Bu araştırmanın amacı Türkçe öğretmen adaylarının öğrenme stillerini bazı değişkenler açısından incelemektir. Bu kapsamda araştırma 105 Türkçe öğretmen adayından oluşmaktadır. Tarama (survey) modelinde yürütülen araştırma verilerinin toplanmasında Grasha-Reichman Öğrenme Stili Ölçeği kullanılmıştır. Araştırma verilerinin analizinde betimsel istatistikler, bağımsız gruplar için t-testi, bağımsız örneklemler için tek yönlü varyans analizi, mann whitney u testi ve Kruskal Wallis testi kullanılmıştır. Araştırma sonucunda Türkçe öğretmen adaylarının işbirlikçi ve rekabetçi öğreneme stili seviyesi yüksek; bağımsız öğrenme stilleri düşük; çekingen, bağımlı ve katılımcı öğrenme stilleri seviyesi orta düzeyde bulgulanmıştır. Ayrıca Türkçe öğretmen adaylarının öğrenme stilleri üzerinde cinsiyet, sınıf düzeyi, anne eğitim düzeyi ve baba eğitim düzeyi değişkenlerinin etkileri saptanmamıştır.
Aksu, C. ve Kurtuldu, M. K. (2015). “Müzik Öğretmeni Adaylarının Ders Çalışma Yaklaşımlarının Çeşitli Değişkenlere Göre Değerlendirilmesi”. Uluslararası Eğitim Bilimleri Dergisi, 2(4): 200-213. http://dx.doi.org/10.16991/INESJOURNAL.102.
Alemdağ, C. ve Öncü, E. (2015). “Kolb Öğrenme Stili Modeline Göre Beden Eğitimi Öğretmeni Adayları”. Alan Eğitimi Araştırmaları Dergisi, 1(1): 1-12. https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/19124.
Alp, A. F., Uzuner, M. E. ve Sertbaş, K. (2020). “Spor Bilimleri Fakültesi Öğrencilerinin Öğrenme Stillerinin Çeşitli Değişkenler Açısından İncelenmesi. Spor ve Rekreasyon Araştırmaları Dergisi”, 2(2): 26-43. https://dergipark.org.tr/en/download/article-file/1374109
Arslangilay, S. (2015). Öğrenme ve öğretim stilleri. S. Güven ve M. A. Özerbaş (Ed.) Öğretim ilke ve yöntemleri. (ss.59-107). Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
Bingöl, S. (2021). Öğrenme ve Öğretim stilleri. S. Güven ve M. A. Özerbaş (Ed.), Öğretim ilke ve yöntemleri içinde (ss.69-122), Ankara: Pegem Akademi.
Can, Ş. (2011). “Sınıf Öğretmeni Adaylarının Öğrenme Stilleri İle Bazı Değişkenler Arasındaki İlişkinin Araştırılması”. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 41(41): 70- 82. https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/87387
Cevher, A. Y. ve Yıldırım, S. (2020). “Öğrenme Stilleri Konusunda Yapılmış Akademik Çalışmaların İncelenmesi: Sistematik Derleme”. Hayef: Journal of Education (Online), 17(1): 20-50.
Elban, M. (2018). “Learning Styles As The Predictor Of Academic Success Of The Pre-Service History Teachers”. European Journal of Educational Research, 7(3): 659-665.
Fraenkel, J. R., Wallen, N. E. ve Hyun, H. H. (2015). How to design and evaluate research in education. New York: Mc Graw Hill Education.
Gökçe, F. (2014). Sınıfta öğrenme ve öğretme surecinin yönetimi. Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
Grasha, A. F. (2002). Teaching with style: A practical guide to enhancing learning by understanding teaching and learning styles. Alliance Publ..
Gündoğan, A. (2017).Öğrenme Stilleri. M. Köse ve S. Dal, (Ed.), Öğretim İlke Ve Yöntemleri-Etkinlik Ve Ders Planı Örnekleriyle Zenginleştirilmiş içinde (ss.191-237). Ankara: Anı Yayıncılık.
