Abstract
Morbiditesi düşük bir cerrahi girişim olan artroskopi; hem intrartikuler anatomi hakkında son derece güvenilir bilgiler vermekte hem de aynı seansta cerrahi müdahalece olanak sağlamaktadır. Artroskopiden, daha önce yapılmış olan girişimlerin sonuçlarını değerlendirmek veya yakınmaları devam eden olguları tek-rar incelemek amacıyla da yararalanılabilirki bu duruma reatroskopi denir. Bu çalışmada, 1985-1996 yılları arasında kliniğimizde uygulanan 1687 artroskopi olgusundan reartroskopi yapılan 36'sı değerlendirilmiş, l. ve 2. artroskopilerdeki tanılar ve tanıların nedensel dağılımı araştırılmıştır. Reartroskopi sayısının, artroskopi eğitiminin yaygınlaşmaya başladığı yıllarda artış gösterdiği saptanmıştır. Reartroskopide en sık karşıla-şılan endikasyonlar ilk yakınmaların devamı, atlanmış patolojiler ve eski tedavi sonuçlarının değerlendirilmesi şeklinde tespit edilmiştir. Reartroskopilerde en sık konan tanılar ise; kondromalazi, ön çapraz bağ, me-dial ve lateral menisküs yaralanmalarıdır. Çalışmanın sonucunda, ilk yakınmaların devamı, atlanması veya ilave patolojilerin varlığında reartroskopiden mutlaka faydalanılmasının gerekliliği belirlenmekle birlikte, reartroskopi ihtiyacının dikkatli klinik değerlendirme, uygun teknik ve artroskopi eğitimiyle azaltılabileceği de ortaya konmuştur.
Keywords
Details
| Primary Language | English |
|---|---|
| Journal Section | Original Article |
| Authors | |
| Publication Date | September 11, 2006 |
| Published in Issue | Year 1997 Volume: 31 Issue: 5 |