Necip Fazıl Kısakürek's Understanding of Sufism

Year 2024, Issue: 15-16, 189 - 210, 30.11.2024

Kazım Albayrak

https://doi.org/10.70971/akademikus.1384830

Abstract

After meeting his master, Abdulhakîm Arvasi, Necip Fazıl come in Sufism line both practically and theoretically. Sufism became a turning point in Necip Fazıl's thought, and after that he preferred a life of asceticism full of suffering and struggle. However, he was never a disciple sitting in a lodge, he presented a social project called the Great East to the Muslims and pursued the cause of its embroidery to the community. At the same time, he shined mystical principles with his works. With the advice of his mentor, he turns to Imam-i Rabbani. He greatly benefited from his ideas as well as the spirituality of that elder, published selected parts of the work "Letters" in Büyük Doğu magazines and then published them into a book. Let's add that Necip Fazıl experienced an "intellectual crisis" like Imam Ghazali, whom he references a lot in his works, and both of them settled on Sufism. As described in this article, he dealt with mysticism in the togetherness of the outward and the inward and worked in the ideology of the Great East with its theoretical and practical aspects.

Keywords

Sufism, Nur, Abdulhakîm Arvasi, Deep and True Believer

Ethical Statement

It is declared that scientific and ethical principles have been followed while carrying out and writing this study and that all the sources used have been properly cited.

Supporting Institution

The author(s) acknowledge that they received no external funding in support of this research.

Necip Fazıl Kısakürek’in Tasavvuf Anlayışı

Abstract

Necip Fazıl, mürşidi Abdülhakîm Arvâsî Hazretleriyle tanıştıktan sonra tasavvuf yoluna girmiş, hem amelî hem nazarî cepheden tasavvuftan beslenmiştir. Tasavvuf, Necip Fazıl’ın fikriyatında dönüm noktası olmuş, ondan sonra çile ve mücadele dolu bir zühd hayatını tercih etmiştir. Onun seyr ü sülükü Büyük Doğu dergilerini çıkarma ile başlamış, bu uğurda baskılara göğüs germiş, öte yandan nefs muhasebesi ve iç oluşuna dair bir aşama yaşamıştır. Başta O ve Ben olmak üzere bir çok eserinde onun tasavvuf kaynaklı hayat hikayesini görmemiz mümkündür. Ancak o, tekkede oturan bir mürid olmamış, müslümanlara Büyük Doğu ismiyle bir toplum projesi sunmuş ve bunun cemiyete nakşı davasını gütmüştür. Aynı zamanda eserleriyle de tasavvufî ilkeleri yansıtmıştır. O, mürşidinin de tavsiyesiyle İmâm-ı Rabbânî Hazretleri’ne yönelmiştir. O büyüğün ruhaniyeti yanında fikirlerinden de önemli ölçüde istifade etmiş, Mektubat eserinden seçme parçaları Büyük Doğu dergilerinde yayınlamış ve sonra bunları kitaplaştırmıştır. Mektubat’ın gündemde olması hususunda da onun öncü rolü olmuştur. Necip Fazıl’ın eserlerinde çokça referans verdiği İmam Gazâlî gibi “entelektüel kriz yaşadığını ve her ikisinin de tasavvufta karar kıldığını ilave edelim. Bu makalede tafsil ettiğimiz üzere o, tasavvufu zâhir-bâtın birlikteliğinde ele almış, nazarî ve amelî cephesiyle Büyük Doğu ideolojisinde işlemiştir.

Keywords

Tasavvuf, Nur, Abdülhakîm Arvâsî, Derin ve Gerçek Mümin.

Ethical Statement

Bu çalışmanın hazırlanma sürecinde bilimsel ve etik ilkelere uyulduğu ve yararlanılan tüm çalışmaların kaynakçada belirtildiği beyan olunur.

Supporting Institution

Bu araştırmayı desteklemek için dış fon kullanılmamıştır.