Gürsoy, T. (2008). Öğretmen Adaylarının Öğrenme Stillerinin Çeşitli Değişkenler Açısından İncelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Adnan Menderes Üniversitesi, Aydın.
Harris, K. M. ve Morgan, S. P. (1991). “Fathers, Sons, And Daughters: Differential Paternal Involvement in Parenting”. Journal of Marriage and the Family, 531-544. https://www.jstor.org/stable/pdf/352730
Kösterilioğlu, İ. ve Şentrük, Ş. (2019). Öğrenme-Öğretme Sürecinde Bilişsel Yaklaşımlar. S. Çelenk (Ed.). Öğretim İlke ve Yöntemleri içinde (ss.208-238). Ankara: Pegem Akademi.
Sarıtaş, E. ve Süral, S. (2010). “Grasha-Reichman Öğrenme Ve Öğretme Stili Ölçeklerinin Türkçe Uyarlama Çalışması”. E-Journal of New World Academy, 5(4): 2162-2177.
Seçer, İ. (2015). Psikolojik test geliştirme ve uyarlama süreci. Ankara: Anı yayınları.
Sır, N. Ş., Karataş, H. ve Çeliköz, N. (2015). Öğretmen Adaylarının Öğrenme Stili Tercihlerine İlişkin Bir İnceleme. Education Sciences, 10(4): 237-252. https://dergipark.org.tr/en/download/article-file/186045
Sidekli, S. ve Akdoğdu, E. (2018). “Öğrenme Stillerinin Sınıf Öğretmeni Adaylarının Akademik Başarılarını Yordama Gücü” . Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 33(2): 503-517.
Tabachnick, B.G. ve Fidell, L.S. (2019). Çok değişkenli istatistiklerin kullanımı. Çev., Mustafa Baloğlu. Ankara: Nobel.
INVESTIGATION OF THE LEARNING STYLES OF PRE-SERVICE TURKISH LANGUAGE TEACHERS IN TERMS OF SOME VARIABLES
The purpose of this study is to examine the learning styles of Turkish teacher candidates in terms of some variables. In this context, the research comprised of 105 pre-service Turkish language teachers. The Grasha-Reichman Learning Style Scale was used to collect the research data conducted in the survey model. Descriptive statistics, t-test for independent groups, one-way analysis of variance for independent samples, Mann Whitney u test and Kruskal Wallis test were used in the analysis of research data. As a result of the research, the collaborative and competitive learning style level of Turkish teacher candidates is high; independent learning styles are low; the level of avoidant, dependent and participatory learning styles was found to be moderate. In addition, the effects of gender, grade level, mother's education level and father's education level on the learning styles of Turkish teacher candidates were not determined.
Aksu, C. ve Kurtuldu, M. K. (2015). “Müzik Öğretmeni Adaylarının Ders Çalışma Yaklaşımlarının Çeşitli Değişkenlere Göre Değerlendirilmesi”. Uluslararası Eğitim Bilimleri Dergisi, 2(4): 200-213. http://dx.doi.org/10.16991/INESJOURNAL.102.
Alemdağ, C. ve Öncü, E. (2015). “Kolb Öğrenme Stili Modeline Göre Beden Eğitimi Öğretmeni Adayları”. Alan Eğitimi Araştırmaları Dergisi, 1(1): 1-12. https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/19124.
Alp, A. F., Uzuner, M. E. ve Sertbaş, K. (2020). “Spor Bilimleri Fakültesi Öğrencilerinin Öğrenme Stillerinin Çeşitli Değişkenler Açısından İncelenmesi. Spor ve Rekreasyon Araştırmaları Dergisi”, 2(2): 26-43. https://dergipark.org.tr/en/download/article-file/1374109
Arslangilay, S. (2015). Öğrenme ve öğretim stilleri. S. Güven ve M. A. Özerbaş (Ed.) Öğretim ilke ve yöntemleri. (ss.59-107). Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
Bingöl, S. (2021). Öğrenme ve Öğretim stilleri. S. Güven ve M. A. Özerbaş (Ed.), Öğretim ilke ve yöntemleri içinde (ss.69-122), Ankara: Pegem Akademi.
