TY  - JOUR
TT  - THE EFFECT OF PROBLEM SOLVING SKILLS AND RESILIENCE TO THE MARITAL ADJUSTMENT IN OLD AGES
AU  - Serpen, Ayse Sezen
AU  - Mackan, Alp Caglan
PY  - 2017
DA  - August
JF  - The Eurasia Proceedings of Educational and Social Sciences
JO  - EPESS
PB  - ISRES Publishing
WT  - DergiPark
SN  - 2587-1730
SP  - 169
EP  - 174
VL  - 7
KW  - Old age
KW  - marriage
KW  - marital adjustment
KW  - problem solving abilities
KW  - resilience
N2  - This work wasconducted on the 210 elderly members of the Ankara Metropolitan Municipality –Elderly Services Center which serves to approximately 32,000 elders in 7 towns,whose problem solving abilities and resilience effects were to be studied ontheir marital adjustments of those who are currently married and have beenregistered in the last decade to the Ankara Metropolitan Municipality – ElderlyServices Center.In order to determine the problemsolving abilities and resilience of the participants, the Interactional ProblemSolving Inventory” (Lange et al., 1991) and “Connor-Davidson Resilience Scale”(Connor & Davidson, 2003) have been used in the research, which wereadapted to the Turkish language by Maçkan (2014). In order to measure thecohesion levels of the spouses, the “Dyadic Adjustment Scale” was usedconsisting of 32 items, developed by Spanier (1976) and adapted to Turkish byFışıloğlu & Demir (2000).In consequence of the research,when analyzing the dual and partial correlations between the predictorvariables and marital adjustment, problem solving skills (p<0.001) and resilience (p<0.001) were found to haveimpact on the marital adjustment.
CR  - Altıparmak, S. (2009). Huzurevinde yaşayan yaşlı bireylerin yaşam doyumu, sosyal destek düzeyleri ve etkileyen faktörler, Fırat Üniversitesi Sağlık Bilimleri Tıp Dergisi, 23 (3): 159-164
Bayram,  N. (2009). Sosyal Bilimlerde SPSS ile Veri Analizi. Ezgi Kitabevi. Bursa, 235s.
Black, K. & Lobo, M. (2008). A conceptual review of family resilience factors. journal of family nursing, 14 (1): 33-55.
Cheung, S. K. (2002). Evaluating the psychometric properties of the Chinese version of the ınteractional problem-solving ınventory. Research on Social Work Practice, 12 (4): 490-501
Connor, K.M. & Davidson, J.R.T. (2003). Development of A New Resilence Scale: The Connor Davidson Resilence Scale(CD-RISC). Depression and Anxiety, 18: 76-82.
Demiray, Ö. (2006). Evlilikte Uyumun Demografik Özelliklere Göre İncelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Dicle Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Diyarbakır.
Fichten, C. & Wright, J. (1983). Videotape and verbal feedback in behavioral couple therapy: A review. Journal of Clinical Psychology,  39 (2): 216-221
Fışıloğlu, H. & Demir, A. (2000). Applicability of the Dyadic Adjustment Scale for Measurement of Marital Quality with Turkish Couples. Europen Journal 0f Psychological Assessment, 16 (3): 214-218.
Güven, S. (2002). Yaşlı ve Aile. Hacettepe Üniversitesi Geriatrik Bilimler Araştırma ve Uygulama Merkezi. Geriatri, 241–247.
Günay, O. (2000). Evlilik Uyumu ile Kişisel Düşünme Modelleri Arasındaki İlişki. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Marmara Üniversitesi. Eğitim Bilimleri Enstitüsü. İstanbul.
Güven, N. & Selim, S.A. (2007). İlişkilerle ilgili bilişsel çarpıtmalar ve algılanan problem çözme becerilerinin evlilik doyumunu yordama gücü. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 3 (28): 49-61.
Henry, N., Berg, C., Smith, T. & Florsheim, P. (2007). Positive and negative             characteristics of marital interaction and their association with maritial satisfaction in middle-aged and older couples. Psychology and Aging, 22 (3): 428–441.
Hünler, O. S. ve Gençöz, T. (2003). Boyun eğici davranışlar ve evlilik doyumu ilişkisi: Algılanan evlilik problemleri çözümünün rolü. Türk Psikoloji Dergisi. 18.(51).99-108.
 Kalkan, M. & Ersanlı, E. (2008). Bilişsel-davranışçı yaklaşıma dayalı evlilik ilişkisini geliştirme programının evli bireylerin evlilik uyumuna etkisi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 8 (3): 963-986.
Lange, A.,Markus, E., Hageman, W. & Hanewald, G. (1991). Status ınconsistency. tradationality and marital distress ın the netherlands. Psychological Reports, 68: 1243-1253.
Leveson, R.W., Carstensen, L. L. & Gottman J.M. (1993). Long-term marriage: age, sex, and satisfaction. Psychology and Aging, 8 (2): 301-313.
Maçkan, A.Ç. (2014). Yaşlılık Döneminde Problem Çözme Becerileri ve Esnekliğin Evlilik Uyumuna Etkisi, Ankara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara.
Margolin, G. & Wampold, B. E. (1981). Sequential analysis of conflict and accord in distressed and nondistressed marital partners. Journal of Consulting and Clinical Psychology, 49 (4): 554-567.
Özgür, G. (1991). Bornova Bölgesinde Oturan Emeklilerde, Emeklilik, Sağlık ve Sosyal Destek İlişkisinin İncelenmesi. Ege Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Doktora Tezi. İzmir.
Özer, S. (2007). Sık Rastlanan Psikiyatrik Sorunlar. Yaşlılıkta Kaliteli Yaşam. Hacettepe Üniversitesi. GEBAM yayını, Ankara. s.: 59-67.
Soylu, Y. & Kağnıcı, D. Y. (2015). Evlilik uyumunun empatik eğilim, iletişim ve çatışma çözme stillerine göre yordanması. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 5 (43): 44-54
Spainer, G. B., (1976). Measuring dyadic adjustment: new scales for assessing the quality of marriage and similar dyads. Journal of Marriage and Family, 38 (1): 15-28. 
Spainer, G. B. (1979). The measurement of marital quality. Journal of Sex and Marital Therapy, 5(3): 288-300.
UR  - https://dergipark.org.tr/en/pub/epess/issue//337259
L1  - https://dergipark.org.tr/en/download/article-file/339736
ER  -