Bireysel ve Takım Sporu Yapan Spor Bilimleri Fakültesi Öğrencilerinin Kendinle Konuşma Düzeylerinin Çeşitli Değişkenlere Göre İncelenmesi

Year 2018, Volume: 1 Issue: 2, 58 - 66, 25.12.2018

Doğukan Batur Alp Gülşen , Aydıner Birsin Yıldız , Nazmi Bayköse , Mehmet Emre Eryücel

Abstract

Bu araştırmanın amacı, bireysel ve takım sporu yapan spor bilimleri fakültesi öğrencilerinin kendinle konuşma düzeylerini incelemek ve aralarında cinsiyet, sporculuk düzeyi, bölüm ve milli olma durumuna göre fark olup olmadığını belirlemektir. Araştırmaya bireysel sporlardan yüzme, taekwondo, okçuluk, masa tenisi ve güreş branşlarından 47’si erkek (46,1), 55’i kadın (53,9) olmak üzere toplam 102 sporcu; takım sporlarından ise, futbol, basketbol, voleybol ve hentbol branşlarından 43’ü erkek (35,3), 79’u kadın (64,7) olmak üzere 122 sporcu gönüllü olarak katılmıştır. Araştırmada sosyo-demografik değişkenler ile ilgili bilgiler, araştırmacı tarafından oluşturulan Kişisel Bilgi Formu ile toplanmıştır. Araştırmanın amacına ulaşmak için; Zervas, Stavrouve Psychountaki (2007)tarafından geliştirilen, Türkçeye uyarlaması Engür (2011) tarafından yapılan “Kendinle Konuşma Envanteri” kullanılmıştır.  Çalışmada kullanılan ölçeğe verilen yanıtların iç tutarlılığı Cronbach alpha (α) ile incelenmiş, kendinle konuşma düzeyi, motivasyonel işlev altboyutu, bilişsel işlev altboyutları için katsayılar sırasıyla; .96, .95, .91 olarak bulunmuştur. Elde edilen verilerin analizinde betimsel istatistik yöntemleri ve ikili grupların karşılaştırılmasında bağımsız gruplar T testi kullanılmıştır. İkiden fazla grupların karşılaştırılması tek yönlü varyans analizi ile yapılmıştır. İstatistikler SPSS 22 paket programıyla yapılmış ve yapılan tüm değerlendirmelerde istatistiksel anlamlılık düzeyi p<0.05 olarak kabul edilmiştir. Milli takımda yer alma, takım ya da bireysel spor yapma değişkeni açısından öğrencilerin kendinle konuşma düzeylerinin farklılaşmadığı saptanmıştır. Öte yandan, cinsiyet ve bölüm açısından ise kendinle konuşma düzeylerinde ve motivasyonel işlev altboyutunda istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık saptanmıştır. Bu araştırma sonucunda spor bilimleri fakültesi öğrencilerinin kendinle konuşma düzeylerinin yüksek olduğu saptanmıştır.

Keywords

bireysel sporlar, spor bilimleri, kendinle konuşma, takım sporları

References

• Bandura, A. (1997). Self-efficacy: the exercise of control. New York: Freeman. Bayköse. N. (2014). Sporcularda Kendinle Konuşma ve İmgeleme Düzeyinin Optimal Performans Duygu Durumunu Belirleyici Rolü. Selçuk Ünicersitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü. Beden Eğitimi ve Spor Anabilim Dalı. Yüksek Lisans Tezi. Konya.Bayköse N., Civar Yavuz S., Özer Ö., Şahin A., "The Role of Self-Talk and Self-Effıcacy Levels of Athletes Studyıng at Facultıes of Sport Scıences on Predıctıng Mental Toughness", Turkish Online Journal of Educational Technology, pp.591-595, 2017Bayköse, N., Civar Yavuz, S., Çoban, M., Şahan, H., & Certel, Z. (2016). Role of self talk in prediction of passion level in physical education class environment. Turkish Online Journal of Educational Technology,2016(DecemberSpecialIssue), 445-452.Engür. M. (2001) Performans Başarısızlığı Değerlendirme Envanteri ve Kendinle Konuşma Anketinin Türk Sporcu Popülasyonu’na Uyarlanması ve Uygulanması. Ege Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü. Sporda Psikososyal Alanlar Anabilim Dalı. Doktora Tezi, İzmir.Gülşen, D.B.A. (2016).Sporda Kendinle Konuşma ve Öz Yeterlilik Düzeyleri Arasındaki İlişkinin İncelenmesi, Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi. Eğitim Bilimleri Enstitüsü. Beden Eğitimi ve Spor Öğretimi Anabilim Dalı. Yüksek Lisans Tezi. Burdur Hardy, J. (2006). Speaking Clearly: A critical review of the self-talk literature.Psychology of Sport and Exercise, 7(1), 81-97.Hardy, J., Hall, C. R. ve Hardy, L. (2005) Quantifying Athlete Self-Talk, Journal Of Sports Sciences, 23: 9, 905 - 917. Katsikas, C., Argeitaki, P., ve Smirniotou, A. (2009). Performance Strategies Of Greek Track And Field Athletes: Gender And Level Differences. Biology Of Exercise, 5(1), 29-38 Nergiz S., Bayköse N., Yildiz M. (2015). Kendinle Konuşma: Modern ve Halk Dansları Yapan Bireylerin Kendileriyle Konuşma Durumları. Niğde University Journal of Physical Education And Sport Sciences, 9, 40-49. Tabachnick, B. ve Fidell, L. (2007). Using Multivariate Statistics. Boston: Allyn ve Bacon.Vygotsky, L. S. (1986). Thought and language (A. Kozulin, Trans.). Cambridge, MA: MIT Press (Orijinal baskısı, 1934). Weinberg, R. S., Smith, J., Jackson, A., & Gould, D. (1984). Effect of association, dissociation, and positive self-talk on endurance performance. Canadian Journal of Applied Sport Sciences, 9, 25– 32. Yılmaz A., Esentürk O.K., Bayköse N. (2015). Lise Öğrencilerinin Beden Eğitimi Dersinde Gerçekleştirdikleri İçsel Konuşmalar Durumluk Kaygı Düzeylerinin Belirleyicisimidir?. Intenatıonal Ejer Congress 2015, Ankara, Türkıye, 8-10 Haziran, 1281-1281. Zervas, Y., Stavrou N. ve Psychountaki M. (2007). Development and Validation of The Self-Talk Questionnaire (S-Tq) For Sports. Journal Of Applied Sport Psychology, 19, 142-159.