Amaç: Bu çalışmanın amacı farklı retrograd dolgu materyalleri kullanılarak
kök ucu rezeksiyonu uygulanmış dişlerde doku iyileşmesinin retrospektif olarak
değerlendirilmesi ve başarılı olarak gözlemlenen tedavi şeklinin rapor
edilmesidir.
Gereç ve Yöntem: Kök ucu rezeksiyonu endikasyonu bulunan tek köklü ve
tek kanallı 330 diş, aynı hekim tarafından, 2014-2017 yılları arasında farklı
retrograd dolgu materyalleri kullanılarak tedavi edilmiştir. Periapikal dokulardaki
iyileşme radyografiler kullanılarak retrospektif olarak değerlendirilmiştir.
Kullanılan retrograd dolgu materyaline göre 4 ana grup ve sadece rezeksiyon
yapılan bir kontrol grubu oluşturuldu; Grup 1: (Trombositten Zengin Fibrin /
Platelet Rich Fibrin): PRF, Grup 2: Amalgam, Grup 3: (Mineral Trioxide
Aggregate) MTA ve Grup 4: PRF+MTA. Uygulanan yöntemlere göre gruplandırılmış
dişler, operasyon öncesi ve sonrası radyografik incelemeler eşliğinde, önceden
eğitim verilmiş, çalışma dışında bulunan 2 tarafsız hekim tarafından Rud ve ark’larının
tanımladığı 4 parametreli skorlama yöntemi kullanılarak değerlendirildi. Elde
edilen veriler SPSS 21 paket programı ile Kruskal Wallis H ve Mann-Whitney U
test kullanarak istatistiksel olarak analiz edildi.
Bulgular: Kontrol grubu ile çalışma grubu 1, 3 ve 4 arasında
anlamlı bir fark bulunmadı. Kontrol grubu ile grup 2 arasında ise istatistiksel
olarak anlamlı fark tespit edildi (p<0.05). MTA uygulanan gruptaki başarı
oranı % 57,97 olmasına rağmen gruplar arasındaki karşılaştırmada istatistiksel
olarak anlamlı fark bulunmadı (p>0.05).
Sonuç: Bu çalışmanın sonucunda, kök ucu rezeksiyonu yapılmış dişlerde PRF,
MTA veya PRF+MTA uygulamasının, retrograd dolgu uygulanmadan gerçekleştirilen
rezeksiyon vakaları ile benzer oranda iyileşme gösterdiği tespit edildi. Ancak;
retrograd dolgu olarak amalgam kullanımının iyileşmeyi olumsuz etkilediği
sonucuna varıldı.
Anahtar Sözcükler: Apikal rezeksiyon, MTA, PRF, Retrograd dolgu,
Retrospektif çalışma
Abstract
Aim: The aim of this study is to retrospectively assess the effects of
different retrograde filling materials to periapical tissue healing, and to
report the best treatment option considering the healing parameters.
Materials and Methods: Apical resection cases performed by the same
physician between 2014-2017 were evaluated according to the healing status of
the periapical tissue retrospectively. 330 teeth with a single canal and a
single root are included to the study, while teeth with multiple canals are
excluded. Groups are divided into a control and four experimental groups; Group
1: (Platelet Rich Fibrin) PRF, Group 2: Amalgam, Group 3: (Mineral Trioxide
Aggregate )MTA, Group 4: PRF + MTA respectively. Periapical healing of the teeth
were evaluated by pre-trained 2 independent clinicians which are out-of-the
study, by means of scoring the radiological findings according to Rud et al.
The obtained values were statistically analyzed by Kruskal Wallis H and
Mann-Whitney U test using SPSS 21 software.
Results: No significant difference were found between control
group and the experimental group 1, 3 and 4. There were a statistically
significant difference between the control group and the experimental group 2
(p <0.05). Although the success rate in the MTA group was 57.97 %, the
comparison between the other groups are not statistically significant (p>
0.05).
Conclusion: PRF, MTA or PRF + MTA administration in apically
resected teeth showed a similar improvement to resected cases without
retrograde filling. The use of amalgam as a retrograde filler adversely
affected recovery. The data obtained in this study are consistent with the
literature in general.
Keywords: Apical, Resection, Mta, Prf, Retrograde, Retrospective
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Dentistry |
Journal Section | Araştırma Makalesi |
Authors | |
Publication Date | March 22, 2019 |
Published in Issue | Year 2019 Volume: 29 Issue: 2 |
Bu eser Creative Commons Alıntı-GayriTicari-Türetilemez 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır. Tıklayınız.