, P., Motohashi, Y. and Shinkai, S. (2006). Frequency of going outdoors as a good predictor for incident disability of physical function as well as disability recovery in community dwelling older adults in rural Japan. Journal of Epidemiology, 16(6):261-270.
CR  - Görgün-Baran, A. (2008). Yaşlılıkta sosyalizasyon ve yaşam kalitesi. Yaşlı Sorunları Araştırma Dergisi, 2: 86-97.
CR  - Harel, Z. (1981). Quality of care, congruence and well-being among institutionalized aged. The Gerontologist, 21(5): 523-531.
CR  - Herzog, T.R., Maguire, C.P., and Nebel, M.B. (2003). Assessing the restorative components of environments. Journal of Environmental Psychology, 23: 159-170.
UR  - https://dergipark.org.tr/en/pub/yasad/issue//295045
L1  - https://dergipark.org.tr/en/download/article-file/323322
ER  -