TY  - JOUR
T1  - Üniversite Öğrencilerinin Yeme Tutumu, Davranışları ve Fiziksel Aktivite Düzeyinin Değerlendirilmesi
AU  - Houshyari, Shima
AU  - Kalkan, İndrani
PY  - 2019
DA  - September
Y2  - 2019
JF  - Aydın Sağlık Dergisi
JO  - Aydın Sağlık
PB  - Istanbul Aydin University
WT  - DergiPark
SN  - 2149-5769
SP  - 121
EP  - 132
VL  - 5
IS  - 2
LA  - tr
AB  - Bu çalışmanın amacı, bireylerde yeme davranışlarının değerlendirilmesiamacı ile geliştirilen Hollanda Yeme Davranışı Anketi’nin üniversiteliöğrencilere uygulanarak yeme tutum ve davranışlarını değerlendirmek vefiziksel aktivite (IPAQ) düzeyini belirlemektir. Araştırma, İstanbul AydınÜniversitesi’nde eğitim gören 100 kadın, 100 erkek öğrenci olmak üzere 200kişi üzerine yapılmıştır. Yeme davranışı; Hollanda Yeme Davranışı Anketi(DEBQ) ile ve fiziksel aktivite düzeyi; Uluslararası Fiziksel Aktivite Anketi(IPAQ) ile değerlendirilmiştir. Ayrıca katılımcılara demografik özelliklerive genel bilgileri içeren 12 soruluk genel bir anket uygulanmıştır. Elde edilenveriler IBM SPSS Statistics 22 (IBM SPSS, Türkiye) programı kullanarakanaliz edilmiş, verilerin değerlendirilmesinde; Ortalama, (Standart sapma),frekans ve one-way Anova testi kullanılmıştır. Olguların yaşları 18 ile 26arasında değişmekte, ortalaması 21.62±1.98’dir. Boyları 155 ile 190 cmarasında değişmekte, ortalaması 173,66±8.95’dir. Kiloları 43 ile 98 kgarasında değişmekte, ortalaması 68.53±14.87’dir. BMI değerleri 16.49ile 31.55 arasında değişmekte, ortalaması 22.49±3.27’dir. Bireylerin BKİgruplarına ve cinsiyetlerine göre DEBQ puanları değerlendirildiğinde zayıfolan bireylerde, obez olan bireylere göre duygusal yeme puan ortalamasıdaha yüksek olduğu saptanmıştır. Obez bireylerde kısıtlayıcı yemedavranışı yüksek görünürken, dışsal yeme davranışının zayıf bireylerdedaha yüksek olduğu görülmektedir. Şiddetli fiziksel aktivite puanının, ortadereceli fiziksel aktivite puanına göre düşük olduğu saptanırken, özellikleyürüme puanının oturma puanına göre daha düşük olduğu bulunmuştur.
KW  - Üniversite öğrencisi
KW  - Uluslararası fiziksel aktivite (IPAQ) Hollanda yeme davranışı (DEBQ)
CR  - [1] Fişek, K. Devlet Politikası ve Toplumsal Yapıyla İlişkileri Açısından
Spor Yönetimi. Ankara: AÜ SBF Yayınları, 1983.
[2] Korkmaz, N.H. Uludağ Üniversitesi öğrencilerinin spor yapma ve
beslenme alışkanlıklarının incelenmesi. Uludağ Üniversitesi Eğitim
Fakültesi Dergisi, 2012, 32: 399-413.
[3] Baysal, A. Beslenme. Şahin Matbaacılık, Ankara: 2007.
[4] Vançelik, S., Önal, S., Güraksın, A., Beyhu, E. Üniversite öğrencilerinin
beslenme, bilgi ve alışkanlıkları ile ilişkili faktörler. TSK Koruryucu
Hekimlik Bülteni, 2007, 6(4): 242-248.
[5] Tam, C., Cherry, F.N., Chak, M.Y. Disordered eating attitudes and
behaviours among adolescent in Hong Kong: prevalence and correlates. J
Paediatr Child Health, 2007, 43: 811-817.