Can, Ş. (2011). “Sınıf Öğretmeni Adaylarının Öğrenme Stilleri İle Bazı Değişkenler Arasındaki İlişkinin Araştırılması”. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 41(41): 70- 82. https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/87387
Cevher, A. Y. ve Yıldırım, S. (2020). “Öğrenme Stilleri Konusunda Yapılmış Akademik Çalışmaların İncelenmesi: Sistematik Derleme”. Hayef: Journal of Education (Online), 17(1): 20-50.
Elban, M. (2018). “Learning Styles As The Predictor Of Academic Success Of The Pre-Service History Teachers”. European Journal of Educational Research, 7(3): 659-665.
Fraenkel, J. R., Wallen, N. E. ve Hyun, H. H. (2015). How to design and evaluate research in education. New York: Mc Graw Hill Education.
Gökçe, F. (2014). Sınıfta öğrenme ve öğretme surecinin yönetimi. Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
Grasha, A. F. (2002). Teaching with style: A practical guide to enhancing learning by understanding teaching and learning styles. Alliance Publ..
Gündoğan, A. (2017).Öğrenme Stilleri. M. Köse ve S. Dal, (Ed.), Öğretim İlke Ve Yöntemleri-Etkinlik Ve Ders Planı Örnekleriyle Zenginleştirilmiş içinde (ss.191-237). Ankara: Anı Yayıncılık.
Gürsoy, T. (2008). Öğretmen Adaylarının Öğrenme Stillerinin Çeşitli Değişkenler Açısından İncelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Adnan Menderes Üniversitesi, Aydın.
Harris, K. M. ve Morgan, S. P. (1991). “Fathers, Sons, And Daughters: Differential Paternal Involvement in Parenting”. Journal of Marriage and the Family, 531-544. https://www.jstor.org/stable/pdf/352730
Kösterilioğlu, İ. ve Şentrük, Ş. (2019). Öğrenme-Öğretme Sürecinde Bilişsel Yaklaşımlar. S. Çelenk (Ed.). Öğretim İlke ve Yöntemleri içinde (ss.208-238). Ankara: Pegem Akademi.
Sarıtaş, E. ve Süral, S. (2010). “Grasha-Reichman Öğrenme Ve Öğretme Stili Ölçeklerinin Türkçe Uyarlama Çalışması”. E-Journal of New World Academy, 5(4): 2162-2177.
Seçer, İ. (2015). Psikolojik test geliştirme ve uyarlama süreci. Ankara: Anı yayınları.
Sır, N. Ş., Karataş, H. ve Çeliköz, N. (2015). Öğretmen Adaylarının Öğrenme Stili Tercihlerine İlişkin Bir İnceleme. Education Sciences, 10(4): 237-252. https://dergipark.org.tr/en/download/article-file/186045
Sidekli, S. ve Akdoğdu, E. (2018). “Öğrenme Stillerinin Sınıf Öğretmeni Adaylarının Akademik Başarılarını Yordama Gücü” . Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 33(2): 503-517.
Tabachnick, B.G. ve Fidell, L.S. (2019). Çok değişkenli istatistiklerin kullanımı. Çev., Mustafa Baloğlu. Ankara: Nobel.
Ustabulut, M. Y. (2021). TÜRKÇE ÖĞRETMEN ADAYLARININ ÖĞRENME STİLLERİNİN BAZI DEĞİŞKENLER AÇISINDAN İNCELENMESİ. Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi(38), 174-195. https://doi.org/10.14520/adyusbd.934611