TY  - JOUR
TT  - The Position, Structure and Characteristics of Air Law in The Legal Order
AU  - Gemici, Eser
AU  - Yeşiller, Mehmet
PY  - 2017
DA  - December
Y2  - 2017
DO  - 10.30518/jav.348984
JF  - Journal of Aviation
JO  - JAV
PB  - Vedat Veli ÇAY
WT  - DergiPark
SN  - 2587-1676
SP  - 140
EP  - 153
VL  - 1
IS  - 2
KW  - Hava Hukuku
KW  - Havacılık Hukuku
KW  - Uluslararası Hava Hukuku
KW  - Hava Hukukunun Özellikleri
N2  - The absence of a deep history of air law is understood by the existenceof the rules of law which are introduced after the first balloon flightexperiments. For about 100 years, air law has reached a modern structure inwhich a wide range of agreements and protocols are laid out in the name of theregulation of international civil aviation activities. All these which arerelated to the international air public law or the international air privatelaw and definition, characteristics and scope of the air law are among the issuesdiscussed in the doctrine. In this sense, in order to make all these mattersmore understandable, it is aimed to reveal the structure of the air law in thisstudy and it is tried to reveal its characteristics by examining whether it hasits own autonomy. Because it is understood that in air law the differencebetween air public law and air private law is not clear, the complexity of therelationship with all the branches of law is taken into consideration and itseems that it can not be considered separately from all relevant branches oflaw. Taking into account all of these, the fact that any aviation activitybecomes a legal subject of many countries clearly demonstrates theinternational character of air law.
CR  - [1]	Dempsey, P. S. (2008). Public International Air Law. Montreal: McGill University.
[2]	Anderson, D., Grahan, I. ve Williams, B. (2011). “Flight and Motion, The History and Science of Flying”. Dr. Richard P. Hallion. (Haz./Ed.). New York: Myron E. Sharpe Inc.
[3]	Wittmer, A. ve Bieger, T. (2011). “Fundamentals and Structure of Aviaiton Systems”. Andreas Wittmer, Thomas Bieger, Roland Mu¨ller (Haz./Ed.). Aviation Systems, Management of Integrated Aviation Value Chain (s. 5-38). Berlin: Springer-Verlag.
[4]	Kılınç, S. U. (2011). Avrupa Birliği-Eurocontrol Sivil Havacılık Düzenlemeleri ve Türkiye. İstanbul: On İki Levha Yayıncılık A.Ş.
[5]	Hazeltine, H. D. (1911). The Law of The Air. London: University of London Press, LTD.
[6]	Diederiks-Verschoor, I. H. Pb. (2006). An Introduction to Air Law. Netherlands: Kluwer Law International B.V.
[7]	Banner, S. (2008). Who Owns The Sky? The Struggle to Control Airspace From The Wright Brothers On. London: Harvard University Press.
[8]	Çağa, T. (1963). Hava Hukuku. İstanbul Üniversitesi Yayınları, No: 996. Hukuk Fakültesi Yayın No: 206. İstanbul: Doğan Kardeş Matbaacılık A.Ş.
[9]	Günel, R. V. (2010). “Açık Semalar” Antlaşmaları Sürecinde Uluslararası Havacılık Hukuku (eleştirel yaklaşım). İstanbul: Beta Basım A.Ş.
[10]	Öztürk, Y. (2010). Hava Hukuku 1. Samsun.
[11]	Ulusoy, Ü. H. (2013). “Uluslararası Hukuk Açısından Ege Hava Sahasında Türkiye ve Yunanistan Arasındaki Sorunlar”. Türkiye Barolar Birliği Dergisi, Sayı: 109: 303-334.
[12]	Cheng, B. (1989). “Air Law”. Rudolf, D., Robert, E. H., Steven, L. ve Peter, M-S. (Ed.). Encyclopedia of Public International Law. Volume 11. (s. 5-12). Amsterdam: Elsevier Science Publishing Company Inc.
[13]	Ünal, M. S. (2009). Sivil Havacılık ve Uluslararası Hukuk. Galatasaray Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayımlanmış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul.
