@article{article_968405, title={Ankara’daki çeşitli hastanelerden elde edilen Acinetobacter baumannii izolatları arasındaki klonal ilişkinin gösterilmesi ve antibiyotik dirençlerinin belirlenmesi}, journal={Türk Hijyen ve Deneysel Biyoloji Dergisi}, volume={73}, pages={211–302}, year={2016}, author={Şahin, Hünkar and Önde, Ufuk and Adiloğlu, Ali Kudret and Karakoç, Ayşe Esra and Bulut, Cemal and Açıkgöz, Ziya Cibali and Erdem, Gül Bahar and Hasçelik, Gülşen and Öztürk-çoşkun, Ayşegül}, keywords={Acinetobacter baumannii, clonal relationship, rep-PCR, antibiotic resistance}, abstract={Amaç: Acinetobacter baumannii, özellikle yoğun bakım ünitelerinde mortalite ve morbiditeyi arttıran hastane kaynaklı enfeksiyonların en önemli nedenlerinden biridir. Bu bakteri, pnömoni, bakteriyemi, idrar yolu enfeksiyonu, yara enfeksiyonu ve menenjit gibi çeşitli enfeksiyonlardan izole edilebilir. Bu çalışmanın amacı Ankara’daki çeşitli hastanelerden Kasım 2009 ile Aralık 2011 tarihleri arasında elde edilen 99 A. baumannii izolatı arasındaki klonal ilişkiyi göstermek ve antibiyotik dirençlerini belirlemektir. Yöntem: Acinetobacter baumannii izolatlarının tanımlanması ve antibiyotik paternleri VITEK 2 bioMérieux, France sistemi ile yapıldı. Çalışmada antimikrobiyal ajan olarak amikasin, siprofloksasin, tetrasiklin, netilmisin, sulbaktam/ ampisilin, trimetoprim/sulfametoksazol, seftazidim, gentamisin, levofloksasin, meropenem, imipenem, piperasilin, piperasilin/tazobaktam, sefoperazon/ sulbaktam, sefepim, tigesiklin ve kolistin kullanıldı. Acinetobacter izolatlarının klonal ilişkisi Rep-PCR yöntemi ile araştırıldı. Bulgular: Çalışmaya dâhil edilen 99 A. baumannii izolatının %99’u imipeneme ve meropeneme dirençli bulundu. Kolistine dirençli suş saptanmadı %0 . Piperasilin ve piperasilin/tazobaktama tüm suşların dirençli olduğu gözlendi %100 . Siprofloksasine %99, ampisilin/sulbaktama %98, seftazidime %97, sefepime %96, levofloksasine %85, tetrasikline %80, trimetoprim/sulfametoksazole %71, amikasine %59, gentamisin ve netilmisine %56 direnç görüldü. Tigesiklin için dirençliler %5, orta duyarlılar %27 ve duyarlılar ise %68 olarak saptandı. Acinetobacter baumannii izolatlarının dört patern oluşturduğu görüldü. İlk 3 paternin bir grup oluşturduğu ve dördüncü paternden farklı olduğu görüldü. Birinci patern P1 ’de 14 suş, ikinci patern P2 ’de 37 suş, üçüncü patern P3 ’de 36 suş bulunmaktaydı. Dördüncü patern P4 ’de ise 12 suş vardı. İlk üç paternin oluşturduğu grup ile dördüncü paternin farklı oldukları ve aralarında üçten fazla bant farklılığının olduğu görüldü. İlk üç paternin ise aralarındaki bir bant farklılığı ile benzer oldukları görüldü. Ayrıca, her dört paternin kendi içinde bant farkı göstermeksizin aynı oldukları saptandı. Her dört paternde de farklı hastanelerden suşların bulunduğu saptandı. Böylece her dört hastaneye muhtemelen hasta transferleriyle aynı Acinetobacter baumannii suşlarının yayılmış olduğu gösterildi. Sonuç: Bu hastanelerde, çalışmanın devamı olarak A. baumannii’nin direnç mekanizmaları ve direnç genleriyle ilgili araştırma yapılabilir. Ayrıca, hastalara ilişkin risk faktörleri belirlenerek karbapenem ve diğer antibiyotiklerin dirençlerinden sorumlu izolatlara ilişkin epidemiyolojik veriler daha kapsamlı bir şekilde ortaya konulabilir.}, number={3}, publisher={T.C. Sağlık Bakanlığı Halk Sağlığı Genel Müdürlüğü}