The relationship between motivation applications and corporate commitment of workers and an application
Year 2019,
Volume: 14 Issue: 56, 255 - 270, 01.10.2019
Ayşe Eda Aytekin
Gizem Akıncı
Abstract
In this research, it is aimed to determine the level of motivation and corporate
commitment of the employees working in retail sector and to determine the
relationship between these variables. In this study, causality relationships between
job motivation and corporate commitment were studied with the sub-dimensions
of variables. In the study, a questionnaire including demographic questions,
motivation scale questions and organizational commitment scale questions were
used.
As a result of the analysis, it was concluded that there is a significant relationship
between motivation practices and employees’ corporate commitment. It is predicted
that the research findings will contribute to the knowledge in the sector and provide
useful information for human resources motivation practices.
References
- [1] Akbaba, S. (2006). Eğitimde Motivasyon. Kazım Karabekir Eğitim
Fakültesi Dergisi, 343-361.
- [2] Allen, N. J., Meyer, J. P. (1990). Organizational Socialization Tactics:
A Longitudinal Analysis of Links to Newcomers’ Commitment and Role
Orientation. The Academy of Management Journal, 33(4), 847-858.
- [3] Baysal, A. C., Paksoy, M. (1999). Mesleğe ve Örgüte Bağlılığın Çok
Yönlü İncelenmesinde Meyer-Allen Modeli. İ.Ü.İşletme Fakültesi Dergisi,
28(1), 7-15.
- [4] Budak, G., Budak, G. (2016). İşletme Yönetimi (8. b.). İzmir: Nobel
Akademik Yayıncılık.
- [5] Çetinel, E. (2008). Örgütsel Güven ile Örgütsel Bağlılık Arasındaki
İlişki, Yüksek Lisans Tezi. Sakarya: Sakarya Üniversitesi Sosyal Bilimler
Enstitüsü.
- [6] Çöl, G. (2004). Örgütsel Bağlılık Kavramı ve Benzer Kavramlarla
İlişkisi. İş, Güç Endüstri İlişkileri ve İnsan Kaynakları Dergisi, 6(2), 4-11.
- [7] Dağlı, A., Elçiçek, Z., Han, B. (2018). Örgütsel Bağlılık Ölçeği’nin
Türkçeye Uyarlanması: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. Elektronik
Sosyal Bilimler Dergisi, 17(68), 1765-1777.
- [8] Durna, U., Eren, V. (2005). Üç Bağlılık Unsuru Ekseninde Örgütsel
Bağlılık. Doğuş Üniversitesi Dergisi, 6(2), 210-219.
- [9] Dündar, S., Özutku, H., Taşpınar, F. (2007). İçsel ve Dışsal Motivasyon
Araçlarının İşgörenlerin Motivasyonu Üzerindeki Etkisi: Ampirik Bir
İnceleme. Gazi Üniversitesi Ticaret ve Turizm Eğitim Fakültesi Dergisi,
105-119.
- [10] Düren, Z. (2000). 2000’li Yıllarda Yönetim. İstanbul: Alfa Basım
Yayın.
- [11] Eren, E. (2010). Örgütsel Davranış ve Yönetim Psikolojisi (12. b.).
İstanbul: Beta Basım Yayım.
- [12] Gibbons, R. (1998). Incentives in Organizations. Journal of Economic
Perspective, 115-132.
- [13] Herscovitch, L., Meyer, J. P. (2002). Commitment to Organizational
Change: Extension of a Three-Component Model. Journal of Applied
Psychology, 87, 474-487.
- [14] Keser, A. (2006). Çalışma Yaşamında Motivasyon. İstanbul: Alfa
Aktüel Yayınları.
- [15] Kılıç, S. (2016). Cronbachs Alpha Reliability Coefficient. Journal of
Mood Disorders, 6(1), 8-47.
