Amaç: Ortopedi asistanlarının sanal gerçeklik bilgisayar
simülasyonu ile artroskopik becerilerini değerlendirmek ve bunun eğitim yılı ve
ameliyat sayıları ile ilişkisini araştırmak.
Gereç ve Yöntem: Farklı yıl ve tecrübede 12 ortopedi
asistanının artroskopi performansları sanal gerçeklik bilgisayar simülasyonu
ile 4 farklı modülde değerlendirildi. Birer hafta ara ile performanslar
tekrarlandı. Modüllerde süre ve kat edilen mesafe kaydedildi. Eşleştirilmiş
verilerin analizinde Wilcoxon testi, ilişkinin değerlendirilmesinde Pearson
korelasyon analizi kullanıldı. Anlamlılık değeri p <0,05 olarak kabul
edildi.
Bulgular: Katılımcıların modüllerdeki ortalama süre
ve mesafe verileri ikinci performanslarında ilk performanslarına kıyasla
anlamlı oranda düştü. Asistanlık süresi ve artroskopi sayıları ile modül süre
ve mesafe verileri arasında negatif yönde ilişki vardı. Bunların arasında modül
3 ile asistanlık süresi ve modül 2 de kat edilen yol ile artroskopi sayıları
arasındaki negatif yöndeki ilişki istatistiksel olarak anlamlıydı.
Sonuç: Sanal gerçeklik bilgisayar simülasyonları
ortopedi asistanlarının artroskopi eğitimde etkili ve güvenilir bir yöntemdir.
Ortopedi pratiğinde alternatif eğitim yöntemi olarak kullanılmasının faydalı
olacağı düşüncesindeyiz.
Objective: The purpose of this study was to evaluate the
arthroscopic skills of orthopedic residents with virtual reality computer
simulation and to investigate the correlation with operation numbers and
experiences.
Material and Method: Arthroscopy performances of 12
orthopedic residents with different years and experiences were evaluated in 4
different modules with virtual reality computer simulation. Performances were
repeated with a one-week interval. The time and the distance were recorded in
the modules. Wilcoxon test was used in the analysis of the paired data, Pearson
correlation analysis was used in the evaluation of the relationship.
Significance value was accepted as p <0.05.
Results: The mean time
and distance decreased significantly in the second performance compared to the
initial performance for the participants. There was a negative correlation
between the duration of the residentship and the number of arthroscopy with the
module time and distance data. Among them, the negative correlation between the
duration of residentship with module 3 time and the number of arthroscopy with
the module 2 distance were statistically significant.
Conclusion: Virtual reality computer simulations are an effective
and reliable method for the arthroscopy training in orthopedic residents. We
recommend that it would be an alternative training method in orthopedic
practice.
Subjects | Health Care Administration |
---|---|
Journal Section | Original research article |
Authors | |
Publication Date | December 1, 2017 |
Submission Date | July 12, 2017 |
Published in Issue | Year 2017 Volume: 50 Issue: 3 |