TY  - JOUR
T1  - ERZURUM ÇOCUK FOLKLORU VE EDEBİYAT
AU  - Demir, Hande
PY  - 2019
DA  - October
JF  - Ege Sosyal Bilimler Dergisi
JO  - ESBD
PB  - Ege University
WT  - DergiPark
SN  - 2651-4982
SP  - 123
EP  - 145
VL  - 2
IS  - 2
LA  - tr
AB  - Gelişmişülkelerde çocuk folkloru ve edebiyatı, ayrı alanlar olarak ele alınmakta vebilimsel çalışmalar da bu doğrultuda yapılmaktadır. Ülkemizde ise çocukedebiyatı mefhumunun gündemde bulunuşu çok eski tarihlere dayanmadığı gibi bukonuda yapılan müstakil çalışmalara da rastlama olanağı azdır. Ayrıca bu konudayapılacak araştırmalara kaynak teşkil edebilecek eserler de sınırlıdır. Çocukfolkloru ülkemizde batı ülkelerine göre daha kısa bir geçmişe sahiptir. Çocukfolklorunun milli folklorun en önemli öğelerinden biri olduğu su götürmez birgerçektir. Bu alanda yeterli sayıda araştırmanın bulunmaması ve kaynaksıkıntısının yaşanıyor olması aşikârdır. Çocuk folklorunun bir bütün olarak elealınması ve kavram kargaşasının yaşanmaması, bu konuda yapılacak çalışma vearaştırmalara ışık tutacaktır. Çocuğun anne karnına düşmesinden itibaren çocukfolkloru öğeleri devreye girmektedir. Çünkü çocuk yaşayacağı toplumun gelenekve göreneklerine göre büyütülmekte, yüzyıllardan beri uygulanan inanışlarlaşekillendirilmektedir. Çocuk folkloru, milli folklorla iç içedir. Millifolklorda yer alan folklorik unsurların birçoğu çocuk folklorunda dabulunmaktadır. Aradaki ince çizgi; çocuk folklorunun hitap ettiği kitle çocuklardır.Dolayısıyla bünyesinde çocukla ilgili unsurları barındırır. Çocuk folkloru,Türk halk edebiyatı alanında üzerinde yeterince çalışma yapılmamış alanlardanbiridir.Buçalışmada toplumların kimliklerini yansıtan folklorun bir parçası olarak yaşamayadevam eden çocuk folklorunun edebiyat üzerindeki yansımalarına yer verilmiştir.Bu çalışma kapsamında çocuklarla ilgili inanış ve uygulamalar ile onlarıilgilendiren sözlü edebiyat ürünleri ve çocuk oyunları incelenmiştir. Çalışmakaynak kişilerden yapılan derlemeler ve yazılı kaynak taraması sonucundaoluşturulmuştur. Bu çalışmada değişen yaşam tarzının yanında yaşatılan,yaşatılmaya çalışılan çocuk folkloru ürünlerine yer verilmiştir.
KW  - erzurum
KW  - çocuk
KW  - folklor
KW  - edebiyat
KW  - oyun
KW  - masal
CR  - Acıpayamlı, O, (1974), Türkiye’de Doğumla İlgili Adet ve İnanmaların Etnolojik Etüdü. Ankara:Sevinç.And, M, (1974), Oyun ve Bügü, Türk Kültüründe Oyun Kavramı. İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür. Sanat Dizisi: 17, İş Bankası Kültür:144.Araz, R., (1995), Harput’ta Eski Türk İnançları ve Halk Hekimliği. Ankara: Atatürk Kültür Merkezi.Artun, E.,(1983), Tekirdağ Folklorundan Örnekler. Tekirdağ: Taner.Artun, E., (1992), Tekirdağ Çocuk Oyunları. Tekirdağ: Trakya Doğuş Tesisleri.Başgöz, İ. ve Tietze, A., (1999), Türk Halkının Bilmeceleri. Ankara: TDK.Bayrı, M.H., (1935), İstanbul’da Çocuk Oyunları. Halk Bilg. Haberleri (Yeni Türk