[6] Loth, K., Bergi Van Den. P., Eisenberg, M.E, Neumark-Sztainer, D.
Stressful life events and disordered eating behaviors: findings from project.
Eat. Journal of Adolescent Heath, 2008, 12(43): 514-516.
[7] Barker, M., Robinsons, S., Wilman, C., Barker, DJ. Behavior, body
composition and diet in adolescent girls. Appetite, 2000, 35(2): 161-170.
[8] Bandura, A. Self efficacy toward unifying theory of behavior change.
Psychological Review, 1997, 84(3): 191-215.
[9] Wilson, L.B., Hollins, T., Clopton, J.R. Construction and validation
of the healthy eating and weight self-efficacy (HEWSE) scale. Eating
Behaviors, 2014, 15: 490-492.
[10] Mahan, L.K., Escott-Stump, S., Raymond, J..L. Krause’s Food &
Nutrition Therapy. 13th ed. Elsevier Science Health Science Division,
2008.
[11] Raj, M., Kumar, R.K. Obesity in children & adolescents. The Indian
Journal of Medical Research. 2010, 132: 598-607.
[12] Goran, M.I., Ball, G.D., Cruz, M.L. Obesity and risk of type 2 diabetes
and cardiovascular disease in children and adolescents. J Clin Endocrinol
Metab, 2003, 88: 1417-27.
[13] Kargar, M., Sabet Sarvestani, R., Tabatabaee, H.R., Niknami, S.
The Assessment of Eating Behaviors of Obese, Over Weight and Normal
Weight Adolescents in Shiraz, Southern Iran. IJCBNM, 2013, 1(1): 35-42.
[14] Pekcan, G. Adolesan Döneminde Beslenme. Klinik Çocuk Forumu,
2004, 4:1:38-47.
[15] Bailly, Maitre, Amanda, Herve., Alaphilippe, 2012; Baños et al., 2011;
Bozan et al., 2011; Cebolla, Barrada, van Strien, Oliver, & Baños, 2014;
Halvarsson & Sjoden, 1998; Lluch et al., 1996; van Strien & Oosterveld,
2008; Wardle, 1987.
[16] Haase, A., Steptoe, A., Sallis, J.F., Wardle, J. Leisure-time physical
activity in university students from 23 countries: associations with health
beliefs, risk awareness, and national economic development. Prev Med,
2004, 39: 182-90.
[17] Savcı, S., Öztürk, M., Arıkan, H., İnal-İnce, D., Tokgözoğlu, L.
Physical Activity Levels of University Students. Archieves of Turkish
Cardiology, 2006, 34: 166-172.
[18] Burke, S.M., Carron, A.V., Eys, M.A. Physical activity context and
university student’s propensity to meet the guidelines Centers for Disease
Control and Prevention/American College of Sports Medicine. Med Sci
Monit, 2005, 11: CR1716.
[19] Hallal, P.C., Victora, C.G., Wells, J.C., Lima, R.C. Physical inactivity:
prevalence and associated variables in Brazilian adults. Med Sci Sports
Exerc, 2003, 35: 1894-900.
[20] Baş Aslan, Ü. Fiziksel aktivite düzeyinin farklı yöntemlerle
değerlendirilmesi. Doktora Tezi. Ankara: Hacettepe Üniversitesi Sağlık
Bilimleri Enstitüsü, 2003.
[21] Şanlı, E. Öğretmenlerde Fiziksel Aktivite Düzeyi-Yaş, Cinsiyet ve
Beden Kitle İndeksi İlişkisi. Yüksek Lisans. Ankara: Gazi Üniversitesi,
2008.
[22] Öztürk, M. Üniversitede eğitim-öğretim gören öğrencilerde
Uluslararası Fiziksel Aktivite Anketinin geçerliliği ve güvenirliği ve
fiziksel aktivite düzeylerinin belirlenmesi. [Bilim Uzmanlığı Tezi].
Ankara: Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, 2005.
UR  - https://dergipark.org.tr/en/pub/asder/issue//619427
L1  - https://dergipark.org.tr/en/download/article-file/806798
ER  -