@article{article_629209, title={OSMANLI DÖNEMİ TÜRK SÖZLÜKÇÜLÜĞÜNÜN KEŞFEDİLMEMİŞ BİR ÖRNEĞİ: OSMANZÂDE AHMED TÂİB’İN MİR’ATÜ’L-MÜŞKİL ADLI BİLİNMEYEN ESERİ}, journal={Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim (TEKE) Dergisi}, volume={8}, pages={1337–1354}, year={2019}, author={Çakmak, Serkan}, keywords={Osmanzâde Ahmed Tâib,Mir’atü’l-Müşkil,Sözlük,Osmanlı Türkçesi}, abstract={ Osmanlı döneminde Türkçe kelimelerin madde başı yapıldığı ikinci lügat bugüne kadar keşfedilmemiş Mir’atü’l-Müşkil adlı sözlüktür. Sözlük, bu yönüyle yanlış olarak Osmanlı döneminin ilk etken karakterli sözlüğü olarak bilinen Şeyhülislam Mehmed Esad Efendi’nin Lehcetü’l-Lügat adlı eserinden de önce gelir. Türkçe-Arapça-Farsça üç dilli bir sözlük olarak tertip edilen eser, on yedinci yüzyılın ünlü şairi Osmanzâde Ahmed Tâib’in kaleminden çıkmıştır. Yaşadığı dönemde “reîs-i şâirân” unvanıyla anılan Osmanzâde Ahmed Tâib’in müellefatı arasında bu isimle bir sözlüğün bulunduğuna kaynaklarda rastlanmamıştır. Mir’atü’l-Müşkil, Osmanlı dönemi Türk sözlükçülüğünün ikinci etken sözlüğü olması yanında Osmanzâde Ahmed Tâib’in bilinmeyen eseri olarak da önem arz eder. <o:p> </o:p> Gerek Türk dili gerekse Türk edebiyatı tarihi açısından kıymeti yüksek olan Mir’atü’l-Müşkil ilk kez bu çalışmayla tanıtılmıştır. Makalede eserin adı, müellifi, telif tarihi, nüshası, düzenlenişi ve Türkçe söz varlığı hususunda bilgiler verilmiş ayrıca eserin mukaddimesinin yazı çevirimi sunulmuştur. <o:p> </o:p> }, number={3}, publisher={Cengiz ALYILMAZ}