Abstract
Çok çeşitli yönlerden insanı konu edinen Kurʼân-ı Kerîmʼin, insanın
mutluluğuna dair temel ifadelerinden birisi “kurratu ʻayn” terkibidir. “Göz
aydınlığı” olarak ifade edilebilecek olan bu terkip, insanın sevinç, mutluluk ve
gönül rahatlığına dair duygularına işaret etmektedir. Ayetlerde bazen tamlama
bazen fiil cümlesi formunda kullanılan “kurratu ʻayn” ifadesinin tahlil edildiği
bu makalede, terkibin Arapçada ifade ettiği anlamlar üzerinde durulmakta;
akabinde ise kullanıldığı ayetler çerçevesinde bu ifade ile verilmek istenen
mesajlar irdelenmektedir. Buna göre, insan için neşe ve mutluluk kaynağı olan
hususlardan bazıları; çocuk sahibi olmak, bir bebeğin bakımını üstlenmek,
yavrusundan ayrı kalmamak, doğum gibi zorlu hallerde destek almak, eşinden
ilgi ve anlayış görmek, mutlu bir yuvaya sahip olmak ve cennetin eşi-benzeri
olmayan güzelliklerine kavuşmaktır.