TY  - JOUR
T1  - Kriz Yönetiminde Reform
TT  - Reform in Crisis Management
AU  - Övgün, Barış
AU  - Gül, Hasan
PY  - 2019
DA  - December
Y2  - 2019
DO  - 10.32569/resilience.591738
JF  - Resilience
PB  - Eskisehir Technical University
WT  - DergiPark
SN  - 2602-4667
SP  - 173
EP  - 181
VL  - 3
IS  - 2
LA  - tr
AB  - Kriz ve kriz yönetimi sosyal bilimlerin diğeralanlarında olduğu gibi kamu yönetimi alanında da son yıllarda önemi gittikçeartan çalışma alanlarından biridir. Özellikle 1999 Marmara Depremi’nden sonraafet odaklı kriz yönetimi çalışmalarında bir artış olmuş ve kamu yönetimialanında da kriz yönetimi örgütlenme ve işleyiş boyutlarıyla ele alınmayabaşlanmıştır. Bu çalışmaların ortak özelliği kriz olgusunun insan eliyleolmayan doğal afetlerle sınırlı olarak kabul edilmesi ve bu alanın yönetimininde bu bakış açısıyla sınırlandırılarak afet yönetimi bağlamındadeğerlendirilmesidir. Oysa kriz, hem doğal olaylardan hem de bizzat insanlartarafından meydana gelebilmektedir. Bir başka deyişle kriz denilince sadecedoğal afetler anlaşılmamalıdır. Ekonomik, toplumsal ve siyasal gelişmelerinyarattığı doğal olmayan afetler de bir kriz halidir. Bu bakış açısıyla uluslararasıve ulusal terör olaylarının yaratmış olduğu güvenlik odaklı sorunlar da önemlibir kriz unsurudurlar. Bu çalışmanın temel tezi ve alan yazındaki diğerçalışmalardan farkı da işte bu noktada ortaya çıkmaktadır. Bu çalışmada kriz,insan eliyle olan ya da olmayan doğal ya da yapay beklenmedik, istenmeyen, anive olumsuz olaylar olarak ele alınmakta ve bu olayların kriz olarakyorumlanabilmesi için ekonomik ve toplumsal hayatta önemli tehditleroluşturması aranmaktadır. Kriz kavramını afet odaklı dar çerçevesinden sıyıranbu çalışmada kriz yönetimine de bu tanımlama çerçevesinde yaklaşılmakta veekonomik, toplumsal ve siyasal krizleri kucaklayabilecek geniş perspektifli birkriz yönetim yapısı ve işleyişi önerilmektedir. Çalışmanın kamu yönetimiaçısından ilginç sayılabilecek bir özelliği daha bu noktada ortaya çıkmakta ve benimsemişoldukları farklı hükümet sistemlerine göre seçilmiş ülke örnekleri krizyönetimi çerçevesinde karşılaştırmalı bir perspektifle incelenerek Türk kamuyönetimi için önerilerde bulunulmaya çalışılmaktadır.
KW  - Kriz Yönetimi
KW  - Reform
KW  - Kamu Yönetimi
N2  - The crisis and thecrisis administration is one of the areas of increasing importance in publicadministration in recent years as well as in other areas of social sciences.There has been an increase in disaster-oriented crisis administration studies,especially after the 1999 Marmara Earthquake and the crisis administration hasbeen tried to be dealt with in terms of organization and operation in the fieldof public administration. The common feature of these studies is to deal withthe crisis phenomenon limited to natural disasters without human hand and theadministration of this area is also limited in this perspective and evaluatedin the context of disaster administration. However, the crisis can occur bothby natural events and by people themselves. In other words the crises are alsocreated by human or the natural disasters should not be understood when thecrisis is called. The unnatural disasters created by economic, social andpolitical developments are also a crisis. Security-oriented problems created byinternational and national terrorist incidents are also an important element ofcrisis. The main thesis of this paper and its differences from the otherstudies in the literature are emerging at this point. In this study, the crisisis considered as natural or artificial (by human or non-human), unexpected,unwanted, sudden adverse events and they must pose significant threats toeconomic and social life in order to interpret these events as crises. In thisstudy, the crisis administration is also approached within the framework ofthis definition and a wide-ranging crisis administration structure andoperation that embraces economic, social and political crises is recommended.There is another interesting feature of the study in terms of publicadministration: The examples of selected countries according to the differentgovernmental systems they have adopted are examined from a comparativeperspective within the framework of crisis administration and suggestions aremade for Turkish public administration.
