TY - JOUR TT - YABANCI DİL OLARAK TÜRKÇE ÖĞRENENLERİN KONUŞMA ÖZ YETERLİKLERİNİN ÇEŞİTLİ DEĞİŞKENLER AÇISINDAN İNCELENMESİ AU - Kurudayıoğlu, Mehmet AU - Güngör, Haluk PY - 2017 DA - June Y2 - 2017 JF - Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim (TEKE) Dergisi JO - TEKE PB - Cengiz ALYILMAZ WT - DergiPark SN - 2147-0146 SP - 1105 EP - 1121 VL - 6 IS - 2 KW - Yabancılara Türkçe öğretimi KW - öz yeterlik KW - konuşma eğitimi KW - konuşma becerisi KW - konuşma öz yeterliliği N2 - Öz yeterlik,bireylerin herhangi bir alanda kendilerinden beklenen iş ve davranışları yerinegetirme, o iş ya da durumla ilgili karşılaştıkları zorlukların üstesindengelerek başarmaya ilişkin kendilerine olan inançlarını ifade eden birkavramdır. Yabancı dil öğreniminde bireylerin hedef dili öğrenmeye karşı olanöz yeterlikleri, öğretim faaliyetlerinin hedeflerine ulaşmasında belirleyicifaktörlerden birisidir. Bu çalışma, yabancı dil olarak Türkçe öğrenenlerinTürkçe konuşma öz yeterlik düzeylerinin belirlenerek, çeşitli değişkenleraçısından incelenmesi amacıyla yapılmıştır. Yapılan bu çalışma nicel biraraştırma olup, tarama modeline göre desenlenmiştir. Araştırmacılar tarafındangeliştirilen “Yabancı Dil OlarakTürkçe Öğrenenlere Yönelik Konuşma Becerisi Öz Yeterlik Ölçeği” ve “KişiselBilgi Formu” veri toplama aracı olarak kullanılmıştır. Elde edilen verilerinçözümlenmesinde SPSS 21.0 programından ve aritmetik ortalama, yüzde, t-testi,ANOVA gibi tekniklerden yararlanılmıştır. Türkçeyi yabancı dil olarak öğrenenöğrencilerin konuşma becerisi öz yeterlik düzeyleri, öğrencilerin cinsiyet,Türkçe bilme düzeyleri, yaş seviyeleri, Türkçe öğrenme süreleri, Türkçeöğrenilen kurum ve öğrencilerin ülkelerinin bulunduğu bölgeler açısındanincelenmiştir. Yapılan analizler sonucunda, öğrencilerin konuşma becerisi özyeterlik düzeyleri ile Türkçe öğrenilen kurum ve öğrencilerin ülkelerininbulunduğu bölgeler arasında anlamlı bir farklılık bulunduğu belirlenirken,diğer değişkenler arasında anlamlı bir farklılık bulunmadığı belirlenmiştir. CR - AREGU, B. B. (2013). Self-Efficacy, Self-Esteem and Gender as Determinants of Performance in Speaking Tasks. Journal of Media and Communication Studies 5 (6): 64-71. CR - BANDURA, A. (1977). Self-efficacy: Toward a Unifying Theory of Behavioral Change. Psychological Review 2 (84): 191-215. CR - BANDURA, A. (1986). Social Foundations of Thought and Action: A Social Theory. Englewood Cliffs, NJ: Prentice Hall. CR - BANDURA, A. (1999). Social Cognitive Theory: an Agentic Perspective. Asian Journal of Social Psychology 2: 21-41. CR - BANDURA, A. (2006). Guide for Constructing Self-Efficacy Scales. Self-Efficacy Beliefs of Adolescents 5: 307-337. CR - BÜYÜKİKİZ, K.K. (2011). Türkçeyi Yabancı Dil Olarak Öğrenenlerin Yazma Becerileri İle Öz Yeterlik Algıları Arasındaki İlişki Üzerine Bir Araştırma. Doktora Tezi. Ankara: Gazi Üniversitesi. CR - BÜYÜKÖZTÜRK, Ş. (2012). Veri Analizi El Kitabı: İstatistik, Araştırma Deseni, SPSS Uygulamaları ve Yorum. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık. CR - Büyük Türkçe Sözlük (2011). Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları. CR - CHACON, Carmen Teresa (2005). Teachers’ Perceived Efficacy Among English as a Foreign Language Teachers in Middle Schools in Venezuela. Teaching and Teacher Education 21: 257-272. CR - ÇUBUKÇU, F. (2008). A Study on the Correlation between Self Efficacy and Foreign Language Learning Anxiety. Eğitimde Kuram ve Uygulama, 4 (1): 148-158. CR - DASMO, S. H. (2014). The Effect of Speaking Self-Efficacy and Gender in Speaking Activities. Bahasa & Sastra, 14 (2): 205-217. CR - DELLİNGER, A. vd. (2008).Measuring Teachers’ Self-Efficacy Beliefs: Development and Use of the TEBS-Self. Teaching and Teacher Education. 