Abstract
The aim of the study is to investigate the effect of mathematics self-efficacy belief on anxiety of
teaching mathematics. The participants of the study consist of 42 mathematics teacher candidates in the Department
of Mathematics Education, Faculty of Education. The scale of mathematics self-efficacy, developed by Umay (2001),
and the scale of mathematics teaching anxiety, developed by Peker (2006), was enrolled as measurement tools.
Pearson correlation was used for the correlation between teacher candidates’ average points from the both scales. The
results revealed that there was a significant and negative correlation mathematics self-efficacy beliefs and anxiety of
teaching mathematics. This result means that the students’ mathematics teaching anxiety decreases as their
mathematics self-efficacy beliefs increase. On the other hand, it was seen that mathematics self-efficacy belief
explains 35% of the variance in teaching mathematics anxiety. Besides, it was determined that mathematics teacher
candidates’ mathematics teaching anxiety was at low level, and mathematics efficacy beliefs are at high level.
Mathematics self-efficacy refers to the belief or perception that one is capable of organizing and executing the actions
necessary to succeed at a given mathematical task. For this aim, their knowledge and abilities relating mathematical
concepts and also their confidences about their mathematical abilities must be enhanced.
Abstract
Bu çalışma matematik öz-yeterlik algısının, matematik öğretme kaygısına etkisini incelemek için yapılmıştır. Araştırmanın örneklemini, bir devlet üniversitesinin matematik öğretmenliği bölümünde okumakta olan 42 son sınıf öğrencisi oluşturmaktadır. Öğretmen adaylarının matematik öz-yeterlik algılarını ölçmek için Umay (2001) tarafından geliştirilen ölçek ve matematik öğretmeye yönelik kaygılarını ölçmek için Peker (2006) tarafından geliştirilen ölçek kullanılmıştır. Öğretmen adaylarının öz-yeterlik algısı toplam puanları ortalamaları ile matematik öğretmeye yönelik kaygı toplam puanları ortalamaları arasındaki ilişkiye Pearson korelasyon ile bakılmış ve r = -0,59 bulunmuştur. Bu sonuç aralarında negatif yönlü ve orta kuvvetli bir ilişkinin varlığına işaret etmekte ve kaygıdaki değişimin %35’ ini açıklamaktadır. Bu ilişkinin p=.01 düzeyinde anlamlı olduğu belirlenmiştir. Bu durumda, matematik öz-yeterlik algısı ile matematik öğretmeye yönelik kaygı arasında negatif yönlü ve anlamlı bir ilişki söz konusudur. Diğer taraftan, öğretmen adaylarının matematik öğretmeye karşı kaygılarının düşük (2) ve matematik özyeterlik algılarının ise yüksek (4) olduğu tespit edilmiştir. Matematikte özyeterlilik bir kişinin matematikle ilgili görevleri başarıyla tamamlaması için kendi yeteneğine dair inançları şeklinde tanımlanır ve büyük ölçüde kişinin kendi geçmiş performanslarından etkilenir. Dolayısıyla, öğretmen adaylarının matematiksel kavramlar hakkında hem işlemsel hem kavramsal anlamda bilgi ve becerilerinin geliştirilmesi ve bunun yanında matematiksel görevleri yapabilecekleri noktasında kendilerine güvenlerinin artırılması gerekmektedir.
Details
| Other ID | JA96FB34RR |
|---|---|
| Journal Section | Articles |
| Authors | |
| Publication Date | June 1, 2015 |
| Submission Date | June 1, 2015 |
| Published in Issue | Year 2015 Volume: 8 Issue: 2 |