Before the Occupation of İzmir, the Delegation of the Consultant (sent to Anatolia) under the Presidency of Şehzade Abdürrahim (Anatolian Delegation-i Nasihası): 16 April-18 May 1919

Year 1990, Volume: 6 Issue: 18, 561 - 590, 01.07.1990

Mevlüt Çelebi

Abstract

Difficult times awaited the Ottoman State, which was defeated by the First World War by signing the Mondros Armistice. While the Allied Powers, who had agreed to share the territory of the Ottoman Empire while the war was continuing, they started to implement these plans, while the minorities increased their activities after the Armistice. The Ottoman Government, which had to face the dangers created by the Allied Powers on the one hand, and minorities on the other, started to pursue a policy aimed at making the past forget, especially the period when the Union and Progress was in power. This policy has two aspects: The first aspect is the passive foreign policy, which is careful not to contradict the Allied Powers and especially England, and the second aspect is the domestic policy that aims to create stability and an image of a state of mind by eliminating the unrest between minorities and Turks in Anatolia.

Keywords

Occupation of İzmir, Advisory Committee, Anatolian Delegation

İzmir'in İşgalinden Önce Şehzade Abdürrahim Başkanlığında Anadoluya Gönderilen Nasihat Heyeti (Anadolu Heyet-i Nasihası): 16 Nisan- 18 Mayıs 1919

Abstract

Mondros Mütarekesini imzalayarak I. Dünya Savaşı’ ndan mağlup çıkan Osmanlı Devleti’ ni zor günler bekliyordu. Osmanlı Devleti topraklarını paylaşmak için daha savaş devam ederken anlaşmış olan İtilâf Devletleri bu plânlarını uygulamaya başlarken, azınlıklar da Mütarekeden sonra faaliyetlerini artırmışlardır. Bir yandan İtilâf Devletlerinin diğer yandan azınlıkların yarattığı tehlikeleri göğüslemek zorunda kalan Osmanlı Hükümeti, geçmişi —özellikle İttihat ve Terakki’ nin İktidarda olduğu dönemi— unutturmayı amaçlayan bir politika izlemeye başladı. Bu politikanın iki yönü olmuştur: Birinci yönü, İtilâf Devletlerine ve özellikle İngiltere’ye ters düşmemeye özen gösteren pasif dış politika, ikinci yönü ise, Anadolu’da azınlıklarla Türkler arasındaki huzursuzluğu gidererek istikrarı ve hemahenk bir devlet görüntüsünü yaratmayı amaçlayan iç politikadır.

Keywords

İzmir İşgali, Nasihat Heyeti, Anadolu Heyeti

References

• Mevlüt Çelebi, İstiklâl Savaşı’nda İtalyan İşgal Bölgeleri, (Mütarekeden İşgallere Kadar), (Dokuz Eylül Üniversitesi Atatürk İlk. ve İnk. Tar. Ens. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi), İzmir, 1988, s.44-45
• Tayyib Gökbilgin, Millî Mücadele Başlarken 1. Ankara, 1959, s. 61
• Galip Kemah Söylemezoğlu, Başımıza Gelenler, İstanbul, 1939, s.97
• Sina Akşın, İstanbul Hükümetleri ve Millî Mücadele, İstanbul, 1983, s. 249
• Sabah, 15 Nisan 1919
• Hâdİsat, 16 Nisan 1919
• Vakit, 17 Nisan 1919
• İkdam, 16 Nisan 1919.
• Alemdar, Vakit 18 Nisan 1919.
• Memleket, 18 Nisan 1919
• Gotthard Jaeschke, Kurtuluş Savaşı İle İlgili İngiliz Belgeleri, çev: Cemal Köprülü, Ankara, T.T.K. Bas. 1986, s.37
• Cemal Kutay, Ege’nin Türk Kalma Savaşı, İstanbul, Boğaziçi Yay. 1980, s.304
• Nurdoğan Taçalan, "Bütün Ege Yunan’a Karşı”, Demokratik İzmir Gazetesi, 21 Şubat 1968, s.5
• Nurdoğan Taçalan, başka bir eseri olan, Ege’de Kurtuluş Savaşı Başlarken, (2. bsk.), İstanbul, Milliyet Yay. 1971’de benzer görüşleri savunmaktadır, (s.201)
• Lütfi Ârif Kenber, “Abdürrahim Heyeti Aydın’dan Nasıl Kaçtı?”, Dün Bugün Dergisi, c.ı, sayı: 7, 1955, s.4
• M. Şefik Aker, İstiklâl Harbi’nde 57. Tümen ve Aydın Adilli Cidali, c. 1, İstanbul, As-keri Mat. 1937, s.52
• Ünal Türkeş, Kurtuluş Savaşı’nda Muğla, İstanbul, 1973 s.163-164.