Arap yarımadasında hakim kültür, dini açıdan şirk; siyasi açıdan
ise asabiyetti. Değerler karmaşası olan şirk ve adaletsizlikleri meşru
kılan asabiyet kültürü nedeniyle Evs-Hazrec, Arap yarımadasında
iç savaşı en yoğun yaşayan kabile olmuştur. Bir asrı aşan
bu çatışma süreci, bir kısır döngü olmasının yanı sıra Medine’yi
de yaşanmaz hale getirmiştir. Medineli Müslümanlar, İslam’ı kabul
ederek bu iki unsurun yerine İslam’ı koymuşlardır. Evs-Hazrec,
başta Kureyş olmak üzere tüm müşrikleri karşısına alıp İslam’ın
sancaktarlığını yapmış; mal, can ve nesil olmak üzere her şeyini
kaybetme pahasına da olsa bu uğurda ısrarcı olmuştur. Ancak İslam
Tarihi alanında yapılan çalışmalarda Ensar kimliği genelde yapılan
maddi fedakârlıklar öne çıkartılmak suretiyle tanıtılır. Kendileri
ise hiç bir zaman bu husus üzerinden Ensar’ı tanımlamamıştır.
Ensar’ı tanıyabilmek için bu karakteri meydan getiren unsurları
bilmek gerekir. Biz bu çalışmamız ile Ensar kimliğini oluşturan
unsurların kendi iç çatışmalarının oluşturduğu yıkımlar başta olmak
üzere, ilahi yardım, Hz. Peygamber’in yoğun gayretleri, kendi
fedakârlıkları ve cesaretleri olduğunu gördük. Tüm bu etkenler ile
Ensar kimliğinin kabile kültürüne alternatif oluşturduğunu ve bir
sıfatın nasıl nesep olarak işlev gördüğünü tespit ettik.
}, number={2}, publisher={Near East University} }