Descending of The Qur’an in Echelon

Year 2018, Issue: 10, 73 - 100, 22.06.2018

Davut Ağbal

https://doi.org/10.18498/amauifd.367060

Cited By: 1

Abstract

This article deals with discussions that have
arisen on the idea of “descending of The Qur’ān in echelon”. This idea is one
of the views about descending of the Qur’ān to the Prophet. This idea that is
based on the authentic chain of narration from Ibn Abbās is the companion,
expresses that the Qur’an descended from Lawh Mahfūz to samā ad-dunyā wholly
and afterwards from samā ad-dunyā to Messenger of God gradually and in
connection with events in the context of the revelation. This idea that suggests
the Qur’ān was a book before it was descended, is criticized especially in
modern studies for some reasons. For example, it is weakening the relation
between revelation and phenomenon, in addition, doesn’t take into consideration
it, and it has been a place for constrained interpretations, it also disaffirms
to the independence of human, it contains methodical problems, it is a
reflection of the sectarian presuppositions. This Article aimed to analyze these
ideas in the frame of Islamic sciences data and their integrity. According to
the obtained data, it has been detected that for expressed criticisms in recent
times about the idea of “descending of The Qur’ān in echelon” consistent
answers in the integrity of traditional thought.

Keywords

The Holy Qur’ān, Inzāl, Descending of The Qur’ān in Echelon, The Relation Between Revelation and Phenomenon, Ibn Abbās

Kur'ân'ın Üç Aşamalı İndirilişi

Abstract

This article deals with discussions that have arisen on the idea of “descending of The Qur’ān in three echelons”. This idea is one of the views about descending of the Qur’ān to the Prophet. This idea that is based on the authentic chain of narration from Ibn Abbās is the companion, expresses that the Qur’an descended from Lawh Mahfūz to samā ad-dunyā wholly and afterwards from samā ad-dunyā to Messenger of God gradually and in connection with events in the context of the revelation. This idea that suggests the Qur’ān was a book before it was descended, is criticized especially in modern studies for some reasons. For example, it is weakening the relation between revelation and phenomenon, in addition, doesn’t take into consideration it, and it has been a place for constrained interpretations, it also disaffirms to the independence of human, it contains methodical problems, it is a reflection of the sectarian presuppositions. This Article aimed to analyze these ideas in the frame of Islamic sciences data and their integrity. According to the obtained data, it has been detected that for expressed criticisms in recent times about the idea of “descending of The Qur’ān in three echelons” consistent answers in the integrity of traditional thought and some of these criticisms don’t reflect reality.

Keywords

Kur’ân-ı Kerîm, İnzâl, Aşamalı İndirilme, Vahiy-Olgu İlişkisi, İbn Abbas.

