İlköğretim 6., 7. ve 8. Sınıf Türkçe Ders Kitaplarında Yer Alan Öykülerin Çocuk Yazınının Temel İlkeleri Bağlamında İncelenmesi
Abstract
Günümüz yazın alanında çocuk yazını önemli bir yere sahiptir. Bugün usta yazarlar yalnızca çocuklar için yapıtlar kurgulamaktadır. Kitap okuma alışkanlığının basamak basamak kazanıldığını bilen yayınevleri, her yaş düzeyi için, o yaşın gereksinimlerini karşılayan kitaplar yazan sanatçıları desteklemektedir. Çocuk yazını, büyük bir özen ve dikkat gerektirir. Çocuklar için üreten sanatçı; çocuğu, çocuk gerçekliğini ve çocuk eğitimini göz önünde bulundurmalı ve yapıtını bu ögeleri dikkate alarak oluşturmalıdır. Çocuk yazını ürünleri hem çocuklar hem de yetişkinler tarafından zevkle okunabilecek yazınsal özelliklere sahip olmalıdır. Çalışmada öncelikle metinlerin incelenmesinde kullanılacak, çocuk yazınının temel ilkeleri tanıtılmıştır. Bu ilkeler ışığında MEB tarafından hazırlanan 6., 7. ve 8. sınıf Türkçe ders kitaplarındaki 6 öykü metni incelenmiş, yorumlanmış ve değerlendirilmiştir. Araştırma, literatür taraması (literature review) modelindedir. Veriler yorumlanırken betimsel analiz yapılarak derlenen bilgiler ışığında sonuçlara ulaşılmıştır. Araştırmada durum belirlemesi yapılacağından evren ve örneklem seçimine gidilmemiştir. Araştırmanın sonucunda, öykülerin genel yapısının, çocuk yazınının temel ilkelerini göz önünde bulunduran bir yaklaşımla kurgulandığı belirlenmiştir. İncelenen 6 öykü metni çocuğun ilgi ve gereksinimlerini büyük ölçüde karşılayabilir özellikte olsa da, sayıca azdır. Öykü metinlerinin sayıları arttırılabilir ve görsel ögelerden yararlanma, daha bilinçli düzeyde gerçekleştirilebilir. Çocuk yazını alanında, Türkçeyi başarılı biçimde kullanan, her çocuğun anlam evrenine uygun, çok sayıda eser varken, Türkçe ders kitaplarında kullanılan metinlerin sayıları arttırılmalı ve çocuğun anlam evrenine, gerçekliğine uygun metinlere daha çok yer verilmelidir. Yalnızca öğüt veren, çocuğun duyma, düşünme, düş kurma becerilerini geliştirmeyen metinlerden özellikle uzak durulmalıdır. Türkçe dersleri tek kaynağa bağlı olarak yürütülmemelidir. Asıl önemli olan, çocuğun iyi yapıtlara ulaşmasını sağlamaktır. Türkçe ders kitaplarındaki metinler bu amacı gerçekleştirebilmelidir.
Details
| Primary Language | Turkish |
|---|---|
| Journal Section | Makaleler |
| Authors | |
| Publication Date | March 5, 2012 |
| Published in Issue | Year 2012 Volume: 1 Issue: 1 |
Cite
Amasya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi (Amasya Education Journal)