Motivasyon ile kurumsal bağlılık arasındaki ilişki ve bir uygulama
Year 2019,
Volume: 14 Issue: 56, 255 - 270, 01.10.2019
Ayşe Eda Aytekin
Gizem Akıncı
Abstract
Bu araştırmada, perakende sektöründe çalışan iş görenlerin, işe yönelik motivasyon ve kurumsal bağlılık düzeylerini belirlemek ve bu değişkenler arası ilişkiyi tespit etmek amaçlanmıştır. Araştırmada, iş motivasyonu ve kurumsal bağlılık arasındaki nedensellik ilişkileri değişkenlerin alt boyutları ile birlikte incelenmiştir. Araştırmada, demografik soruların, motivasyon ölçeği sorularının ve kurumsal bağlılık ölçeği sorularının yer aldığı anket formu kullanılmıştır.
Analizler sonucunda motivasyon uygulamaları ile çalışanların kurumsal bağlılıkları arasında anlamlı bir ilişki olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Araştırma bulgularının, sektördeki bilgi birikimine katkı sağlayacağı ve insan kaynakları motivasyon uygulamalarına faydalı bilgiler sunacağı öngörülmektedir.
References
- [1] Akbaba, S. (2006). Eğitimde Motivasyon. Kazım Karabekir Eğitim
Fakültesi Dergisi, 343-361.
- [2] Allen, N. J., Meyer, J. P. (1990). Organizational Socialization Tactics:
A Longitudinal Analysis of Links to Newcomers’ Commitment and Role
Orientation. The Academy of Management Journal, 33(4), 847-858.
- [3] Baysal, A. C., Paksoy, M. (1999). Mesleğe ve Örgüte Bağlılığın Çok
Yönlü İncelenmesinde Meyer-Allen Modeli. İ.Ü.İşletme Fakültesi Dergisi,
28(1), 7-15.
- [4] Budak, G., Budak, G. (2016). İşletme Yönetimi (8. b.). İzmir: Nobel
Akademik Yayıncılık.
- [5] Çetinel, E. (2008). Örgütsel Güven ile Örgütsel Bağlılık Arasındaki
İlişki, Yüksek Lisans Tezi. Sakarya: Sakarya Üniversitesi Sosyal Bilimler
Enstitüsü.
- [6] Çöl, G. (2004). Örgütsel Bağlılık Kavramı ve Benzer Kavramlarla
İlişkisi. İş, Güç Endüstri İlişkileri ve İnsan Kaynakları Dergisi, 6(2), 4-11.
- [7] Dağlı, A., Elçiçek, Z., Han, B. (2018). Örgütsel Bağlılık Ölçeği’nin
Türkçeye Uyarlanması: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. Elektronik
Sosyal Bilimler Dergisi, 17(68), 1765-1777.
- [8] Durna, U., Eren, V. (2005). Üç Bağlılık Unsuru Ekseninde Örgütsel
Bağlılık. Doğuş Üniversitesi Dergisi, 6(2), 210-219.
- [9] Dündar, S., Özutku, H., Taşpınar, F. (2007). İçsel ve Dışsal Motivasyon
Araçlarının İşgörenlerin Motivasyonu Üzerindeki Etkisi: Ampirik Bir
İnceleme. Gazi Üniversitesi Ticaret ve Turizm Eğitim Fakültesi Dergisi,
105-119.
- [10] Düren, Z. (2000). 2000’li Yıllarda Yönetim. İstanbul: Alfa Basım
Yayın.
- [11] Eren, E. (2010). Örgütsel Davranış ve Yönetim Psikolojisi (12. b.).
İstanbul: Beta Basım Yayım.
- [12] Gibbons, R. (1998). Incentives in Organizations. Journal of Economic
Perspective, 115-132.
- [13] Herscovitch, L., Meyer, J. P. (2002). Commitment to Organizational
Change: Extension of a Three-Component Model. Journal of Applied
Psychology, 87, 474-487.
- [14] Keser, A. (2006). Çalışma Yaşamında Motivasyon. İstanbul: Alfa
Aktüel Yayınları.
- [15] Kılıç, S. (2016). Cronbachs Alpha Reliability Coefficient. Journal of
Mood Disorders, 6(1), 8-47.