Amaç: Yoğun bakım ünitesinde (YBÜ) COVID-19 ile takip edilen entübe ve entübe olmayan hastalara uygulanan Prone pozisyonunun (PP) etkisini değerlendirme amacıyla bu çalışma gerçekleştirilmiştir.
Gereç ve Yöntem: Tek bir YBÜ’de takip edilen 108 COVID-19 hastası çalışmaya dahil edilmiştir. Hastalara PP uygulanmış ve PP'nin oksijenizasyon, komplikasyon gelişimi, hastanede yatış süresi ve mortalite gibi sonuç parametrelerine etkisi değerlendirilmiştir.
Bulgular: Entübe gruba 1. gün uygulanan PP sonrası PaO2:FiO2 oranı başlangıç değerlerinden önemli ölçüde artmış ve artış supin sonrası da devam etmiştir (p<0.01). entübe olmayan grupta ise 1. gün PaO2:FiO2 oranı başlangıç değerlerinden önemli ölçüde artmış ancak artış supin sonrası devam etmemiştir (p>.05). 3. gündeki pozisyonlama sonrası entübe grubun PP sonrası supin pozisyona alındığında PaO2:FiO2 oranında artış olduğu ve bu artışın istatistiksel olarak anlamlı olduğu (p<.001); ancak entübe olmayan gruptaki artışın istatistiksel olarak anlamlı olmadığı belirlenmiştir (p>.05).
Sonuç: PP’nin entübe grupta oksijenizasyonu düzelttiği ancak hastanede kalış süresi, komplikasyon ve mortalite oranlarını azaltmada etkili olmadığı; entübe olmayan grupta ise oksijenizasyonu düzelten, entübasyonu geciktiren, komplikasyon gelişimi ve mortalite oranlarını azaltan etkili bir yöntemdir.
Objective: This study was conducted to evaluate the effect of prone position (PP) applied to intubated, and non-intubated patients followed up with COVID-19 in the intensive care unit (ICU).
Method: 108 COVID-19 patients followed in a single ICU were included in the study. PP was applied to the patients. The effect of PP on outcome parameters such as oxygenation, development of complications, length of hospital stay and mortality was evaluated.
Results: Baseline PaO2:FiO2 ratio significantly increased after PP was applied to the intubated group on the 1st day, and the increase continued after the supine position (p<0.01). In the non-intubated group, the baseline PaO2:FiO2 ratio increased significantly on the 1st day, but the increase did not continue after the supine position (p>0.05). After the positioning on the 3rd day, when the intubated group was placed in the supine position after PP, there was an increase in the PaO2:FiO2 ratio, and this increase was statistically significant (p<0.001); however, the increase in the non-intubated group was not statistically significant (p>0.05).
Conclusions: PP improved oxygenation in the intubated group but was ineffective in reducing the length of hospital stay, complication, and mortality rates. Besides, in the non-intubated group, it is an effective method that improves oxygenation, delays intubation, and reduces complication development and mortality rates.
Primary Language | English |
---|---|
Subjects | Clinical Sciences |
Journal Section | Research Article |
Authors | |
Early Pub Date | January 15, 2024 |
Publication Date | January 1, 2024 |
Submission Date | May 27, 2022 |
Published in Issue | Year 2024 Volume: 10 Issue: 1 |