Abstract
Amaç: Çalışmamızda pelvik destek osteotomisinin farklı etiyolojik nedenlerle ortaya çıkan kalça instabilitelerinin tedavisindeki etkinliğini değerlendirmeyi amaçladık.
Çalışma planı: 2005–2007 tarihleri arasında, pelvik destek osteotomisi uygulanan 20 hastanın 21 kalçası retrospektif olarak incelendi. Hastalardan 12 tanesinde (13 kalça) gelişimsel kalça çıkığına, 7 tanesinde septik artrite ve 1 tanesinde de enfekte kalça protezi sonrası implantın uzaklaştırılmasına bağlı instabiliteye rastlandı. Hastaların ortalama yaşı 22.6 (dağılım: 12-34) yıl, ortalama takip süresi ise 33.45 (dağılım: 16-45) ay olarak hesaplandı. Osteotomilerin tespiti için 11 hastada monolateral fiksatör, 8 hastada sirküler fiksatör ve bilateral çıkığı olan hastada da kilitli plaklar kullanıldı.
Bulgular: Pelvik destek osteotomisi öncesi ortalama 48.3 olan Harris skoru ameliyatlar sonrası 80.1’e yükseldi. Ameliyat öncesinde ortalama kısalık 53.3 mm ve ortalama proksimal migrasyon 42.9 mm iken, ortalama 63.3 mm’lik uzatma sonrasında kalan kısalık ortalama olarak 16 mm olarak hesaplandı. Yirmibir kalçadan 13 tanesinde Trendelenburg yürüyüşünün tamamen, 8 tanesinde ise kısmen düzeldiği görüldü. Ameliyat sonrasında hastalara geçirdikleri ameliyattan memnun olup olmadıkları sorulduğunda 20 hastadan 16 tanesinin (17 kalça) memnun olduğu görüldü.
Çıkarımlar: Sonuçlarımız pelvik destek osteotomisinin kalça instabilitelerinin giderilmesinde, ağrının ve eğer varsa boy eşitsizliğinin ortadan kaldırılmasında etkin bir tedavi yöntemi olduğunu düşündürmektedir.
Abstract
Objective: In this study, we evaluated the effectiveness of pelvic support osteotomy treatment in hip instabilities due to various etiologies.
Methods: We retrospectively evaluated 21 hips of 20 patients that underwent pelvic support osteotomy between 2005 and 2007. Hip instability was caused by a neglected congenital dislocation of the hip in 12 of the patients (13 hips), by septic arthritis in 7 and by an unsuccessful total hip arthroplasty due to infection in the last patient. The mean age of the patients was 22.6 (range: 12 to 34) years. Osteotomy sites were fixed using monolateral external fixators in 11 patients, Ilizarov circular fixators in 8, and locking plates for both hips of the remaining patient. The mean follow-up period was 33.45 (range: 16 to 45) months.
Results: The mean Harris score increased from 48.3 preoperatively to 80.1 postoperatively. Preoperative mean limb length discrepancy was 53.3 mm and mean proximal migration was 42.9 mm. Residual limb length discrepancy was reduced to 16 mm after an average lengthening of 63.3. The preoperative Trendelenburg gait disappeared completely in 13 of 21 hips and was improved in 8 hips. Sixteen of the 20 patients (17 hips) expressed satisfaction with the operation.
Conclusion: Pelvic support osteotomy is a good treatment option to overcome hip instability as it improves pain and equalizes limb length.
Details
| Primary Language | English |
|---|---|
| Subjects | Health Care Administration |
| Journal Section | Original Article |
| Authors | |
| Publication Date | January 19, 2012 |
| Published in Issue | Year 2011 Volume: 45 Issue: 6 |