TY  - JOUR
TT  - PUBLIC RELATIONS IN TURKEY FROM WOMEN’S PERSPECTIV
AU  - Seyfi, Murat
AU  - Güven, Deniz
AU  - Çerçi, Merve
PY  - 2018
DA  - April
Y2  - 2018
JF  - Turkish Online Journal of Design Art and Communication
JO  - TOJDAC
PB  - Deniz YENGİN
WT  - DergiPark
SN  - 2146-5193
SP  - 232
EP  - 244
VL  - 8
IS  - 2
LA  - en
KW  - History of Public Relations in Turkey
KW  - Public Relations
KW  - Perspective of Woman
CR  - Acar, M (1994). Türk Kamu Yönetiminde Halkla İlişkiler Araştırması, Ankara:Sosyal Planlama Genel Müdürlüğü Planlama Dairesi Başkanlığ.
Al-Jenaibi, B. (2011), “Gender Issues in the Diversity and Practice of Public Relations in the UAE Case Study of P.R. Male Managers and Female P.R. Practitioners”, International Journal of E-Politics, Vol. 2 No. 3, pp. 35-56
Asna, M. A. (1988). Halkla İliskilerin Türkiye’de Benimsenmesi. Halkla İlişkiler Sempozyumu-87, Ankara, Ankara Üniversitesi Basın Yayın Yüksekokulu Yayınları, 10, 27-30
Beasley, M. H., & Theus, K. T. (1988). The New Majority: A look at what the preponderance Of women in journalism education means to the schools and to the professions. Lanham, MD: University Press of America.
Bıçakçı, A. B., Hürmeriç, P. (2013). Milestones in Turkish public relations history. Public Relations Review, 39(2), 91-100.
Botan, C. (1997). Ethics in strategic communication campaigns: The case for a new approach to public relations. Journal of Business Communication, 34(2), 188-202.
Broom, G. M. (1982). A comparison of sex roles in public relations. Public Relations Review.8(3), 17-22.
Broom, G. M., Dozier, D, M, (1986). Advancement for public relations role models. Public Relations Review, I2(\), 37-56.
Childers, L. L. (1986). Gender and salary: A panel study of public relations practitioners. Unpublished master's thesis. University of Florida, Gainesville.
Ciner, Özgür (2014), Halkla İlişkiler Sektöründe Cinsiyete Dayalı ayrımcılık, Ankara üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Halkla İlişkiler Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi
Dozier, D, M. (1988a). Breaking Public Relations' glass ceiling. Public Relations Review, 14(3), 6-14.
Dozier, D. M,, Chapo, S,, & Sullivan, B, (1983). Sex And The Bottom Line: Income differences among women and men in public relations. Paper presented at the meeting of the Public Relations Division
Erdoğan İ. (2008). Teori ve Pratikte Halkla İliskiler, (2 ed.), Ankara:Pozitif Matbaacılık.
Eser, A.. (1989). Halkla İlişkiler Bir Felsefedir.
Farmer, B. ve Waugh, L. (1999). Gender Differences in Public Relations Students’ Career Attitudes: A Benchmark Study. Public Relations Review, 25(2): 235-249.
Faulstich W.(1992). Grundwissen Öffentlichkeitsarbeit Kritische Einführung in Problemder der Public Relations, Bardowick: Wissenschafter Verlag.
Fitzpatrick, K., & Gauthier, C. (2001). Toward a professional responsibility theory of public relations ethics. Journal of Mass Media Ethics, 16(2-3), 193-212
Franz Ronnenberg F., Rühl M.(1992). Theorie fer Public Relations Ein Entwurf, Opladen:Westdeutscher Verlag, 32
Güler, A., Halıcıoğlu M. B., and Taşğın, S. (2013). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayınları.
Gürel, T. (2006). Halkla İlişkiler Profesyonelleri, İletişim Fakülteleri Mezunlarında Neler Arıyorlar: Ajans Yöneticilerinin Bakış Açıları. Kocaeli Üniversitesi, II. Ulusal Halkla İlişkiler Sempozyumu, 27-28.
Grunig, L. A., Toth, E. L., & Hon, L. C. (2000). Feminist Values In Public Relations. Journal of Public Relations Research, 12(1), 49-68.
Harlow, R. (1977).  Public Relations Definitions Through the Years, Public Relations Review 3 (1):49-63
Hızal, G. S. G., Özdemir, B. P., & Yamanoğlu, M. A. (2014). Tracking Public Relations History in 1960s’ Turkey: The prevalence and reflections of development discourse. Public Relations Review, 40(4), 632-638.
Hon, L. C. (1995). Toward a Feminist Theory of Public Relations. Journal of Public Relations Research, 7(1), 27-88
İşler, E., Keloğlu İ. (2010). Ulusal Bilincin İnşası Sürecinde Halkla İlişkiler”, Cumhuriyet Döneminde İletisim Kurumlar, Politikalar, Der. Nazife Güngör, Ankara.
