TY  - JOUR
T1  - MESNEVİ’DEKİ HİKÂYELERİN EĞİTİMDE ÖRNEKOLAY YÖNTEMİ VE BAĞLAM TEMELLİ ÖĞRENME YAKLAŞIMI KAPSAMINDA DEĞERLENDİRİLMESİ (YÖNETİM BİLİMİ İÇİN SEÇİLMİŞ ÖRNEKLER)
AU  - İpek, Cemaleddin
PY  - 2018
DA  - May
DO  - 10.33692/avrasyad.509963
JF  - Avrasya Uluslararası Araştırmalar Dergisi
JO  - Avrasyad
PB  - Kürşat ÖNCÜL
WT  - DergiPark
SN  - 2147-2610
SP  - 63
EP  - 79
VL  - 6
IS  - 13
LA  - tr
AB  - Mevlana’nın eserlerinde hikâyeleri bir öğretim yöntemi olarak kullanmasındakiamacı, insanların anlamakta zorlanacakları soyut gerçekleri onların kolaylıklaanlayabilecekleri seviyeye indirgemektir. Mevlana’ya göre hikâyeler, mana tohumununiçinde dinlendiği ölçekler gibidir. Hikâyeler, tıpkı limana ulaşıncaya kadar ihtiyaçduyulan deniz fenerlerine benzerler. Hikâyeler, insana sonsuz bahçeden haberlerveren semavî elmanın kokusu gibidirler. Hikâyeler gerçeğe açılan birer penceredir.Mevlana’nın hikâyeler yoluyla eğitim anlayıĢı çağdaĢ öğretim yöntemleri arasında yeralan örnek olay yöntemi ile örtüşmektedir.Mevlana’nın hikâyelerinde çocuk, genç, yetiĢkin, yaĢlı, erkek, kadın, kentli,köylü, dilenci, hırsız, cariye, berber, papağan terbiyecisi, kervancı, padişah, vezir, âlim,müderris, fakih, derviş, papaz, Yahudi, Hıristiyan, Müslüman, Mecusi vb. toplumunbütün kesimlerinden, farklı çevrelerden seçilen tipler, aktarılan bilginin “herkese” açıkolduğunun göstergesidir. Bu yaklaşım, eğitimde son zamanlarda önerilen bağlamtemelli öğrenme yaklaĢımını çağrıĢtırmaktadır. Bu çalışmada, Mesnevi’de esas alınanhikâye yönteminin, çağdaş öğretim yöntemleri arasında yer alan örnek olay yöntemi vebağlam temelli öğrenme yaklaĢımı ile karĢılaĢtırılması ve bazı hikâyelerin yönetim bilimiaçısından değerlendirilmesi amaçlanmaktadır.
KW  - Mesnevi
KW  - Mevlana
KW  - Hikâye yöntemi
KW  - örnek olay yöntemi
KW  - bağlam temelli öğrenme
CR  - ACAR, B. ve Yaman, M. (2011). Bağlam temelli öğrenmenin öğrencilerin ilgi ve bilgi
düzeylerine etkisi, Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 40, 01-10.
AKARPINAR, B. (2005) Mevlâna Celâleddin Rûmî’nin Mesnevi ve Rubâiyyat’ında
“meyve” ve “üzüm” sembolleri, Bilig, 32, 145-164.
AKSOY, M. (2007). Mevlana mesnevi'sinin yaygın olarak okunmasına ontolojik bir
yaklaĢım, Türk Kültürü Ve Hacı Bektaş Veli Araştırma Dergisi (www.hbvdergisi.
gazi.edu.tr/ui/dergiler/42-123-136.pdf), 42, 123-136.
ARIN, A. (2006). Lise yöneticilerinin öğretim liderliği davranışları ile kullandıkları karar
verme stratejileri ve problem çözme becerileri arasındaki ilişki düzeyi, YayınlanmamıĢ
Yüksek Lisans Tezi, EskiĢehir Osmangazi Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Aydın, Mustafa (1998). Eğitim Yönetimi. Ankara: Hatiboğlu Yayınevi.
BAKAN, Ġsmail ve BüyükbeĢe, Tuba (2008). Katılımcı karar verme: Kararlara katılım
konusunda çalıĢanların düĢüncelerine yönelik bir alan çalıĢması. Süleyman Demirel
Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 13(1), 29-56.
BAYDIN, M. (2008). Mevlana’dan Öyküler, Ankara: Tutku Yayınevi.
BEATTY, B. A. (2000). The emotions of educational leadership: breaking the silence,
International Journal of Leadership in Education, 3(4), 331-357.
ÇELĠK, V. (2007). Eğitimsel Liderlik. 4. Baskı, Ankara: PegemA Yayıncılık.
DOORĠS, M. J., Kelley, J. M., and Trainer, J. F. (2002). Strategic planning in higher
education, New Directions for Higher Education, 116, 5-10.
UR  - https://doi.org/10.33692/avrasyad.509963
L1  - https://dergipark.org.tr/en/download/article-file/621614
ER  -