GREECE (COURT OF CASSATION) 514 PREFECTURE OF VOIOTIA V. FEDERAL REPUBLIC OF GERMANY (DISTOMO MASSACRE CASE) 1 (CASE NO 11/2000) GREECE, COURT OF CASSATION (AREIOS PAGOS) 4 MAY 2000

Year 2016, Issue: 4, 289 - 302, 01.07.2016

Dilara Buket Tatar Abdulkadir Pekel

Abstract

In June 1944, German occupation forces in Greece massacred more than 300
inhabitants of the village of Distomo and burnt the village to the ground. In
1995, proceedings against Germany were instituted before the Greek courts,
by over 250 relatives of the victims of the massacre, claiming compensation for
loss of life and property. The Court of Livadia held Germany liable and ordered
it to pay compensation to the claimants. Germany appealed to the Court of
Cassation, on the ground that it was immune from the jurisdiction of the Greek
courts. The appeal by seven votes to four was dismissed. The Greek courts were
competent to exercise jurisdiction over the case. However four judges, including
the President of the Court, concluded that Germany should be entitled to
jurisdictional immunity. According to them the exceptions to immunity for
claims in tort contained in the European Convention on State Immunity and
the United Nations Draft Articles on Jurisdictional Immunities of States did
not include claims arising from situations of armed conflict. This term was to
be broadly understood and extended not only to conflicts between States but
also to armed resistance against occupying forces and the response to such
resistance, however disproportionate. Furthermore, an exception to immunity
could not be based on the violation of a rule of jus cogens since there was no
rule of customary international law that such an infringement constituted a
tacit waiver of immunity

Keywords

Doctrine of state immunity, doctrine of restrictive immunity, jure imperii, jure gestionis, jus cogens

YUNANİSTAN (TEMYİZ MAHKEMESİ) 514 VOIOTIA MAKAMI V. ALMANYA FEDERAL CUMHURİYETİ (DISTOMO KATLİAMI DAVASI)

Abstract

Temmuz 1944’te Yunanistan’daki Alman işgal kuvvetleri, Distomo köyünde
yaşayan 300’den fazla kişiyi katletmiş ve köyü yakıp yıkmıştır. 1995’te Yunan
mahkemeleri huzurunda Almanya’ya karşı dava işlemleri başlatılmış ve katliam
kurbanlarının 250’den fazla akrabası, kaybedilen yaşamlar ve mallar için
tazminat talebinde bulunmuştur. Livadia Mahkemesi, Almanya’yı sorumlu
tutmuş ve davacılara tazminat ödenmesine karar vermiştir. Almanya, Yunan
mahkemelerinin yargılamasından bağışık olduğu gerekçesiyle temyize gitmiştir.
Temyiz dörde karşı yedi oyla reddedilmiştir. Yunan mahkemeleri davaya ilişkin
yargılama yapma konusunda yetkili bulunmuştur. Mahkeme Başkanı da dahil
olmak üzere dört hakim Almanya’nın yargı bağışıklığı olduğunu belirterek
karara muhalif olmuştur. Onlara göre silahlı çatışmalardan kaynaklanan talepler,
Devletin Yargı Bağışıklığına İlişkin Avrupa Konvansiyonunda ve Devletlerin
ve Mallarının Yargısal Bağışıklığına Dair Birleşmiş Milletler Sözleşmesi Taslak
Metininde haksız fiilden kaynaklanan taleplere ilişkin bağışıklığın istisnalarından
biri olarak yer almamaktadır. Bu terim geniş anlaşılmış ve terimin kapsamına
yalnızca devletlerarası ihtilaflar değil, işgal kuvvetlerine karşı silahlı direniş ve
direnişe orantısız cevap ayrıca dahil edilmiştir. Dahası, bağışıklığın istisnası bir
jus cogens kuralının ihlaline dayanamaz zira böyle bir ihlalin, bağışıklığın zımni
feragati olacağına ilişkin uluslararası bir örf ve adet hukuku kuralı yoktur.

Keywords

Yargı bağışıklığı doktrini, sınırlı bağışıklık doktrini, jure imperii, jure gestionis, jus cogens