Gower, K. (2008). US Corporate Public Relations in the Progressive Era. Journal of communication management .12 (4):305-318.
Kazancı M. (2006). Osmanlı da Halkla İlişkiler, Selçuk İletişim Dergisi , 4 (3):5-20
Kazancı, M. (1997). Kamuda ve Özel Sektörde Halkla İlişkiler. Ankara: Turhan Kitabevi.
Kent, M. L., & Taylor, M. (2002). Toward a dialogic theory of public relations. Public relations review, 28(1), 21-37.
Makovsky, K. (2013). Women in Leadership in PR. Retrieved from http://www.forbes.com/sites/kenmakovsky/2013/02/25/davos–blog–1–women–in–leadership–in–pr/
Moreno, M. A., Goniu, N., Moreno, P. S., & Diekema, D. (2013). Ethics of social media research: Common concerns and practical considerations. Cyberpsychology, Behavior, and Social Networking, 16(9), 708-713.
Öksüz, B., Görpe, S. (2014). Türkıye'de halkla ılıskıler alanında kadının yerı: akademısyenler, uygulamacılar ve meslek örgütü temsılcılerının konuya yaklasımları. Istanbul Üniversitesi İletisim Fakültesi Dergisi, (47), 125-142.
Keating, M. (2007). Feminine Roles in the Ottoman Empire: The Significance of Women during the Sultanate of Women Period. Women.
Küpeli, Ö. (2015). Kösem Sultan’a Ait Bir Muhallefât Kaydı. Cihannüma: Tarih ve Coğrafya Araştırmaları Dergisi, 1(2), 131-143.
Okay, A.& Okay, A. (2014). Halkla İlişkiler Kavram Stratejileri ve Uygulamaları. İstanbul: Der Yayınları.
Okay, A., & Okay, A. (2008). Undergraduate and graduate public relations education in Turkey: A quantitative study of dissertations contributions to public relations field (1984–2007). Selçuk İletişim Dergisi, Ocak, 5-14.
Scrimger, J. (1989). Women communicators in Canada: A case for optimism, ln E. L. Toth, CTheus, K. T. (1985). Gender shifts in journalism and public relations. Public Relations Review, 11(1), 42-50.
Seidman, I. (2013). Interviewing As Qualitative Research: A guide for researchers in education and the social sciences. Teachers college press.
Seyfi, M. (2016). A Content Analysis of Turkish Doctoral Dissertations in Public Relations. Erciyes İletişim Dergisi, 4(4).
Şanlı, H. K. (2015). The Historiography of Public Relations in Turkish Public Relations Books. Galatasaray Üniversitesi İleti-ş-im Dergisi, (23), 135-149.
Tanyıldızı, N. İ. (2011). Türkiye'de Halkla İlişkiler Mesleğinde Kadın.Karamanoğlu Mehmetbey Üniversitesi Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi,  (1), 75-81.
Tanyıldızı, N. İ. (2011). Türkiye’de Halkla İlişkiler Mesleğinde Kadın. KMÜ Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 13 (20), 75-81.
Turan K. (2014). Halkla ilişkiler eğitimi gören üniversite öğrencilerinin kadınların halkla ilişkiler alanında yönetici olmalarına ilişkin tutumları: cinsiyet ve cinsiyet rolü yöneliminin etkileri, Başkent üniversitesi, Halkla İlişkiler ve Tanıtım Bölümü, Master Thesis.
Turk. J, V. (1986). The shifting salary scene. Currents. 72(6). 20.
Uysal, sezer, http://remas-net.blogspot.com.tr/2013/10/turkiyede-kadin-istihdami-halkla.html
Yamanoğlu M. A., Lamme, M.O.,  v.d (2009), The state of Public Relations History.” Amerikan Journalism 26 (1):156-159
Yavuz, Ş. (2008). Türk Halkla İlişkiler Tarihinden Gizli Kalmış Bir Sayfa: Ziraat Bankası Beşikdüzü Şubesi ve Sıla Dergisi. Galatasaray University Journal of Communicationi, 8(8).
Yaxley, H. M. L. (2013), “Career experiences of women in British public relations (1970-1989)”, Public Relations Review, Vol. 39, pp. 156-165.
Yıldırım, D., Metin, S. (2006). Halkla ilişkiler ve cinsiyet. ıı. ulusal halkla ilişkiler sempozyumu, Kocaeli Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, 45-50. 
Zerfass, A., Tensch, R., Vercic, D., Verhoeven, P. & Moreno, A. (2014). European Communication Monitor 2014. Excellence in Strategic Communication– Key Issues, Leadership, Gender and Mobile Media. Results of A Survey in 42 Countries. Brussels: EACD/EUPRERA, Helios Media
UR  - https://dergipark.org.tr/en/pub/tojdac/issue//408295
L1  - https://dergipark.org.tr/en/download/article-file/445012
ER  -