@article{article_436007, title={TUTUNAMAYANLAR’DA ŞİZO-ÖZNE İNŞASI BAĞLAMINDA YERSİZYURTSUZLAŞMA}, journal={Dokuz Eylül Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisi}, volume={5}, pages={47–68}, year={2018}, author={Keskin, Suphi}, keywords={Gilles Deleuze,The Disconnected,capitalist Modernism,Kemalism,deterritorialization,carnivalesque}, abstract={<p class="MsoNormal" style="margin-bottom:.0001pt;line-height:normal;"> <i> <span lang="tr" style="font-size:10pt;font-family:’Times New Roman’, serif;" xml:lang="tr">Tutunamayanlar </span> </i> <span lang="tr" style="font-size:10pt;font-family:’Times New Roman’, serif;" xml:lang="tr">(2015) romanı Turgut Özben’in Selim Işık’ın ardında
bıraktıklarını okuyarak geçirdiği dönüşümün hikâyesidir. Bu dönüşüm, Türkiye
toplumunun baş döndüren Cumhuriyet modernleşmesinin yarattığı dönüşüm
karşısındaki durumunun kolektif bilinçaltındaki yansımasıdır. Oğuz Atay, Özben
karakterinin yakın çevresine ve Türkiye’nin geç-modernleşmesi yabancılaşması
sonucu vuku bulan dönüşümünü, karakterin müntehir arkadaşının ardında
bıraktıklarını okuması yoluyla bir bağlama oturtmasını sağlar. Bu bağlamı
inşasında Kemalist Batılılaşmacı düşüncenin köklerini teşkil eden kapitalist
Modernitenin gündelik pratikleri ve düşünsel altyapısı da Atay’ın ironi ve
parodi yoluyla değersizleştirdiği hedefler haline gelir. Ancak metne eleştirel
yaklaşım, onu Kemalizm bağlamına sıkıştıran bir bakış açısına sahiptir. Özben’in
deneyimlediği süreç, Gilles Deleuze ve Félix Guattari’nin yaklaşımından
bakılırsa kapitalist-Modernitenin Türkiye’de Kemalist Batıcılık görünümünde
tezahür eden <span class="MsoCommentReference"> d </span>espotik makinelerinden
sıyrılma amacı güden, Bakhtinci karnavalesk unsurların diyalojik
çok-sesliliğinden güç alan ve göçebe hareket yoluyla vuku bulan “şizo-özne”
inşası içiminde belirginleşir. Bu çalışmada Deleuze ve Guattari’nin
terminolojisi ışığında Turgut Özben’in dönüşümü bahsi geçen yazarların
yersizyurtsuzlaşma kavramı çerçevesinde analiz edilecek; biçimsel
yersizyurtsuzlaşma ise Mikhail Bakhtin’in karnavalesk ve diyalojizm kavramları ile
Deleuze ve Guattari’nin terminolojisine paraleller kurarak aktarılacaktır. </span> </p> <p> </p>}, number={2}, publisher={Dokuz Eylul University}