Objectives: We evaluated the use of ultrasonography and roentgenography in patients with developmental dysplasia of the hip treated with a Pavlik harness.
Methods: Eighteen babies (14 girls, 4 boys) with sonographically diagnosed developmental dysplasia of the hip according to the method of Graf were treated with a Pavlik harness until sonographic maturation was reached. Mean duration of treatment was 3.2 months (range 2-5 months). Direct radiographies of all hips were obtained before and at the end of treatment and at follow-up examinations. Acetabular indices were assessed according to the guidelines of Tönnis.
Results: Radiographies obtained before and at the end of treatment demonstrated low-grade dysplasia in 72% (13 hips) and in 22% (4 hips) and high-grade dysplasia in 28% (5 hips) and in 11% (2 hips), respectively. Radiological follow-up examinations after an average of 13.5 months (range 11-23 months) showed mature hips in all subjects. There were no cases of avascular necrosis, early subluxation or dislocation, and no other complications associated with the treatment by the Pavlik harness.
Conclusion: We concluded that sonographic maturation of the hip (Graf type I) is adequate to discontinue the Pavlik harness treatment, enabling to avoid both undertreatment and overtreatment.
Amaç: Pavlik bandajı ile tedavi edilen gelişimsel kalça displazili hastalarda ultrasonografi ve direkt grafinin kullanımı değerlendirildi.
Çalışma planı: Graf yöntemine göre ultrasonografik olarak gelişimsel kalça displazisi saptanan 18 bebek (14 kız, 4 erkek), ultrasonografik olarak iyileşme saptanıncaya kadar Pavlik bandajı ile ortalama 3.2 ay (dağılım 2-5 ay) süreyle tedavi edildi. Kalça eklemlerinin tedaviye başlamadan önce, tedavi bitiminde ve takip muayenelerinde direkt grafileri çekildi ve Tönnis kriterlerine göre asetabuler açılar değerlendirildi.
Sonuçlar: Tedavi öncesi radyografilerde 18 kalçanın 13’ünde (%72) hafif, beşinde (%28) yüksek dereceli displazi görülürken, tedavi bitiminde kalçaların dördünde (%22) hafif, ikisinde (%11) yüksek dereceli displazi gözlendi. Ortalama 13.5. ayda (dağılım 11-23 ay) yapılan kontrol muayenesinde ise tüm kalçalar radyolojik olarak normale dönmüştü. Ultrasonografik iyileşme gözlenen (Graf tip I) kalçaların hiçbirinde takip döneminde avasküler nekroz, erken subluksasyon ve dislokasyon görülmedi.
Çıkarımlar: Ultrasonografik matürasyonun, gelişimsel kalça displazisinin Pavlik bandajıyla tedavisini sonlandırmada yeterli olacağına inanıyoruz. Böylece, hem yetersiz hem de aşırı tedaviden kaçınılmış olur.
Primary Language | English |
---|---|
Journal Section | Original Article |
Authors | |
Publication Date | September 11, 2006 |
Published in Issue | Year 2000 Volume: 34 Issue: 5 |