GÖRSEL SANATLAR DERSİNDE WEB TABANLI EŞ ZAMANSIZ ÖĞRENME ORTAMININ ORTAOKUL ÖĞRENCİLERİNİN AKADEMİK BAŞARI VE TUTUMLARINA ETKİSİ

Year 2019, Volume: 5 Issue: 2, 159 - 184, 25.10.2019

Sehran Dilmaç

https://doi.org/10.31463/aicusbed.596217

Cited By: 2

Abstract

Bu
araştırmanın amacı görsel sanat eğitimi dersinde web tabanlı asenkron (eş zamansız)
öğrenme ortamının ortaokul öğrencilerindeki akademik başarı ve tutumlara
etkisini araştırmaktır. Çalışmada uzaktan eğitimle ilgili tanımlara yer verilerek
Görsel Sanatlar dersinde uygulanabilecek uzaktan eğitim platformlarının
belirlenmesine yer verilmiştir. Web tabanlı Asenkron ders sunumu projesi geliştirilerek,
bu sunum ortaokul 8. sınıfın Görsel Sanatlar dersinde “tasarım ilke ve
elemanları” ünitesinde uygulanmıştır. Geliştirilen bu projede, şekil ve renk
desteğiyle ders sayfaları, öğrencilerin sosyal medya yolu ile öğretmenlerine
e-mail yoluyla göndereceği ödevleri, beş haftalık deneysel çalışmanın süreci
boyunca her hafta için ayrı hazırlanmış alıştırma soruları, asenkron etkileşimi
sağlayan forum sayfaları, görsel bütünlük ve estetik yönler göz önünde
bulundurularak hazırlanmıştır. Çalışmada deneysel yöntemin, ön test-son
test kontrol gruplu deseni tercih edilmiştir. Araştırmanın çalışma grubunu, 2018-2019
öğretim yılı güz yarıyılında Erzurum İline bağlı Yakutiye ilçesinde bulunan bir
ortaokulda 8. sınıfında öğrenim gören 34 öğrenci oluşturmaktadır. Bulgular
Görsel Sanatlar dersinde Web tabanlı asenkron uygulamalarının öğrencilerin akademik
başarılarına ve Görsel Sanatlar dersine ilişkin tutumlarına olumlu yönde. etkilediğini göstermektedir.
Araştırma sonuçlarına dayanarak Web tabanlı asenkron uygulamalarının Görsel
Sanatlar dersinde kullanılması gerektiği söylenebilir.

