Akçay P. Terzioğlu F. Amniyosentez ve Koryon Villüs Örneklemesi Uygulanan Gebe Kadınların Yaşadıkları Sorunlar ve Anksiyete Düzeyleri. Hacettepe Üniversitesi Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi 2007;23-34.
Aydemir Ö., Köroğlu E., ‘Psikiyatride Kullanılan Klinik Ölçekler’, Hekimler Yayın Birliği, 2000, Ankara,153-163.
Balcı O. Büyükdoğan M. Özdemir S. Mahmoud SA. Acar A. Zamani A. Genetik Amaçlı Uygulanan Bir Yıllık Amniosentez Olgularının Değerlendirilmesi. Selçuk Üniv Tıp Derg 2011;27(1):6-10.
Beji KN. Hemşire ve Ebelere Yönelik Kadın Sağlığı ve Hastalıkları. Nobel Tıp Kitabevleri. İstanbul 2015. s. 89. 268-9.
Bilgin S. Bıldırcın FD. Alper T. Tosun M. Çetinkaya MB. Çelik H. Malatyalıoğlu E. Kökcü A. Gebelikte Uygulanan Tarama Testlerinin Anne Anksiyetesine Olan Etkisi. Türk Jinekoloji ve Obstetrik Derneği Dergisi (Tjod Derg). 2010;7 (3):206- 11
Bojana Brajenovic-Milic , Tamara Martinac Dorcic , Karin Kuljanic, Oleg Petrovic. Stress and Anxiety in Relation to Amniocentesis: Do Women Who Perceive Their Partners To Be More Involved in Pregnancy Feel Less Stressed and Anxious? Croat Med J. 2010; 51: 137-43.
Çalışkan E. Özkan S. Çakıroğlu Y. Yalçınkaya Ö. Polat A. Çorakçı A. The Effects of Maternal Anxiety Prior to Amniocentesis on Uterine and Fetal Umbilical Blood Flow. J Turkish-German Gynecol Assoc 2009;10:162-75.
Dönmez S. Dağ H. Kazandı M. Amniyosentez Öncesi Gebelerde Anksiyete ve Depresyon Risk Düzeylerinin Belirlenmesi. Acıbadem Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi 2012; 3(4):255-261.
Dinç L.. Terzioğlu F. The Psychological İmpact of Genetic Testing on Parents. Journal of Clinical Nursing 2006; 15. 45-51 Erdemoğlu M, Kale A. Genetik Amaçlı Amniyosentez Uygulanan 183 Olgunun Prospektif Analizi. Dicle Tıp Dergisi 2007;34(3):170-175.
Ejder S. Amniyosentez Uygulanan Gebelerin Anksiyete Düzeylerinin İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi. Ege Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü. İzmir. 2007:45-58.
Fatma Koruk, İbrahim Koruk, Özlem Güner, Sibel Ayhan, Ayşegül Kılıçlı, Sidar Aytekin, Deniz Utku Altun . Şanlıurfa’ da kadın sağlık çalışanlarının doğurganlık özellikleri ve doğurganlığa bakış açıları. Mersin Univ Sağlık Bilim. Derg 2017;10(3)
Ferber A, Onyeije CI, Zelop CM, O’Reilly-Green C, Divon MY. Maternal Pain and Anxiety in Genetic Amniocentesis: Expactaion Versus Reality. Ultrasound Gynecol 2002;19:13-17
Lewis J.,’Genetics in Prenatal Nursing Clinical Applications and Policy Considerations, Joggn Clinical Issues, 31(2): August, 2001, 188-192.
Maloni JA. Park S. Postpartum symptoms after antepartum bed rest. Journal of Obstetric. Gynecologic. and Neonatal Nursing 2005. 34(2). 163-171.
Milic BB. Dorcic TM. Kuljanic K. Petrovic O. Stress and Anxiety in Relation to Amniocentesis: Do Women Who Perceive Their Partners To Be More Involved in Pregnancy Feel Less Stressed and Anxious? Croat Med J. 2010; 51: 137-43.
Ng CCM, Lai FM, Yeo GSH. Assessment of Maternal Anxiety Levels Before and After Amniocentesis. Singapore Med J. 2004;45(8):370-374.
Öner N., Le Compte A., ‘Durumluluk Süreklilik Kaygı Envanteri El Kitabı, Boğaziçi Yayınları, No:133, İstanbul, Ekim 1982.
Özkaya O. Kliniğimizde Son 4 Yılda Yapılan Amniyosentez Vakalarının Retrospektif Analizi: Tek Hekim Sonuçları. S.D.Ü. Tıp Fak. Derg. 2009;16(3):19-22.