24: 751-766. CR - DEMİR, T. (2011). İlköğretim Öğrencilerinin Yaratıcı Yazma Becerileri İle Yazma Öz Yeterlik Algısı Ve Başarı Amaç Yönelimi Türleri İlişkisinin Değerlendirilmesi. Doktora tezi. Ankara: Gazi Üniversitesi. CR - DEVELLIS, R. F.(2003). Scale Development: Theory And Applications. Thousand Oaks, CA: Sage Publications. CR - DURMUŞ, M. (2013). Yabancılara Türkçe Öğretimi. Ankara: Grafiker Yayınları. CR - ERDEM, İ.(2013). Konuşma Eğitimi: Kuram, Uygulama, Ölçme ve Değerlendirme (s. 181-220). Türkçe Öğretimi El Kitabı. Ed. Adıgüzel A., Karatay H. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık. CR - GÜZEL, A. ve BARIN, E. (2013). Yabancı Dil Olarak Türkçe Öğretimi. Ankara: Akçağ Yayıncılık. CR - HAMZADAYI, E. ve BÜYÜKİKİZ, K. K. (2015). Türkçe Öğrenen Yabancı Öğrencilerin Konuşma Öz Yeterlik Algıları İle Kişilik Tipleri Arasındaki İlişki. TSA, 19 (1): 297-312. CR - HOOPER, D., COUGHLAN, J. ve MULLEN, M. (2008). Structural Equation Modelling: Guidelines For Determining Model Fit. The Electronical Journal of Business Research Methods. 6 (1): 53-60. CR - HU, L. ve BENTLER, P. M. (1999). Cutoff Criteria for Fit Indexes in Covariance Structure Analysis: Conventional Criteria Versus New Alternatives. Structural Equation Modeling: A Multidisciplinary Journal. 6 (1): 1-55. CR - JÖRESKOG, K. G. ve SÖRBOM, D. (1993). LISREL 8: Structural Equation Modeling with The Simplis Command Language. Chicago: SSI Scientific Software International Inc. CR - KARASAR, N. (2003). Bilimsel Araştırma Yöntemi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım. CR - KATRANCI, M. ve MELANLIOĞLU, D. (2013). Öğretmen Adaylarına Yönelik Konuşma Öz Yeterlik Ölçeği: Geçerlik ve Güvenilirlik Çalışması. The Journal of Academic Social Science Studies. 6 (6): 651-665. CR - KLİNE, R. B. (2005). Principles And Practice Of Structural Equation Modeling (2nd ed.). New York: Guilford Press. CR - LİU, M. (2013). English Bar as a Venue to Boost Students' Speaking Self-Efficacy at the Territary Level. English Language Teaching. 6 (12): 27-37. CR - MİLLS, N., PAJARES, F. ve HERRON, C. (2007). Self-Efficacy of College Intermediate French Students: Relation to Achievement and Motivation. Language Learning. 57 (3): 417-422. CR - PAJARES, F.(1996). Self-Efficacy Beliefs in Academic Settings. Review of Educational Researc. 4 (66): 543-570. CR - SALLABAŞ, M.E. (2012). Türkçeyi Yabancı Dil Olarak Öğrenenlerin Konuşma Öz Yeterliklerinin Değerlendirilmesi. TSA. 16 (2): 269-290. CR - SALLABAŞ, M.E. (2013). Türkçeyi Yabancı Dil Olarak Öğrenenler İçin Konuşma Öz Yeterlik Ölçeği: Geçerlilik ve Güvenirlilik çalışması. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi. 36: 261-270. CR - SCOTT, W. A. ve YTREBERG, L.H. (2004). Teaching English to Children. New York: Longman. CR - SIEW, M. ve WONG, L. (2005). Language Learning Strategies and Language Self- Efficacy: Investigating The Relationship In Malaysia. Regional Language Centre Journal. 36 (3): 245-259. CR - TABACHNICK, B. G. ve FIDELL, L. S. (2007). Using Multivariate Statistics. Boston: Pearson Education. CR - TRUITT, S.N. (1995). Beliefs About Language Learning: A Study of Korean University Students Learning English. Texas Papers in Foreign Language Education. 1 (2): 1-4. CR - YILDIZ, D. ve YAVUZ, M. (2012). Etkili Konuşma Ölçeği: Bir Ölçek Geliştirme Çalışması. Turkish Studies. 7 (2): 319-334. CR - WOODROW, L.(2011). College English Writing Affect: Self-Efficacy and Anxiety. System. 39: 510-522. UR - https://dergipark.org.tr/en/pub/teke/issue//327518 L1 - https://dergipark.org.tr/en/download/article-file/323415 ER -