Amaç: Bu çalışmanın amacı, direkt veya
indirekt polimerizasyon teknikleri ile polimerize edilmiş farklı kompozit
rezinlerin mikrosertlik, bükülme dayanımı, su emilimi ve çözünürlüklerini
değerlendirmektir.
Materyal ve Metot: Rezin matriksine
göre sınıflandırılan 3 kompozit rezin seçildi: U200 (3M ESPE), Grandio (VOCO),
Xtrafil (VOCO). Kompozit rezinler polimerizasyon tekniğine göre üç alt gruba ayrıldı:
LED (Eliapar, 3M ESPE), LED+ indirekt ışık (DI 500 Coltene) , indirekt
ışık+ısı+basınç (Tescera ATL, Bisco Dental). Her bir alt grup için yedi
dikdörtgen örnek (25mm x 2mm x 2mm) yapıldı ve bükülme dayanım değerleri için
üç nokta büküm testleri yapıldı. Vickers sertliğini, su emme derecesini ve
çözünürlüğünü belirlemek için yedi silindirik örnek (çap: 8mm, kalınlık: 2mm)
yapıldı. Silindirik örnekler 37 ° C'de 24 saat boyunca distile suda saklandı ve
mikrosertlik değerleri bir Vickers sertlik test cihazı ile ölçüldü. Su emilim testi
için hazırlanan örnekler 24 saat aynı koşullarda depolandı ve su emme değerleri
ölçüldü. Aynı örnekler desikatörde sabit kütle elde edilinceye kadar kurutuldu
ve çözünürlük ölçümleri yapıldı. Veriler iki yönlü ANOVA ve Tukey's post-hoc
testi (α = 0.05) ile analiz edildi.
Bulgular: Polimerizasyon teknikleri ile kompozit
rezinler arasındaki etkileşim yalnızca bükülme dayanım değerlerinde anlamlı idi
(p <0.05).Bükülme dayanımı, mikrosertlik ve su absorpsiyonu için en yüksek
değer LED+indirekt ışıkla polimerize edilen örneklerde görüldü. Çözünürlük için en yüksek değer ise, indirekt
ışık+ısı+basınçla polimerize edilen örneklerde görüldü.
Sonuç: İndirekt polimerizasyon yöntemi
kompozit rezinlerin mikro sertlik ve bükülme dayanımı değerlerini geliştirdi
ancak su emilimi ve çözünürlük değerlerini olumsuz etkiledi.
Anahtar kelimeler: Kompozit rezin,
mekanik özellikler, polimerizasyon tekniği
Effect of
different polymerization techniques on mechanical and physical properties of
composite resins
Abstract
Aim: The aim of this study was to evaluate the flexural
strength, microhardness, water sorption and solubility of different composite
resins polymerized with direct and indirect polymerization techniques.
Materials and
Methods: Three composit resines, classified according to their resin matrix, were
selected: U200
(3M ESPE), Grandio (VOCO), Xtrafil (VOCO). Composite
resins were divided into three subgroups according to polymerization technique:
LED (Eliapar,
3M ESPE), LED + indirect light (DI 500 Coltene), indirect
light +heat + pressure
(Tescera ATL, Bisco Dental). Seven rectangular specimens (25mmx2mmx2mm) of each subgroup were prepared and
3-point bending tests were performed for flexural strength values. To determine
Vickers hardness, water sorption and solubility tests; seven cylindrical
specimens (diameter: 8mm thickness: 2mm) were prepared. The cylindrical
specimens were stored in distilled water for 24 hours at 37◦C, and
the microhardness values were measured with a Vickers hardness tester. Then,
specimens were stored in the same conditions for 24 hours and water sorption values
were measured. The same specimens were kept in desiccators and dried for
solubility measurements until constant mass was achieved. Data were analyzed by
two-way ANOVA and Tukey's post-hoc test (α=0.05).
Results: The interaction between polymerization techniques and
composite resins was significant only in flexural strength values (p<0.05).
The highest values were obtained for flexural strength, microhardness and water
sorption with indirect light and for solubility with indirect light+heat+pressure.
Keywords: composite resin, mechanical properties,
polymerization technique
polimerizasyon tekniği polimerizasyon tekniği
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Dentistry |
Journal Section | Araştırma Makalesi |
Authors | |
Publication Date | January 15, 2020 |
Published in Issue | Year 2020 Volume: 30 Issue: 1 |
Bu eser Creative Commons Alıntı-GayriTicari-Türetilemez 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır. Tıklayınız.