Purpose: The aim of this in vitro study was to compare the microleakage of two fiber-reinforced post systems cemented with luting agents that utilize two currently available adhesive approaches in three segments of teeth. Materials and Methods: Forty two extracted human maxillary central incisor and canine teeth with straight root canals were prepared using a step-back technique and obturated with gutta-percha using lateral condensation. Following standardized post-space preparations, the roots were divided into 2 fiber-post groups (Carbopost, RelyX Fiber Post) and further divided into 3 subgroups of 7 specimens each for the adhesive approach (Panavia F, RelyX Unicem, Maxcem). All specimens were thermal cycled 2500 times between 5°C and 55°C and stored in methylene-blue solution for 24 hours. Bonded specimens were cut horizontally into three sections (Cervical, Medium, Apical) and each section was evaluated using a stereomicroscope at original magnification X12. For each image, dye penetration was estimated as the ratio of methylene-blue-infiltrated surface divided by total dentin surface. The data were statistically analyzed by using the Kruskal-Wallis test and Mann-Whithney U test (p<0.05). Results: Carbon fiber-reinforced posts demonstrated significantly higher microleakage in cervical root sections (p<0.05) than the glass fiber-reinforced posts. For the glass fiber-reinforced post groups, the least microleakage was observed for the Panavia F 2.0 in all root sections, while the highest microleakage was observed for the Maxcem (p<0.05). Regardless of the post types, Panavia F 2.0 demonstrated the highest sealing ability, while Maxcem exhibited higher microleakage in all root sections (p<0.05). Conclusion: In all root section glass fiber-reinforced posts cemented with Panavia F 2.0 had the least microleakage when assessed using a dye penetration technique
Amaç: Bu in vitro çalışmanın amacı güncel adeziv yaklaşımla simante edilen fiber post sistemlerin dişin üç ayrı bölgesindeki mikrosızıntılarının karşılaştırılmasıdır.
Gereç ve yöntem: 42 adet düz kök yapısına sahip üst santral ve kanin dişler step-back tekniği ile genişletilip lateral kondensasyon ile güta-perka kullanılarak dolduruldu. Standard post preparasyonlarını takiben hazırlanan kökler iki farklı fiber post gruplarında kullanılmak üzere ayrıldı ve her bir adeziv siman grubu için (Panavia F 2.0, RelyX Unicem, Maxcem) 7 örnek olacak şekilde üç alt gruba ayrıldı. Örnekler 2500 kez (5-55 C) termal siklus işleminden geçirildi sonrasında 24 saat metilen mavisi solüsyonunda saklandı. Simante edilen örneklerden yatay olarak 3 er kesit elde edildi (Sevikal, Orta, Apikal) ve her bir kesit stereo mikroskop altında X12 büyütmede incelendi. Mikrosızıntı, boyanan dentin yüzeylerinin tüm dentin yüzeyine oranlanması ile elde edildi. Veriler Kruskal-Wallis ve Mann-Whitney U testleri kullanılarak istatistiksel olarak 0.05 anlamlılık düzeyinde değerlendirildi.
Bulgular: Karbon fiber postlar, cam fiber postlara göre servikal kök kesitlerinde istatistiksel olarak anlamlı derecede daha yüksek mikrosızıntı göstermiştir (p<0.05). Cam fiber post gruplarında ise en az sızıntı tüm kök kesitlerinde Panavia F 2.0 grubunda gözlenirken, en yüksek mikrosızıntı Maxcem gruplarında gözlenmiştir (p<0.05). Post tiplerine bakılmaksızın, Panavia F 2.0 en az mikrosızıntı değerleri gösterirken, Maxcem tüm kök kesitlerinde en fazla mikrosızıntı değerlerine ulaşmıştır.
Sonuç: Tüm kök kesitlerinde Panavia F 2.0 ile simante edilen cam fiber postlar en az mikrosızıntıyı göstermiştir.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Dentistry |
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | February 11, 2015 |
Published in Issue | Year 2014 Volume: 24 Issue: 1 |
Bu eser Creative Commons Alıntı-GayriTicari-Türetilemez 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır. Tıklayınız.