[14]	Göknil, M. N. (1947). Hava Hukuku Notları. İstanbul Üniversitesi Yayınları, No: 339. Hukuk Fakültesi Yayın No: 74. İstanbul: İbrahim Horoz Basımevi.
[15]	Göknil, M. N. (1951). Hava Hukuku. İstanbul Üniversitesi Yayınları, No: 484. Hukuk Fakültesi Yayın No: 107. İstanbul: Fakülteler Matbaası.
[16]	Belbez, H. (1943). “Hava Hukuku Konusu ve Mahiyeti”. Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Fakültesi Dergisi, Cilt: 01, Sayı: 4: 743-746.
[17]	Milde, M. (2012). International Air Law and ICAO. Netherlands: Eleven International Publishing.
[18]	Şahiner, O. (2006). Hava ve Uzay Hukukunun Gelişimi Açısından Türkiye’nin Yeri. Dicle Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayımlanmış Yüksek Lisans Tezi, Diyarbakır.
[19]	Şerif, R. (1934). Hava Hukuku. İstanbul: Akşam Matbaası.
[20]	Pazarcı, H. (1989). Uluslararası Hukuk Dersleri. Ankara: Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgilere Fakültesi ve Basın-Yayın Yüksekokulu Basımevi.
[21]	Speciale, C. R. (2006). Fundamentals of Aviation Law [Elektronik Sürüm]. New York: McGraw-Hill Companies, Inc.
[22]	Bilge, S. A. (1951). “Şikago Havacılık Anlaşmaları ve Milletlerarası Sivil Havacılık Teşkilatı (O.I.A.C.)”. Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi. Cilt: 6, Sayı: 1: 196-214. http://dergiler.ankara.edu.tr/dergiler/42/358/3750.pdf Erişim tarihi Ekim 2, 2017.
CR  - [23]	Cooper, C. J. (1952). “International Air Law, Roman Law and The Maxim Cujus Est Solum In International Air Law”. McGill Law Journal. Vol: 1: 23-65. http://www.lawjournal.mcgill.ca/userfiles/other/39679-1.1.Cooper.pdf Erişim tarihi Ekim 2, 2017.
[24]	Köksal, T. (2011). Uluslararası Sivil Havacılık Hukuku (International Civil Aviation Law). Ankara: Adalet Yayınevi.
[25]	Milde, M., Abeyratne, R., Bunker, D., Faller, E., Thaker, S. J., Haanappel, P. C. P., Jakhu, R., Janda, R. Margo, D. R., Matte, M. N., Schubert, F., Dam, V. R. ve Vlasic, A. I. (2005). “Annals of Air and Space Law”. P. S. Dempsey (Ed.). Vol. XXX., Part I. Montreal: The Carswell Company Ltd.
[26]	Pearson, W. M. ve Riley, S. D. (2015). Foundation of Aviation Law. İngiltere: Ashgate Publishing Limited.
[27]	Bartsch, R. I. C. (2012). International Aviation Law A Practical Guide. [Elektronik Sürüm]. İngiltere: Ashgate Publishing Limited.
[28]	Havel, B. F. ve Sanchez, G. S. (2014). The Principles and Practice of International Aviation Law. New York: Cambridge University Press.
[29]	Güriz, A. (1999). Hukuk Başlangıcı. Ankara: Siyasal Kitabevi.
[30]	Gözübüyük, A. Ş. (2007). Hukuka Giriş ve Hukukun Temel Kavramları. Ankara: Turhan Kitabevi.
[31]	Görgün, Ş. (1996). Hukukun Temel Kavramları. Ankara: Yetkin Basım Yayım ve Dağıtım A. Ş.
[32]	Sancakdar, O. (2006). “Özelleştirmenin Kamu Hukuku-Özel Hukuk Ayırımına Etkileri ve Bu Bağlamda Güncel Özelleştirme Tartışmalarındaki Başlıca Görüşler”. Dokuz Eylül Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, Cilt: 8, Sayı: 1: 241-270.