References

• Askalânî, İbn Hacer. Nuhbetu’l-fiker. thk. Abdulhalim b. Sâlih. 1. bs. Beyrut: Dâru İbn Hazm, 2006.
• Ateş, Süleyman. Yüce Kur’ân’ın Çağdaş Tefsiri. 12 cilt. İstanbul: Yeni Ufuklar Neşriyat, 1991.
• Aydınlı, Osman. “Mu‘tezile Geleneğinin Kur’an-ı Kerim Tasavvuru”. İslâmî İlimler Dergisi. 1/1 (2006): 39-57.
• Baltacı, Burhan. “Tefsir Usûlünün Yeniden İnşasına Fıkıh Usûlünün Katkısı -Şâtıbî Örneği-”. Tarihten Günümüze Kur’ân İlimleri ve Tefsir Usûlü. ed. Bilal Gökkır, Necdet Yılmaz, Ömer Kara, vd., 1. bs. Ankara: İlim Yayma Vakfı Kur’an ve Tefsir Akademisi, 2009, 289-312.
• Beyhâkî, Ebu Bekir Ahmed b. Hüseyn. el-Esmâ ve's-sıfât. thk. Abdullah b. Muhammed el-Hâşidî. 2 cilt. Cidde: Mektebetü's-Sevâdî, 1991.
• Cerrahoğlu, İsmail. Tefsir Tarihi. 2. Cilt. Ankara: Fecr Yayınevi, 1996.
• Cevherî, Ebu’l-Hasan Ali b. el-Ca‘d. el-Müsned, thk. Abdülmehdi b. Abdülkadir. 1. bs. Kuveyt: Mektebetü'l-Felâh, 1985.
• Cündioğlu, Dücane. Kur'an'ı Anlamanın Anlamı. İstanbul: Tibyan Yayınları, 1995.
• Cündioğlu, Dücane. Söz'ün Özü -Kelâm-ı İlâhî'nin Tabiatına Dair-. 5. bs. İstanbul Kapı Yayınları, 2014.
• Demirci, Muhsin. Tefsir Tarihi. 22. bs. İstanbul: Marmara Üniversitesi İlahiyat Vakfı Yayınları, 2012.
• Derveze, Muhammed İzzet. et-Tefsîru’l-hadîs. 2. bs. 10 cilt. Kahire: Dâru’l-Garbi’l-İslâmî, 2000.
• Ebu Hayyân Endülüsî. el-Bahru’l-muhît. thk. Adil Ahmed Abdülmevcûd, Ali Muhammed Muavviz. 1. bs. 8 cilt. Beyrut: Dâru’l-Kütübi’l-İlmiyye, 1993.
• Ebu Zeyd, Nasr Hâmid. İlahi Hitabın Tabiatı. çev. Mehmet Emin Maşalı. 3. bs. Ankara: Otto Yayınları, 2013.
• Elik, Hasan. Kur’an’ın Korunmuşluğu. 4. bs. İstanbul: Fikir Yayıncılık, 2014.
• en-Neşşâr, Ali Sami. İslam’da Felsefî Düşüncenin Doğuşu. çev. Osman Tunç. 2 cilt. İstanbul: İnsan Yayınları, 1999.
• Gazâlî, Ebu Hamîd Muhammed b. Muhammed. el-İktisâd fî’l-i‘tikâd. Beyrut: Dâru’l-Minhâc, 2012.
• Gözeler, Esra. Kur'an Ayetlerinin Tarihlendirilmesi. 1. bs. İstanbul: Kuramer, 2016.
• Hâkim, Muhammed b. Abdullah en-Nisâbûrî. el-Müstedrek 'ale's-Sahihayn. thk. Mustafa Abdülkadir Ata. 2. bs. 5 cilt. Beyrut: Dâru'l-Kütübi'l-İlmiyye, 2002.
• Halîmî, Ebu Abdullah. el-Minhâc fî şu‘abi’l-îmân. thk. Hilmi Muhammed Fûde. 1. bs. 3 cilt. Byy: Dâru’l-Fikr, 1979.
• Hevvârî, Hûd b. Muhakkem. Tefsiru kitâbillâhi’l-azîz. thk. Belhâc b. Sa‘îd Şerîfî. 1. bs. 4 cilt. Beyrut: Dâru’l-Garbi’l-İslâmî, 1990.
• İbn Ebî Dâvud. Kitâbu’l-mesâhif. thk. Muhibbuddin Abdussubhân. 2. bs. 2 cilt. Beyrut: Dâru’l-Beşâri’l-İslâmiyye, 2002.
• İbn Ebî Şeybe. el-Musannef. thk. Muhammed Avvame. 1. bs. 26 cilt. Cidde: Dâru'l-Kıble li's-Sekâfeti'l-İslâmiyye, 2006.
• İbn Kesir, İmâdudin Ebi’l-Fedâ İsmail. Tefsîru’l-Kur’âni’l-Azîm. thk. Mustafa Seyyid Muhammed, Muhammed Seyyid Reşâd, Muhammed Fâdıl el-Acmâvî vd. 1. bs. 15 cilt. Kahire: Müessesetü Kurtuba, 2000.
• Kâdî Abdülcebbar. Tenzîhu'l-Kur'ân 'ani'l-metâin. thk. Ahmed Abdurrahman es-Sâyih. 1. bs. Kahire: Mektebetü'n-Nâfize, 2006.
• Kâdî Beyzâvî. Envâru’t-tenzîl. thk. Muhammed Subhi, Muhammed Ahmed. 1. bs. 3 cilt. Beyrut: Dâru’r-Reşîd, 2000.
• Kâdî Beyzâvî. Tavâli‘u’l-envâr. çev. İlyas Çelebi, Mahmut Çınar. 1. bs. İstanbul Türkiye Yazma Eserler Kurumu Başkanlığı Yayınları, 2014.
• Karaman, Hayrettin, Mustafa Çağrıcı, İ. Kâfi Dönmez, Sadrettin Gümüş. Kur’an Yolu. 3. bs. 5 cilt. Ankara: Diyanet İşleri Başkanlığı Yayınları, 2007.
