American Elections and the Global (Dis)order

Year 2017, Volume: 6 Issue: 1, 103 - 108, 01.01.2017

Ali Resul Usul

https://doi.org/10.20991/allazimuth.285163

Abstract

Donald
Trump’s unexpected victory in the presidential elections came as a great shock
to liberal internationalist circles in the US and abroad. Whether Trump will
string the liberal order that the US has largely created is without a plain
answer. It is clear, though, that there is already significant erosion in the
basic architect of global order. Detritions to the fabric of global order can
be observed with respect to four interrelated developments: the exacerbation of
security challenges due to proliferation and diversification of the regional
and global destabilizing actors, the reversal of democratic and liberal values
in the West, rise of illiberal democracies and competitive authoritarianism
elsewhere, and finally, a UN system mired with serious shortcomings in
representation, capacity and legitimacy. The international society must address
this erosion of global order and the first step in that regard is coming to
terms with the fact that “the world is bigger than five” not only in terms of
the re-alignment of major powers, but also of the distribution of power along
state/non-state spectrum.

 

Keywords

US hegemony, presidential elections, UN reform, global order

Amerikan Başkanlık Seçimleri ve Küresel Düzen(sizlik)

Abstract

Donald Trump’ın başkanlık seçimlerindeki beklenmeyen galibiyeti gerek Amerika’da
gerekse başka yerlerdeki liberal uluslararasıcı çevrelerde büyük bir şok yarattı. Trump’un,
büyük oranda ABD’nin yaratmış olduğu mevcut liberal düzeni başaşağı edip etmeyeceğine
doğrudan bir cevap vermek zor. Açık olan bir şey var ki o da küresel düzenin temel mimarisinde
ciddi bir erozyonun bir süredir devam etmekte olduğudur. Küresel düzenin dokusundaki bu
aşınma, birbiriyle bağlı dört gelişmede kendini gösteriyor: güvenlik meseleleri düzenbozucu
bölgesel ve küresel aktörlerin çeşitlenmesi ve yaygınlaşması sonucunda giderek daha vahim
bir hal alıyor; Batı’da demokratik ve liberal değerler geriye gidiyor; diğer yerlerde ise
özgürlükçü olmayan demokrasiler ve rekabetçi otoriter rejimler yükselişe geçiyor; son olarak
ise Birleşmiş Milletler sistemi sahip olduğu temsiliyet, kapasite ve meşruiyet eksiklikleri
yüzünden bataklığa saplanmış durumda. Uluslararası toplum küresel düzenin bu erozyonuna
karşı derhal kolları sıvamalı. Bu konuda atılacak ilk adım ise sadece büyük güçlerin yeniden
gruplanması açısından değil, aynı zamanda devlet/devlet dışı aktörler arasındaki güç dağılımı
açısından “dünyanın beşten büyük” olduğunu kabul etmekten geçiyor. 

Keywords

ABD hegemonyası, Başkanlık seçimleri, BM reformu, küresel düzen, popülizm

References

• Fukuyama, Francis. End of History and the Last Man. London: Penguin Books, 1992.
• Gall, Lydia. “Hungary’s War on Refugess.” Human Rights Watch, September 16, 2016. Accessed November 11, 2016. https://www.hrw.org/news/2016/09/16/hungarys-war-refugees
• Huntington, Samuel P. “Democracy’s Third Wave.” Journal of Democracy 2, no. 2 (1991): 12-34.
• Karasz, Palko. “Camerawoman Who Kicked Refugees in Hungary Is Charged With ‘Breach of Peace’.” New York
• Kingsley, Patrick. “Hungary’s refugee referendum not valid after voters stay away.” The Guardian, October 2, 2016. Accessed November 11, 2016. https://www.theguardian.com/world/2016/oct/02/hungarian-vote-on-refugees-will-not-take-place-suggest-first-poll-results.
• Levitsky, Steven, and Lucan Way. Competitive Authoritarianism: Hybrid Regimes After The Cold War. New York: Cambridge University Press, 2010.
• Levitsky, Steven, and Lucan Way . “The Rise of Competitive Authoritarianism.” Journal of Democracy 13, no. 2 (2002): 51-65.
• Reich, Simon, and Richard Ned Lebow. “Influence and Hegemony: Shifting Patterns of Material and Social Power in World Politics.” All Azimuth 6, no. 1 (2017): 17-47.