Keywords

Web tabanlı, sanat eğitimi, görsel sanatlar eğitimi, teknoloji, resim

References

• Akbulut, Y. (2010). Sosyal bilimlerde SPSS uygulamaları. İstanbul: İdeal Kültür Yayıncılık.
• Alakuş, A,O. (2005). İnternet ve Sanat Eğitimi Bağlamında Görsel Sanatlar ve Dijital Boyut. (Ed.Ahmet Tarcan). ss. 123-143. İnternet ve Toplum, Ankara: Anı Yayıncılık.
• Avcı, E. (2014). Dijital Sanat Bağlamında Dijital Teknolojilerin Güzel Sanatlar Eğitimine Entegrasyonu. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi. 18(41), 866-882.
• Baltacı, B. Akpınar, B. (2011). Web tabanlı öğretimin öğrenenlerin üstbiliş farkındalık düzeyine etkisi. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. 8 (16), 319-333.
• Büyüköztürk, Ş.(2011). Sosyal bilimler için istatistik. Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
• Büyüköztürk, Ş. (2014). Deneysel desenler, 4. Baskı, Ankara: Pegem Yayıncılık.
• Caldwell, E.R. (2006). A comparative study of three instructional modalities in a computer-programming course: traditional instruction, web based instruction, and online instruction. Unpublished PDH Thesis. The University of North Carolina at Greensboro. USA.
• Carr, K. C. Ve Farley, C. L. (2003). Redesigning courses for the World wide web. Journal of Midwifery & Women’s Health, 48, 407-417.
• Carswell, A. D. ve Venkatesh, V. (2002). Learner outcomes in an asynchronous distance education environment. International Journal of Human- Computer Studies, 56 (5), 475-494.
• Cüez, T. (2006). İlköğretim 8. sınıflarda fen bilgisi dersinin web tabanlı öğretim desteğinin öğrenci başarısına etkisi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. İzmir: Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Enstitüsü.
• Dikmenli, Y. ve Ünaldı Ü. E., (2013). Harmanlanmış öğrenme ve sanal sınıfa dönük öğrenci görüşleri. Amasya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 2(2), 326-347.
• Doğangün, K., M. (2007). Görsel sanatlar eğitimi dersi için interaktif cd tasarımı ve uygulanması. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Erkan, S. (2004). Okul öncesi öğretmenlerin bilgisayara yönelik tutumları: bireysel özelliklerin rolü. XII. Eğitim Bilimleri Kongresi, Bildiriler Kitabı. Cilt III. Ankara: Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
• Erkan, T. (2013). Güzel sanatlar öğrencilerinin bilgi ve kalıcılık seviyelerinin araştırılması: temel tasarım dersine wbcl modeli uygulanması. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi – Sayı 35. 123-134.
• Horton, W. (2000). Designing web based training: how to teach anyone anywhere anytime. New York: Published by John Wiley& Sons. Inc.
• Horzum, M., B. ve Balta, Ç.,Ö. (2008). Farklı web tabanlı öğretim ortamlarında öğrencilerin başarı, motivasyon ve bilgisayar kaygı düzeyleri. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi (H. U. Journal of Education) 34: 140-154.
• Karaman, S. (2001). Bilgisayar ağları ve iletişim dersinin uzaktan web tabanlı asenkron öğretimi. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Erzurum.
• Karasar, N. (1991). Bilimsel araştırma yöntemi. (24. Basım). Ankara: Nobel Yayıncılık.
• Keser, H. (1989). Bilgisayar Destekli Öğretim İçin Bir Model Önerisi. Yayınlanmamış Doktora Tezi Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• Morgan, G. A., Leech, N. L., Gloeckner, G. W. and Barrett, K. C. (2004). SPSS for introductory Statistics: Use and interpretation. (2nd ed.). Mahwah, NJ: Lawrence Erlbaum Associates.
• Özsoy, V. (2004). Resim-İş öğretmen adaylarının eğitim teknolojisi kullanımı konusundaki tutumları. XII. Eğitim Bilimleri Kongresi, Bildiriler Kitabı. Cilt IV. Ankara: Kadıoğlu Matbaacılık.
• Pehlivan, H. (2006). İlköğretim sınıf öğretmeni adaylarının sanat eğitiminde internet sitesi oluşturmaları ve görüşleri. İlköğretim Online, 5(2), 35-47, 2006. [Online]: http://ilkogretim-online.org.tr. Adresinden 07.03.2017 tarihinde elde edinilmiştir.
• Rosenberg, M. J. (2001). E-Learning. New York: McGraw-Hill, USA.
• Sankaran, S. R. and Bui, T. (2001). Impact of learning strategies and motivation on performance: a study in web-based instruction. Journal of Instructional Psychology. 28 (3).
• Şengül, E. (2006). Teknolojinin Görsel Sanatlarda Kullanımı ve Sanat Eğitimine Katkısı. Yayınlanmamış Doktora Tezi. Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
• Tepecik, A., Zor, A., (2014). Yapılandırmacı yaklaşıma göre web tabanlı bilgisayar destekli sanat eğitiminin akademik başarıya etkisi. İDİL, 3(14), 51-70.
• Topçu, M. S., Çiftçi, A. (2019). 21. yüzyıl becerileri ve STEM. A.D.Ö. Özçelik ve M. N. Tuğluk (Ed.). Eğitimde ve endüstride 21. yüzyıl becerileri içinde(s.95-116). 2. Baskı. Ankara: Pegem Akademi.
• Tuna, Serdar. (2002). Sanat Eğitimi Bölümlerinde Tasarım İlke ve Elemanlarının Bilgisayar Teknolojisi Yardımı ile Uygulanması. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Tülüce, E., A. (2016). Proje tabanlı öğrenme yönteminin görsel sanatlar öğretmeni adaylarının akademik başarı ve tutumlarına etkisi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Atatürk Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Erzurum.
• Ünalan, T., H. (2016). Eğitim fakültesi güzel sanatlar eğitimi bölümlerinde internet destekli öğrenme ortamlarının oluşturulması. Açıköğretim Uygulamaları ve Araştırmaları Dergisi. Cilt 2, Sayı 1, ‐130-147.
• Ünsal, H. (2007). Harmanlanmış öğrenme etkinliğinin çoklu düzeyde değerlendirilmesi. Yayınlanmamış Doktora Tezi. Ankara: Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
• Wolters, C.A., & Rosenthal, H. (2000). The relation between students’ motivational beliefs and their use of motivational regulation strategies. International Journal of Educational Research, 33, 801-820.
• Yakar, G. (2008). Temel sanat eğitimi dersi programının yürütülmesine ilişkin görüşlerin incelenmesi ve doku modülü için örnek cd-rom tasarımı. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi / Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Yeşilyurt, N. (2006). İleri kumanda teknikleri dersinin web tabanlı eğitimi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. İstanbul: Marmara Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü.
• Yiğit, Y. Ve Özden, M. Y. (2008). Web tabanlı eğitim materyali içerisinde internet üzerinden görüntü aktarımı. http://inet-tr.org.tr/inetconf5/bildiri/Y_yasemin_Y_Ozden.html adresinden 21 Haziran 2008 tarihinde edinilmiştir.
• Zor, A. (2008). Yapılandırmacı yaklaşıma göre web tabanlı bilgisayar destekli sanat eğitimi. Yayınlanmamış Doktora Tezi. Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.