فهم نجيب فاضل كيساكيورك للصوفية

Abstract

بعد لقاء سيده السيد عبد الحكيم آرواسي ، رخل نجيب فاضل على طريق الصوفية ، وتغذى على الصوفية عمليًا ونظريًا. أصبحت الصوفية نقطة تحول في فكر نجيب فاضل ، وبعد ذلك فضل حياة الزهد مليئة بالألم والنضال. بدأت رحلته مع نشر مجلات الشرق الكبير، وتحمل جميع أنواع الضغوط من أجل هذا السبب ، ومن ناحية أخرى ، فقد مر بمرحلة من التفكير الذاتي والوجود الداخلي. من الممكن أن ترى قصة حياته صوفية في العديد من أعماله ، خاصةً فيه وفيّ. ومع ذلك ، لم يكن أبدًا تلميذًا جالسًا في نزل ، فقد قدم مشروعًا اجتماعيًا يسمى الشرق الكبير للمسلمين وتتبع سبب تطريزه للمجتمع. في الوقت نفسه ، قام بتألق المبادئ الصوفية في أعماله. وبنصيحة من معلمه ، لجأ إلى الإمام الرباني. لقد استفاد بشكل كبير من أفكاره وروحانية ذلك الشيخ ، ونشر أجزاء مختارة من العمل "رسائل" في مجلات الشرق الكبير ثم نشرها في كتاب. كما لعب دورًا رائدًا في إبقاء الرسالة على جدول الأعمال. دعنا نضيف أن نجيب فاضل عانى من "أزمة فكرية" مثل الإمام الغزالي الذي أشار إليه كثيرًا في أعماله ، وكلاهما استقر على الصوفية. كما نصف في هذا المقال تعامل مع التصوف في توحيد الخارج والداخل ، وعمل في أيديولوجية الشرق الكبير بجوانبها النظرية والعملية.

Keywords

الصوفية ، نور ، عبد الحكيم آرواسى ، المؤمن البليغ الحقيقي

References

• Referans 1 Arvas, Nimetullah. “Efendi Hazretleri, Köşesinde Oturan Bir Postnişin Değildi; Bir Mücahiddi!”. Baran Dergisi, cilt 27. 25 Haziran 2020.
• Referans2 Arvâsî, Abdülhakîm. Hâl Tercümesi, hazırlayan Suat Ak. İstanbul: Büyük Doğu Yayınları, 2015.
• Referans3 Arvâsî, Abdülhakîm. Silsile-i Aliyye’nin Son Altun Halkası Seyyid Abdülhakîm-i Arvâsî “Kuddise Sirruh” Hazretleri, hazırlayanlar Fuad Asım Arvâs- Şaban Er. İstanbul: Kutupyıldızı Yayınları, 2019.
• Referans4 Arvâsî, Abdülhakîm. Tasavvuf Bahçeleri, İstanbul: Büyük Doğu Yayınları, 2018.
• Referans5 Arvâsî, Abdülhakîm. Râbıta-i Şerife, sadeleştiren Necip Fazıl Kısakürek. İstanbul: Büyük Doğu Yayınları, 2018.
• Referans6 Aclûnî, İsmail b. Muhammed. Keşfü’l-hafâ. thk. Yusuf b. Mahmud el-Hac Ahmed. Dimaşk: Mektebetü’l-İlmi’l-Hadîs.
• Referans7 Ahmed b. Hanbel. Müsned. thk. Şuayb el-Arnaût, Müessesetü’r-Risale. 1421/2001.
• Referans8 Ali el-Kârî, el-Esrârü’l-Merfü’a fi’l-ahbâri’l-mevzû’a. thk. Muhammed es-Sabbâğ, Beyrut: Dâru’l-Emâne/Müessesetü’r-Risâle.
• Referans9 Beyhakî, Ahmed b. Hüseyin. Delâilü’n-nübüvve. thk. Abdü’l-Mu’tî Kal’acî. Dâr’ul-Kütübi’l- İlmiyye, Dâru’r-Reyyanli’t-Türâs, 1408/1988.
• Referans10 Buhârî. Sahîh. thk. Muhammed Züheyr b. Nâsır en-Nâsır, Dâru Tavki’n-Necât, h. 1422.
• Referans11 Çetin, Nuran, “Necip Fazıl’ın Abdülhakim Arvâsî’yi Tanıması ve Tasavvufî Düşünceleri”, Turkish Studies, 9/11, (2014).
• Referans12Deylemî, Şîrûye b. Şehredâr. el-Firdevs, thk. Saîd b. Besyûnî Zağlûl. Beyrut: Dârü’l-Kütübi’l- İlmiyye, 1406/1986.
• Referans13 Ebû Bekr el-Hallâl. es-Sünne. thk. Atıyye ez-Zehrânî. Cilt I. Riyad: Dâru’r-Râye, 1410/198.
• Referans14 Ebû Nuaym el-İsfahânî. Hilyetü’l-evliyâ. Mısır: es-Saade, 1394/1974. Referans15 Ersoy, İlyas, Necip Fazıl Düşüncesinin Felsefî Yönü, Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi, 2007.