Amaç: Açık kırıklarda yıkama ve debridman, tedavinin önemli bir bölümünü oluşturur. Bu çalışmada, farklı yıkama yöntemlerinin ve farklı sürelerde yıkamanın kirletilmiş sığır femur spongiöz kemik örneklerinin temizlenmesindeki etkinliği ve yıkamaya bağlı oluşabilecek kemik hasarı araştırıldı.
Çalışma planı: Taze donmuş sığır distal femurundan 4x4x1 cm boyutlarında 72 adet spongiöz kemik örneği alındı ve her bir örneğin üst yüzeyi 2 mm derinliğinde oyularak eşit büyüklükte dört kare oluşturuldu. Bütün kemikler aynı yöntem kullanılarak inşaat kumu ile kirletildi. Örneklerden rastgele seçimle 24 adetlik üç grup oluşturuldu. Bir gruba 20 ml’lik plastik şırınga ile yıkama uygulanırken, bir gruba düşük basınçlı (DBY), bir gruba yüksek basınçlı (YBY) yıkama uygulandı. Yıkama her bir gruptaki sekizer örneğe farklı sürelerde (3, 6 ve 9 dakika) uygulandı. Yıkama işleminden sonra kemik örneklerinin görüntüleri video-mikroskop kamera ile bilgisayar ekranına aktarılarak üzerinde kalan kum tanecikleri sayıldı ve yıkama sonrası kemikte oluşan makroskobik doku hasarı değerlendirildi.
Sonuçlar: Yüksek basınçlı yıkama uygulanan örneklerde, diğer iki yönteme göre anlamlı derecede düşük sayıda kum taneciği bulundu (p<0.001). Hiçbir grupta farklı sürelerde yıkamanın (3, 6 ve 9 dk) debridman üzerinde anlamlı etkisi görülmedi (p>0.05). Yıkama sonucu kemikte en az doku hasarı 3 dk’lık yıkamada DBY yönteminde görüldü (p<0.01). Daha uzun süreli yıkamalarda ise kemik hasarı üç yöntemde de benzer idi (p>0.05).
Çıkarımlar: Bulgularımız, kum taneciklerinin temizlenmesinde en etkili yöntemin YBY olduğunu ve yıkama süresini artırmanın ek yarar sağlamadığını; ancak, YBY yönteminin 3 dakikalık yıkamada kemik dokusuna en fazla zarar veren yöntem olduğunu göstermiştir.
Objectives: Irrigation and debridement constitute an important part of treatment of open fractures. We investigated the efficiency of different irrigation methods and durations in cleansing contaminated bovine femur cancellous bone samples and the extent of tissue damage associated with irrigation.
Methods: A total of 72 samples of 4x4x1 cm size were obtained from fresh frozen bovine distal femoral cancellous bone. The top surface of the samples were sawed to a 2-mm depth to create four squares equal in size. All the samples were contaminated with construction sand using the same method and were then randomized to three irrigation groups (bulb syringe irrigation, high pressure pulsatile lavage, and low-pressure pulsatile lavage), each consisting of 24 samples. The duration of irrigation was set as 3, 6, or 9 minutes for every eight samples of each group. After the irrigation procedure, the images were transferred to a computer screen with a video-microscope camera and the number of sand particles on the samples were counted and irrigation-related macroscopic bone damage was assessed.
Results: The lowest number of sand particles was found on the samples irrigated by high-pressure pulsatile lavage (p<0.001). The duration of irrigation did not affect the efficiency of cleansing in all the groups (p>0.05). The least irrigation-related bone damage was observed in samples irrigated by low-pressure pulsatile lavage for 3 minutes (p<0.01). The amount of bone damage was similar in all groups after irrigations beyond 3 minutes (p>0.05).
Conclusion: Our findings showed that the most efficient method of cleansing contaminated bone samples was high-pressure pulsatile lavage and that prolonged irrigations did not enhance the efficiency of the irrigation method; however, high-pressure irrigation of 3 minute duration resulted in the greatest bone damage.
Primary Language | English |
---|---|
Subjects | Health Care Administration |
Journal Section | Experimental Study |
Authors | |
Publication Date | September 22, 2009 |
Published in Issue | Year 2009 Volume: 43 Issue: 4 |