Potur CD. Yiğit F. Bilgin ÇN. Anne Adaylarının Fetal Sağlığı Değerlendiren Testlere Yaklaşımının Kalitatif İncelenmesi. Maltepe Üniversitesi Hemşirelik Bilim ve Sanatı Dergisi. 2009; 2(3):80-92.
Ruhi H. Yürür NK. Tükün A. Bökesoy I. The Role of Genetic Counseling on Decisions of Pregnant Women Aged 35 Years or Over Regarding Amniocentesis in Turkey. Europan Journal of Medical Genetics 2004;48 (1): 13-19.
Rafioğlu GÖ. Hastanemizin İkinci Trimester Genetik Amniyosentez Sonuçları. Uzmanlık Tezi. T.C. Sağlık Bakanlığı İstanbul Bakırköy Kadın Doğum ve Çocuk Hastalıkları Eğitim ve Araştırma Hastanesi. İstanbul, 2007:21-9.
Sertbaş G.. Bahar A. Anksiyete ve Anksiyete ile Başetmede Hemşirelik Girişimleri. Nursing Forum. Eylül-Ekim 2004. 39-44.
Şener TK, Durak B, Tanır MH, Tepeli E, Kaya M, Artan S. Kliniğimizde 7 Yıllık Amniyosentez Sonuçları. Perinatatoloji Dergisi 2006;14(4):170-17.
Şirin A. Kavlak O. Kadın Sağlığı. Genişletilmiş 2. Baskı. Nobel Tıp Kitabevleri. İstanbul 2016. s. 402.
Taner C. ve ark., ‘İleri Maternal Yaş Gebeliklerinde Amniyosentez Sonuçları’, Perinatoloji Dergisi, 2002, 10(4): 336-339.
Tercyak KP, Johnson SB, Roberts SF, Cruz AC. Psychological responses to prenatal genetic counseling and amniocentesis. Patient Education and Counselling, 2001;43(1):73–84.
Ünsal, Ş. , ‘Gebelerde ve Eşlerinde Aile Dinamiklerinin İncelenmesi’, Ege Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, İzmir, 2003, 218–229.
Vesile Koçak. Prenatal Tarama Testi İçin Başvuran Gebelerde Kaygı Düzeyi Ve İlişkili Faktörler Selçuk Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü. Yüksek Lisans Tezi 2014.
Yang M. Li L. Zhu H. Alexander I M. Liu S. Zhou W. Ren X. Music therapy to relieve anxiety in pregnant women on bedrest: a randomized. controlled trial. Am J Matern Child Nurs 2009. 34(5): 316-323.
AMNİYOSENTEZ ÖNCESİ GEBELERDE ANKSİYETE DÜZEYİ VE ETKİLEYEN FAKTÖRLER
Year 2019,
Volume: 22 Issue: 2, 95 - 104, 27.06.2019
ÖZET Amaç: Bu araştırma, amniyosentez öncesi gebe kadınlarda anksiyete düzeyinin ve etkileyen faktörlerin
belirlenmesi amacıyla yapılmıştır. Yöntem: Tanımlayıcı ve kesitsel tipte olan bu çalışma bir üniversite hastanesinde yapılmıştır. Araştırmanın evrenini, Nisan-Haziran 2014 tarihleri arasında amniyosentez yaptırmak için başvuran kadınlar oluşturmuş
olup, örnekleme çalışmaya gönüllü olarak katılan 290 gebe alınmıştır. Araştırmada veri toplama aracı olarak, anket formu ve Durumluk-Süreklik Kaygı Envanteri kullanılmıştır. Bulgular: Amniyosentez öncesi gebe kadınların durumluluk kaygı puanı ortalaması 53.16±7.28, sürekli kaygı
puanı ortalaması 49.34±6.30’dir. Üniversite mezunu olan bireylerin durumluk ve sürekli kaygı düzeyi diğer
eğitim durumlarına göre düşük ve istatistiksek olarak da anlamlı bulunmuştur (p<0.05). Çalışma durumunun
durumluk kaygı düzeyini etkilediği (p<0.05) fakat sürekli kaygı düzeyini etkilemediği saptanmıştır (p>0.05). Kadınların gebelik haftasına ve amniyosentez öncesi endişelerine göre durumluk ve sürekli kaygı puanları
arasındaki fark istatistiksel olarak anlamlı bulunmuştur (p<0.05). Sonuç: Amniyosentez öncesi gebelerin orta düzeyde anksiyete yaşadığı belirlenmiştir. Gebelerin eğitim ve
çalışma durumu, gebelik haftası, evlilik hayatını değerlendirmesi gibi bazı faktörlerin durumluk ve sürekli kaygı
düzeyini etkilediği saptanmıştır. Hemşirelerin danışmanlık rolü kapsamında gebeleri amniyosentez hakkında
bilgilendirmeleri ve anksiyete düzeyini azaltacak girişimlerde bulunmaları önemlidir. Anahtar kelimeler: Amniyosentez; kadınlar; gebe; anksiyete ABSTRACT