• Kurtubî, Ebu Abdullah Muhammed b. Ahmed. el-Câmi‘ liahkâmi’l-Kur’ân. thk. Abdullah b. Abdulmuhsin et-Türkî. 1. bs. 24 cilt. Beyrut: Müessesetü’r-Risale, 2006.
• Makdîsî, Ebu Şâme. el-Mürşidü’l-vecîz. thk. Tayyar Altıkulaç. Beyrut: Dâru’s-Sâdır, 1985.
• Mâturidî, Ebu Mansur. Te’vilâtu’l-Kur’ân. thk. Ahmet Vanlıoğlu. 18 cilt. İstanbul: Mizan Yayınevi, 2010.
• Mâverdî, Ebu’l-Hasan Ali b. Muhammed. en-Nüket ve’l-‘uyûn. 6 cilt. Beyrut: Dâru’l-Kütübi’l-İlmiyye, ts.
• Mukâtil b. Süleyman. Tefsiru Mukâtil b. Süleyman. thk. Abdullah Mahmud Şehhâte. 1. bs. 5 cilt. Beyrut: Müessesetü Târîhi’l-Arabî, 2002.
• Nesâî, Ebu Abdirrahman Ahmed b. Şuayb. es-Sünenü'l-kübrâ. thk. Hasan Abdülmünim Şelebî. 1. bs. 12 cilt. Beyrut: Müessesetü'r-Risâle, 2001.
• Özgel, İshak. “Kur'an'ın Üç Aşamalı Nüzûlü Anlayışının Lugavî Temelleri Üzerine Bir Değerlendirme”. Arayışlar -İnsan Bilimleri Araştırmaları-. 3/5-6 (2001): 89-114.
• Özsoy, Ömer. Kur’an ve Tarihsellik Yazıları. 2. bs. Ankara: Otto Yayınları, 2015.
• Öztürk, Hayrettin. “Hazreti Peygamber (a.s.) Döneminde Kur’an Ayetlerinin ve Surelerinin Tespit ve Tertibi Hakkında Bir Değerlendirme”. Ondokuz Mayıs Üniversitesi İlâhiyat Fakültesi Dergisi. 20-21 (2005): 211-233.
• Öztürk, Mustafa. “Vahiyle Empati Kurmanın İmkânı -Muvâfakâtı Ömer Örneği-”. Kur’an, Tefsir ve Usûl Üzerine. 1. bs. Ankara: Ankara Okulu Yayınları, 2011. 230-266.
• Reşid Rıza. Tefsîru’l-menâr. 2. bs. 12 cilt. Mısır: Matbaatu’l-Menâr, 1350.
• Ricoeur, Paul. “Anlamlı Eylemi Bir Metin Gibi Görmek”. Toplum Bilimlerinde Yorumcu Yaklaşım. der. Paul Rabinow, William Sullivan. çev. Taha Parla. 2. bs. İstanbul: Deniz Yayınları, 2008, 63-99.
• Sâbûnî, Nureddin. Mâturidiyye Akaidi. çev. Bekir Topaloğlu. 6. bs. Ankara: Diyanet İşleri Başkanlığı Yayınları, 1998.
• Searle, J.R. “Söz Eylem Nedir?”. Dilbilim Seçkisi. çev. Oya Gödekli. ed. Doğan Aksan. Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları, 1982, 187-204.
• Subhi Salih. Mebâhis fî ‘ulûmi’l-Kur’ân. 10. bs. Beyrut: Dâru’l-İlm li’l-Melâyîn, 1988.
• Suyutî, Celaleddin Abdurrahman. el-İtkân fî ulumi'l-Kur'ân. thk. Ahmed b. Ali. 2 cilt. Kahire: Dâru'l-Hadîs, 2006.
• Taberânî, Süleyman b. Ahmed. el-Mu'cemu'l-kebîr. thk. Hamdi Abdülmecid es-Selefî. 25 cilt. Kahire: Mektebetu İbn Teymiyye, ts.
• Taberî, İbn Cerîr. Câmiu’l-beyân ‘an te’vîli âyi’l-Kur’ân. thk. Abdullah b. Abdulmuhsin et-Türkî. 1. bs. 26 cilt. Kahire: Dâru Hicr, 2001.
• Tabresî, Fadl b. Hasan. Mecme‘u’l-beyân fî tefsiri’l-Kur’ân. 1. bs. 10 cilt. Beyrut: Dâru’l-Murtazâ, 2006.
• Tâhir b. Âşur. et-Tahrîr ve’t-tenvîr. 30 cilt. Tunus: ed-Dâru’t-Tunusiyye li’n-Neşr, 1984.
• Tirmizî, Ebu İsâ Muhammed b. İsâ. el-Câm‘u’l-kebîr. thk. Şuayb Arnavut, Cemal Abdüllatif. 1. bs. 6 cilt. Beyrut: Dâru’r-Risâleti’l-Âlemiyye, 2009.
• Yazır, Hamdi. Hak Dini Kur’ân Dili. 10 cilt. İstanbul: Eser Kitabevi, ts.
• Zemahşerî, Mahmud b. Ömer. el-Keşşâf. thk. Adil Ahmed Abdülmevcud, Ali Muhammed Muavviz. 1. bs. 6 cilt. Riyad: Mektebetü'l-Ubeykân, 1998.
• Zerkânî, Muhammed Abdülazim. Menâhilu’l-‘irfân fî ‘ulûmi’l-Kur’ân. 1. bs. 2 cilt. Beyrut: Dâru’l-Kitâbi’l-Arabî, 1995.
• Zerkeşî, Bedruddin Muhammed b. Abdillah. el-Burhân fî ulumi’l-Kur’ân. thk. Ebu’l-Fadl ed-Dimyâtî. Kahire: Dâru’l-Hadîs, 2006.