Osmanlı
Devleti'nde matbaa Türkler tarafından çok geç kullanılmaya başlanmıştır. Yayın
hayatına yönelik kurumsal ve yasal düzenlemeler bütün XIX. yüzyıl boyunca devam
etti. Basın-yayın ilkeleri zamanla oluştu ve ihtiyaçlar doğrultusunda sık sık
değiştirildi. Bu yüzyılda devleti yıkmaya ve bölmeye yönelik hareketler vardı.
Bundan dolayı hükümet politikaları her zaman kısıtlayıcı olmuştur. Muzır
yayınlardan sadece Müslümanlar şikâyetçi değildi. Ermeniler, Katoliklerin
propagandalarından şikâyet ettiler. Katoliklerin itirazı Protestanların
yayınlarınaydı. Bütün Hıristiyanlar pozitivist, ateist, sosyalist yayınlara
karşı çıktılar. Çeşitli sosyal kesimler arasında çatışma ve huzursuzluk
çıkmasını engellemek hükümetin birinci görevi idi. Dolayısıyla bu yıllarda en
önemli sorun asayişi bozan muzır yayınlar oldu. Mücadelenin yöntemleri şöyle
idi: Muzır yayınları araştırmak, basımını yasaklamak, zararlı yabancı
yayınların ülkeye girmesini engellemek,
sorumlu kişileri cezalandırmak, yurt dışındaki olumsuz yayınları etkisiz
hale getirmek. Bu makalede Bâbıâli'nin muzır yayınları engellemeye yönelik
girişimleri incelenmektedir. Araştırmanın temel kaynağı Osmanlı arşiv
belgeleridir.
In the Ottoman Empire, the printing press began to be used very late by the
Turks. Institutional and legal regulations for publication life It continued
throughout the nineteenth century. The press-publication guidelines were formed
over time and were frequently changed in line with needs. In this century there were movements to destroy and
divide the state. Government policies have therefore always been restrictive.
Only Muslims were not complaining about harmful publications. The Armenians
complained about the propaganda of the Catholics. Catholics objected to
Protestant publications. All Christians opposed positivist, atheist, socialist
publications. The first task of governance was to prevent conflicts and unrest
among the various social sectors. Therefore, the most important problem in
these years was the publications that disrupted public order. The methods of
the struggle were as follows: to investigate harmful publications, to forbid
publishing, to prevent foreign harmful publications from entering the country,
to punish responsible persons, to neutralize negative publications abroad. In
this article, the Ottoman Government's attempts to prevent harmful publications
are examined. The main source of the research is the documents of the Ottoman
archives.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Research Article |
Authors | |
Publication Date | March 19, 2019 |
Submission Date | February 1, 2019 |
Published in Issue | Year 2019 Issue: 71 |