Anxiety Level and Effectıve Factors in Pregnant Women Before Amniocentesis Aim: This study was conducted to determine the level of anxiety and the effectıve factors in pregnant women
before amniocentesis. Methods: This descriptive and cross-sectional study was conducted at an University Hospital. The research
population consisted of women who applied for amniocentesis between April-June 2014 and 290 pregnant
women voluntarily participated in the sampling study. Survey form and State-Trait Anxiety Inventory were used
as data collection tool in the research. Results: The prevalence of pre-amniocentesis pregnant women was 53.16 ± 7.28 and 49.34 ± 6.30, respectively. The state and trait anxiety levels of the university graduates were found to be low and statistically significant .It
was found that the working condition affected the state anxiety level but not the continuous anxiety level but did
not affect the level of trait anxiety. . Statistically significant differences were found between the state and trait
anxiety scores according to the gestational week of women and their pre-amnocentesis anxiety . Conclusion: It has been determined that pregnant women had moderate anxiety before amniocentesis. It has
been determined that some factors such as education and working status of pregnant women, gestational age
and evaluation of marital life affect the state and trait anxiety level. Within the scope of the counseling role of
nurses, it is important to inform the pregnant women about the amniocentesis and to make attempts to reduce the
level of anxiety. Key words: Amniocentesis; women; pregnant; anxiety
Akçay P. Terzioğlu F. Amniyosentez ve Koryon Villüs Örneklemesi Uygulanan Gebe Kadınların Yaşadıkları Sorunlar ve Anksiyete Düzeyleri. Hacettepe Üniversitesi Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi 2007;23-34.
Aydemir Ö., Köroğlu E., ‘Psikiyatride Kullanılan Klinik Ölçekler’, Hekimler Yayın Birliği, 2000, Ankara,153-163.
Balcı O. Büyükdoğan M. Özdemir S. Mahmoud SA. Acar A. Zamani A. Genetik Amaçlı Uygulanan Bir Yıllık Amniosentez Olgularının Değerlendirilmesi. Selçuk Üniv Tıp Derg 2011;27(1):6-10.
Beji KN. Hemşire ve Ebelere Yönelik Kadın Sağlığı ve Hastalıkları. Nobel Tıp Kitabevleri. İstanbul 2015. s. 89. 268-9.
Bilgin S. Bıldırcın FD. Alper T. Tosun M. Çetinkaya MB. Çelik H. Malatyalıoğlu E. Kökcü A. Gebelikte Uygulanan Tarama Testlerinin Anne Anksiyetesine Olan Etkisi. Türk Jinekoloji ve Obstetrik Derneği Dergisi (Tjod Derg). 2010;7 (3):206- 11
Bojana Brajenovic-Milic , Tamara Martinac Dorcic , Karin Kuljanic, Oleg Petrovic. Stress and Anxiety in Relation to Amniocentesis: Do Women Who Perceive Their Partners To Be More Involved in Pregnancy Feel Less Stressed and Anxious? Croat Med J. 2010; 51: 137-43.
Çalışkan E. Özkan S. Çakıroğlu Y. Yalçınkaya Ö. Polat A. Çorakçı A. The Effects of Maternal Anxiety Prior to Amniocentesis on Uterine and Fetal Umbilical Blood Flow. J Turkish-German Gynecol Assoc 2009;10:162-75.
Dönmez S. Dağ H. Kazandı M. Amniyosentez Öncesi Gebelerde Anksiyete ve Depresyon Risk Düzeylerinin Belirlenmesi. Acıbadem Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi 2012; 3(4):255-261.
Dinç L.. Terzioğlu F. The Psychological İmpact of Genetic Testing on Parents. Journal of Clinical Nursing 2006; 15. 45-51 Erdemoğlu M, Kale A. Genetik Amaçlı Amniyosentez Uygulanan 183 Olgunun Prospektif Analizi. Dicle Tıp Dergisi 2007;34(3):170-175.
Ejder S. Amniyosentez Uygulanan Gebelerin Anksiyete Düzeylerinin İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi. Ege Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü. İzmir. 2007:45-58.