CR  - Akdağ, E. (2002). Mali Yapı ve Denetim Boyutlarıyla Afet Yönetimi. Araştırma/İnceleme/ Çeviri Dizisi: 20, Ankara: Sayıştay Yayın Dışişleri Müdürlüğü Yayınları
CR  - Augustine, N.R. (1995). Managing the Crisis You Tried to Prevent. Harvard Business Review. Boston: HBR
CR  - Aykaç, B. (2001). Kamu yönetiminde kriz ve kriz yönetimi, Gazi Üniversitesi İİBF Dergisi, 123-132.
CR  - Başbakanlık kriz yönetim merkezi yönetmeliği, (RGT: 09.01.1997, 22872)
CR  - Boin, A., (2004). Lessons From Crisis Research. Managing Crises in The Twenty-First Century, (Ed.) B. W. Dayton, (165-194). International Studies Review, 6.
CR  - Dayton W. Bruce (2009). Crisis Management. Moynihan Institute of Global Affairs, Syracuse University Prepared for the International Encyclopedia of Peace Oxford University Press.
CR  - Demirtaş, H. ve Güneş H., (2002). Kriz. Eğitim Yönetimi ve Denetimi Sözlüğü, Ankara: Anı Yayıncılık,  s. 97-98.
CR  - Doktor. C (2007) “ Strategic Crisis Management:Trends And Concepts” Center For Security Studies (November 2007), Vol.2 No.23,1-3.
CR  - Fink, S. (1986). Crisis management: Planning for the inevitable. New York, NY: American Management Association.
CR  - Genç, F. N. (2017). Türkiye’de Askeri Müdahaleler ve Kriz Yönetimi. Electronic Turkish Studies, 12(16), 219-240.
CR  - Glaesser, D. (2006). Crisis management in the tourism industry. Oxford, UK: Routledge.
CR  - Göksu, T. (2011). Kamuda Kriz Yönetimi ve Türkiye’de Kriz Yönetimi Teşkilatlanması. Türk İdare Dergisi 459, 37–64.
CR  - Hermann, F. Charles. (1969). “International Crisis as a Situational Variable” ,In International Politics and Foreign Policy, edited by James Rosenau. New York: Free Press.Vol.2, 409-421.
CR  - Korkmazyürek, H., Basım, H. N. (2009). İş modeli ve kriz yönetimi. Ankara: Siyasal Kitapevi, s.14.
CR  - Lægreid, P., & Rykkja, L. H. (Eds.). (2018). Societal Security and Crisis Management: Governance Capacity and Legitimacy. Springer.
CR  - Manchin, J. (2014). Overview of crisisrooms. Crisisrooms: Towards a global network. Pawlak, P., ve AndreaRicci, ed. CrisisRooms: Towards a Global Network? Fransa: EU Institute for Security Studies, 179-186.
CR  - Nakip, M., Akdoğan, A., Çelik, A., Uzay Ş. ve İlkay, M.S. (2001). Kriz. Açıklamalı işletme Terimleri Sözlüğü, Literatür Yayıncılık, İstanbul, s. 115.
CR  - Ritchie, B. W., Bentley, G., Koruth, T., & Wang, J. (2011). Proactive crisis planning: Lessons for the accommodation industry. Scandinavian Journal of Hospitality and Tourism, 11(3), 367-386.
CR  - Smith, D.G. (2006). Introduction to Crisis and Emergency Risk Communication. Presented in The Central Colorado Area Health Education Center Conference held in Ft. Collins in May 2006.
CR  - Tekin, Ö. F. (2016). Kriz Yönetimi ve Kamu Yönetimi İçin Önemi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Meslek Yüksek Okulu Dergisi, 18(2), 119-135.
CR  - Yılmaz, A. Y., Bozkurt, Y. B., & Akdeniz, U. B. Kurumsal Yapı ve İşleyişiyle ABD’de Kriz Yönetimi. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 14(1), 59-72.
CR  - Yılmaz, S. ve Gül, H.(2017) The Center of Crisis Management and Situation Room. International Relations and Diplomacy 6, no. 11. doi: International Relations and Diplomacy, (December 2017), Vol. 5, No. 12, 742-752.
CR  - URL 1: https://www.msb.se/en/About-MSB/Crisis-Management-in-Sweden/ sitesinden 7 Mart 2019 tarihinde erişilmiştir.
UR  - https://doi.org/10.32569/resilience.591738
L1  - https://dergipark.org.tr/en/download/article-file/891480
ER  -