Mecm.), 5.yıl.Boratav, P. N., (1958), Zaman Zaman İçinde. İstanbul: Anadolu.Boratav, P. N., (1969), Az Gittik Uz Gittik. İstanbul: Anadolu.Boratav, P. N., (1997), Türkhalkbilimi II 100 Soruda Türk Folkloru (İnanıslar, Töre ve Törenler, Oyunlar). İstanbul: Gerçek.Boratav, P. N., (1997), Türkhalkbilimi II 100 Soruda Türk Folkloru (İnanışlar, Töre ve Törenler, Oyunlar). İstanbul: Gerçek.Can, S., (1945), Çocuk ve İlgili İnanmalar. Ordu: Gürses, C.H.P. Ordu Halkevleri: 10.Cerrahoğlu, M., (2005), Çankırı Çocuk Folkloru. YYÜ, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Van.Çelebioğlu, A., (1982), Türk Ninniler Hazinesi. İstanbul: Ülker.Elçin, Ş., (1970), Türk Bilmeceleri. İstanbul: M.E.B.Elçin, Ş., (2004), Halk Edebiyatına Giriş. Ankara: Akçağ.Güleç, H., (2002), Halk Edebiyatı. Konya: Çizgi.Güney, E. C., (1971), Folklor ve Halk Edebiyatı. İstanbul: Milli Eğitim.Harva, U., (1950), Altaylı Kavimlerde Doğumda Çocuğa Ait İnanışlar. Çev. Erden Kosay, Ülkü, 3. seri, 4.c., 41.S.Harva, U., (1954), Altaylı Kavimlerde Doğum ve Çocuk Ruhları. Çev. Erdem Kayıran, Türk Yurdu, 5. seri, 1. yıl, 2(235).İnan, A., (1926), Sivas Halkıyatı: Ana Olmak İştiyakı. Duy. Ve Düs..1.c., 10.S., 10-11.s.İnan, A., (2000), Tarihte ve Bugün Şamanizm (Materyaller ve Araştırmalar). İstanbul: Türk Tarih Kurumu.Kaya, D., (2004), Anonim Halk Şiiri. Ankara: Akçağ.Konos, I., (1925), Halk Edebiyatı Numuneleri, Türkçe Ninniler. İstanbul: Orhaniye.Köymen, N., (1970), Çocuk Hastalıklarında Folklor, Batıl İnanç, İlkel Tedavi. Neden Böyleyiz? Niçin Kurtulamıyoruz?. İzmir: Karınca.Nur, R., (1926), Türkiye’de Hitan (Sünnet) ve Merasimi. Revue Turque D’anthropo, 2.c., 2.S., 21-25.s.Oğuz, M., (2005), Türkiye’de 2004 Yılında Yasayan Geleneksel Çocuk Oyunları, Ankara:THBMER.Örnek, S. V., (1979), Geleneksel Kültürümüzde Çocuk.  Ankara: Türkiye İş Bankası Kültür.Örnek, S. V., (2000), Türk Halk Bilimi. Ankara: Türkiye İş Bankası Kültür.Özdemir, N., (2006), Türk Çocuk Oyunları II. Ankara: Akçağ.Özhan, M., (1997), Türkiye’de Çocuk Oyunları Kültürü. Ankara: Kültür Bakanlığı.Sakaoğlu, S., (1999), Masal Araştırmaları. Ankara: Akçağ.Sakaoğlu, S., (2002), Gümüşhane ve Bayburt Masalları. Ankara: Akçağ.Şimşek, T., (2007), Çocuk Edebiyatı. Konya: Suna.Şirin, M. R., (2007), Masal Atlası. Ankara: Kök.Tezel, N., (1971), Türk Masalları. İstanbul: M.E.B.Ülkütaşır, M.Ş., (1933), Beşik Türesi ve İlk Ninni. Öz Bilim Dog., 2. yıl, 13.S., 12-14.s.Ünver, S., (1935), Türkiye’de Halk Arasında Çocuk Doğmadan Evvel Cinsiyetin Tayini Üzerine. Türk Antropoloji Mecmuası, S.17-18.Yalçın A. ve Aytaş, G., (2003), Çocuk Edebiyatı. Ankara: Akçay.Yavuzer, H., (1994), Ana-Baba ve Çocuk. İstanbul: Remzi.Yüzbaşıoğlu, K., (1931), Sünnet Düğünleri, Ölüm, Doğum Adetleri, Gençleryolu. 3.c., 58.S., 6-7.s.
UR  - https://dergipark.org.tr/en/pub/esbd/issue//577324
L1  - https://dergipark.org.tr/en/download/article-file/837982
ER  -