Fatma Koruk, İbrahim Koruk, Özlem Güner, Sibel Ayhan, Ayşegül Kılıçlı, Sidar Aytekin, Deniz Utku Altun . Şanlıurfa’ da kadın sağlık çalışanlarının doğurganlık özellikleri ve doğurganlığa bakış açıları. Mersin Univ Sağlık Bilim. Derg 2017;10(3)
Ferber A, Onyeije CI, Zelop CM, O’Reilly-Green C, Divon MY. Maternal Pain and Anxiety in Genetic Amniocentesis: Expactaion Versus Reality. Ultrasound Gynecol 2002;19:13-17
Lewis J.,’Genetics in Prenatal Nursing Clinical Applications and Policy Considerations, Joggn Clinical Issues, 31(2): August, 2001, 188-192.
Maloni JA. Park S. Postpartum symptoms after antepartum bed rest. Journal of Obstetric. Gynecologic. and Neonatal Nursing 2005. 34(2). 163-171.
Milic BB. Dorcic TM. Kuljanic K. Petrovic O. Stress and Anxiety in Relation to Amniocentesis: Do Women Who Perceive Their Partners To Be More Involved in Pregnancy Feel Less Stressed and Anxious? Croat Med J. 2010; 51: 137-43.
Ng CCM, Lai FM, Yeo GSH. Assessment of Maternal Anxiety Levels Before and After Amniocentesis. Singapore Med J. 2004;45(8):370-374.
Öner N., Le Compte A., ‘Durumluluk Süreklilik Kaygı Envanteri El Kitabı, Boğaziçi Yayınları, No:133, İstanbul, Ekim 1982.
Özkaya O. Kliniğimizde Son 4 Yılda Yapılan Amniyosentez Vakalarının Retrospektif Analizi: Tek Hekim Sonuçları. S.D.Ü. Tıp Fak. Derg. 2009;16(3):19-22.
Potur CD. Yiğit F. Bilgin ÇN. Anne Adaylarının Fetal Sağlığı Değerlendiren Testlere Yaklaşımının Kalitatif İncelenmesi. Maltepe Üniversitesi Hemşirelik Bilim ve Sanatı Dergisi. 2009; 2(3):80-92.
Ruhi H. Yürür NK. Tükün A. Bökesoy I. The Role of Genetic Counseling on Decisions of Pregnant Women Aged 35 Years or Over Regarding Amniocentesis in Turkey. Europan Journal of Medical Genetics 2004;48 (1): 13-19.
Rafioğlu GÖ. Hastanemizin İkinci Trimester Genetik Amniyosentez Sonuçları. Uzmanlık Tezi. T.C. Sağlık Bakanlığı İstanbul Bakırköy Kadın Doğum ve Çocuk Hastalıkları Eğitim ve Araştırma Hastanesi. İstanbul, 2007:21-9.
Sertbaş G.. Bahar A. Anksiyete ve Anksiyete ile Başetmede Hemşirelik Girişimleri. Nursing Forum. Eylül-Ekim 2004. 39-44.
Şener TK, Durak B, Tanır MH, Tepeli E, Kaya M, Artan S. Kliniğimizde 7 Yıllık Amniyosentez Sonuçları. Perinatatoloji Dergisi 2006;14(4):170-17.
Şirin A. Kavlak O. Kadın Sağlığı. Genişletilmiş 2. Baskı. Nobel Tıp Kitabevleri. İstanbul 2016. s. 402.
Taner C. ve ark., ‘İleri Maternal Yaş Gebeliklerinde Amniyosentez Sonuçları’, Perinatoloji Dergisi, 2002, 10(4): 336-339.
Tercyak KP, Johnson SB, Roberts SF, Cruz AC. Psychological responses to prenatal genetic counseling and amniocentesis. Patient Education and Counselling, 2001;43(1):73–84.
Ünsal, Ş. , ‘Gebelerde ve Eşlerinde Aile Dinamiklerinin İncelenmesi’, Ege Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, İzmir, 2003, 218–229.
Vesile Koçak. Prenatal Tarama Testi İçin Başvuran Gebelerde Kaygı Düzeyi Ve İlişkili Faktörler Selçuk Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü. Yüksek Lisans Tezi 2014.
Yang M. Li L. Zhu H. Alexander I M. Liu S. Zhou W. Ren X. Music therapy to relieve anxiety in pregnant women on bedrest: a randomized. controlled trial. Am J Matern Child Nurs 2009. 34(5): 316-323.
Altay B, Baltacı N. AMNİYOSENTEZ ÖNCESİ GEBELERDE ANKSİYETE DÜZEYİ VE ETKİLEYEN FAKTÖRLER. Journal of Anatolia Nursing and Health Sciences. 2019;22(2):95-104.