@article{article_570543, title={Descartes’ın Zihin Teorisi ve Sınırları}, journal={MetaZihin: Yapay Zeka ve Zihin Felsefesi Dergisi}, volume={2}, pages={243–254}, year={2019}, author={Özkan, Cengiz İskender}, keywords={mind,consciousness,dualism,Cartesian dualism,identity}, abstract={<div style="text-align:justify;"> Bu çalışma Descartes’ın düşünen şey olarak zihin tanımından çıkabilecek kimi sonuçları ortaya koymayı amaçlamaktadır. Descartes’ın töz düalizmi olarak bilinen görüşü, çağdaş zihin felsefesinin en önemli sorunlarından birini ortaya çıkarır. Descartes zihni düşünen bir töz olarak kabul etmiştir. Çağdaş zihin felsefesindeki teorilerin büyük çoğunluğu Descartes’ın tözsel zihin anlayışına bir eleştiri niteliğindedir. Descartes’ın tözsel zihin anlayışına karşı yapılan eleştirilerin merkezinde zihin felsefesinde ontolojik sorun diye bilinen zihin-beden sorununun bulunduğu söylenebilir. Bu bağlamda önce Descartes’ın zihin teorisi olarak düşünülebilecek olan cogito argümanı ortaya konulacaktır. Descartes zihin ile bedeni birbirinden keskin bir şekilde ayırdığı için zihin ile beden arasındaki nedenselliği de açıklanamaz kılmıştır. İkinci olarak ele alınacak sorun bu argüman bağlamında bilincin ne olduğu sorunudur. Descartes’a göre zihnin özsel niteliği düşünme olduğundan çeşitli bilinç olgularını düşünme başlığı altında toplamıştır. Zira düşünme bilinci gerektiren bir fiildir. Descartes’ın zihnin doğasına ilişkin düşünceleri bilinci düşünmenin özdeşliği olarak ele aldığını göstermektedir. Descartes’ın düşüncelerinden zihnin ayrı başına bir kendilik olduğu değil, bütün zihinsel hallerimin birliği olduğu sonucu çıkar. </div>}, number={2}, publisher={Murat ARICI}