[33]	Siyahhan, M. (2009). “Turizm ve Otel İşletmeciliği Öğrencileri İçin Hukuka Giriş, İşletme Hukuku ve Turizm Hukuku Dersleri” Ders Notları. https://www.google.com.tr/url?sa=t&rct=j&q=&esrc=s&source=web&cd=1&ved=0ahUKEwiSy_iFs8XLAhVIfHIKHUrOC9EQFggaMAA&url=http%3A%2F%2Fwww.satm.bilkent.edu.tr%2F~siyahhan%2Flecture%2520notes%2520february%25202009.doc&usg=AFQjCNHcOua3tnJDo42Tmm84FXdHMG_HgA&sig2=nBPlqIDXqYYVeCXMi3hkTA&bvm=bv.116954456,d.bGQ&cad=rja Erişim tarihi Ekim 2, 2017.
[34]	Sorgucu, A. (2012). Hava ve Uzay Hukuku (Air and Space Law). Ankara: Adalet Basım Yayım Dağıtım San. ve Tic. Ltd. Şti.
[35]	Şimşek, G. E. (2012). “Uluslararası Hukukta Kişilik”. Tütüncü, A. N. ve Uzun, E. (Ed.). Uluslararası Hukuk I. (s. 66-87). Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Web-Ofset.
[36]	Adal, E. (1985). Hukukun Temel İlkeleri. Marmara Üniversitesi Yayın No: 428. Marmara Üniversitesi, İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Yayın No: 372. İstanbul: Fatih Yayınevi Matbaası.
[37]	Gözler, K. (2008). Meslek Yüksekokulları İçin Genel Hukuk Bilgisi. Bursa: Ekin Basım Yayın ve Dağıtım.  
[38]	Ünsal, A. (2010). “Hukukun Temeli İle İlgili Yaklaşımlar”. Hitit Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, Cilt: 9, Sayı: 18: 5-23.
[39]	Önen, M. (2005). Hukuka Giriş. İstanbul: Arıkan Basım Yayım Dağıtım Ltd. Şti.
[40]	Fong, T. U. “Air Law”. The People’s University. Beijing. http://www.dsaj.gov.mo/iis/EventForm/ContentFileGen.aspx?Rec_Id=4947 Erişim tarihi Ekim 2, 2017.
[41]	Bal, A. (2014). “Hava-Uzay Araçlarının (Aerospacecraft) Hukuki Rejimi”. Dokuz Eylül Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, Cilt: 16, Özel Sayı: 1465-1528.
[42]	Abeyratne, R. I. R. (2002). Frontiers of Aerospace Law. London: Ashgate Publishing.
[43]	Wassenbergh, H. A. (1962). Post-War International Civil Aviation Policy and The Law of The Air. [Elektronik Sürüm]. Netherlands: The Hague Martinus Nijhoff.
[44]	Fırat, N. C. (2010). Havayolu Kazalarından Doğan Kanunlar İhtilafı. Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayımlanmış Yüksek Lisans Tezi, Ankara.
[45]	Güneysu, G. (2011). “Uluslararası Sivil Havacılığa İlişkin Hukukta Aykırı Eylemlerin Bastırılması Hakkındaki 2010 Pekin Sözleşmesi”. Bahçeşehir Üniversitesi Hukuk Fakültesi Kazancı Hakemli Hukuk Dergisi, Sayı: 83-84: 7-20.
[46]	Rhoades, L. D. (2014). Evolution of International Aviation (Third Edition). İngiltere: Ashgate Publishing Limited.
[47]	Demirkıran, M. H. (2007). “Varşova/Lahey Konvansiyonu Uyarınca Uluslararası Yolcu Taşımalarından Hava Taşıyıcısının Sorumluluğu ve Manevi Tazminat Meselesi”. Prof. Dr. Hüseyin Ülgen”e Armağan, (ss. 1-17), İstanbul. http://www.demirkiran.av.tr/wp-content/uploads/2013/02/Uluslaras%C4%B1_Yolcu_Tasimalarinda_Hava_Tasiyicisinin_Sorumlulugu.pdf Erişim tarihi Ekim 2, 2016.
UR  - https://doi.org/10.30518/jav.348984
L1  - https://dergipark.org.tr/en/download/article-file/386312
ER  -