TY  - JOUR
T1  - İş yaşam dengesi ve esnek çalışma sisteminin çalışan memnuniyetine etkisinin değerlendirilmesi
AU  - Koruca, Halil İbrahim
AU  - Boşgelmez, Günseli
PY  - 2018
DA  - December
DO  - 10.22312/sdusbed.450337
JF  - Süleyman Demirel Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi
PB  - Süleyman Demirel University
WT  - DergiPark
SN  - 2146-247X
SP  - 32
EP  - 36
VL  - 9
IS  - 4
LA  - tr
AB  - Özet Amaç: Bir hastanesinde çalışanlarının çalışma saatlerinindüzenlenmesi ile ilgili bir anket çalışması gerçekleştirildi. Çalışmada, mevcutve esnek çalışma saati veya iş yaşam dengesi dikkate alındığı bir sistemegeçilmesi durumunda memnuniyetleri araştırıldı. İş ve özel yaşamları analizedilerek, çalışan ve işletme için iş yaşam dengesi acısından değerlendirildi. Materyal-Metot: Hastane çalışanlarına esnek çalışma saatleri ve/ veya işyaşam dengesine göre, çalışma süresi ve işe başlama saatleri düzenlemesi durumundaçalışanların memnuniyetleri ve etkileri araştırılmıştır. Hastanedeçalışan sayısı 275 kişi olup, ana kütleyi %50’nin temsil edeceği varsayımıüzerinden 138 çalışanla yüz yüze görüşme ile anket çalışması gerçekleştirildi. AnketlerSPSS de frekans analizi, Anova testi ve güvenirlilik analizi yapıldı.Bulgular: Anketbulgularından, iş yaşam dengesi ile ilgili memnuniyetleri değerlendirildiğinde,çalışanların %13,8’lik kısmı mevcut çalışma saatleri ve mevkilerinden memnun olmadıklarıanlaşılmaktadır. Çalışanların %41,3’lük kısmı mevcut pozisyonlarından dolayıaileleriyle aralarında bir problem oluşturmadığı ve %29,7’lik bir kısmı isepozisyonlarından dolayı aile ve iş hayatları konusunda sıkıntı yaşadıklarınıifade etmektedirler. Çalışma saatleri belirlenmesi konusunda fikir veönerilerinin alınmadığını çalışanların %66 ifade etmektedir. Çalışma saatlerininuygunluğu ile ilgili soruya çalışanların %30 uygun bulurken, %38,4’ü uygunbulmuyor. Kalan %40,6 çalışan ise kısmen cevabı ile mevcut çalışma saatlerikonusundaki tam anlamıyla memnun olmadıklarını ifade etmektedirler. Sonuç: Anketsonuçlarında, hastane yönetimin belirlediği mesai uygulanmasının çalışanlarda memnuniyetsizliğeneden olduğu ve iş yaşam dengesine olumsuz etkilediği sonucu çıkarılabilir. Çalışanlariş yaşam dengesi bakışıyla ailelerine ayrılan verimli zaman yeterlibulmadıklarını ifade edenlerin oranı %69,6’dır. Ayrıca çalışmandan elde edilendiğer bir sonuç ise kısmi süreli çalışmadan memnun olacaklarını ifade edenlerinoranı ise %79,8’dir. İş yaşam dengesi acısından esnek çalışma saatleri olan birsistemde çalışmak ister misiniz, sorusuna %92,8 oranında isterim/ olumlu cevapverdikleri görüldü. Anket sonuçlarından,çalışanların büyük bir oranı, mevut çalışma süresi ve çalışma çizelgelemesindenmemnun olmadığı, esnek ve kendilerinin çalışma süresi ve işe başlama saatinibelirleyebileceği çalışma düzenlemesinden memnun olacağı anlaşılmaktadır.
KW  - İş yaşam dengesi
KW  - Hastane
KW  - Esnek çalışma saatleri
CR  - 1. Efeoğlu İ. ve Özgen H. 2007.  İş, aile yaşam çatışmasının iş stresi, iş doyumu ve örgütsel bağlılık üzerindeki etkileri: ilaç sektöründe bir araştırma. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi 2007; 16(2).
CR  - 2. Lockwood N. R. Work-life balance: challanges and solutions. HR Magazine 2003, (http://www.ispi.org/pdf/suggestedReading/11_Lockwood_WorkLife Balance.pdf Erişim Tarihi: 13.01.2016) .
CR  - 3. Friedmann O, Christensen P. ve Degroot J, editör(ler). İş ve Yaşam, Harvard Business Review: İş ve Yaşam Dengesi, Mess Yayınları, İstanbul, 2001; s. 14.
CR  - 4. Kapız Özen S. İş aile yaşamı dengesi ve dengeye yönelik yeni bir yaklaşım sınır teorisi. Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi 2002; 4(3).
CR  - 5. Duxbury L. E. ve Higgins C. A. Work-life balance in the new millennium: where are we?: where do we need to go? Ottawa: Canadian Policy Research Network 2001; 4.
CR  - 6. Doğrul B.Ş. ve Tekeli S. İş-Yaşam Dengesinin Sağlanmasında Esnek Çalışma, Sosyal Ve Beşeri Bilimler Dergisi 2010; 2(2): 1309 -8012.
CR  - 7. Kossek E.E. Diversity in child care assistance needs: Employee problems, preferences and work –related outcomes. Personnel Psychology 1990; 43: 769-790.
CR  - 8. Goff S. J. Mount M. K. ve Jamison R. L. Employer supported child care, work/family conflict, and absenteeism: A field study. Personnel psychology 1990; 43(4): 793-809.
CR  - 16. Jantzer A.M. Anderson J. Kuehl R.A. Breastfeeding Support in the Workplace: The Relationships Among Breastfeeding Support, Work-Life Balance, and Job Satisfaction. Journal off Human Lactation 2018; 34(2): 379-385.
CR  - 10. Roehling P.V. Roehling M.V. Moen P. Roehling PV, Roehling MV, Moen P. The relationship between work-life policies and practices and employee loyalty: A life course perspective. Journal of Family and Economic Issues 2001; 22: 141–171.
CR  - 11. Papalexandris N. ve Kramar R. Flexible working patterns: Towards reconciliation of family and work. Employee Relations 1997; 19(6): 581 – 595.
CR  - 12. Barnett R. C.  A New Work-Llife Model fort he Twenty First Century. Academy of Political and Social Science 1999.
CR  - 13. Haar J. M. Testing a new measure of work–life balance: a study of parent and nonparent employees from New Zealand. The International Journal of Human Resource Management 2013; 24(17): 3305-3324.
CR  - 14. Hancke K. Igl W. Toth B. Bühren A. Ditsch N. Kreienberg R. Work–life balance of German gynecologists: a web-based survey on satisfaction with work and private life. Arch Gynecol Obstet 2014; 289: 123-129.
CR  - 15. Crompton R. ve Lynonette C. Work-life ‘balance’ in Europe. Acta Sociologica 2006; 49(4): 379-393.
CR  - 17. Korber M. Schmid K. Drexler H. Kiesel J. Subjective Workload, Job Satisfaction, and Work-Life-Balance of Physicians and Nurses in a Municipal Hospital in a Rural Area Compared to an Urban University Hospital. Gesundheıtswesen 2018: 80(5): 444-452.
UR  - https://doi.org/10.22312/sdusbed.450337
L1  - https://dergipark.org.tr/en/download/article-file/606815
ER  -