Research Article
BibTex RIS Cite

Investigation of Relation Between Academic Achievement And School, Family And Student’s Characteristics With Multilevel Structural Equation Modelling

Year 2019, Volume: 52 Issue: 3, 655 - 684, 01.12.2019
https://doi.org/10.30964/auebfd.525770

Abstract

The aim of this research is to investigate the relationship
between the academic achievement of students attending secondary school of
grades 6, 7 and 8 and school, family and student characteristics with
multilevel structure equation modelling. The sample of this research using the
predictive correlational research design is composed of 6, 7 and 8 grades of
students who are studying in a total of thirty five schools including five
official and two private schools selected from each of the provinces of Ankara
which are Çankaya, Keçiören, Mamak, Altındağ and Yenimahalle in the first term
of the academic year of  2016-2017. In
this research to collect data, the student information questionnaire developed
by the researcher, the scale of fear of negative evaluation in the academic
environment developed by Alkan (2015) and the academic risk taking scale
adapted to Turkish by Korkmaz (2002) were used. As a result of the research, at
the within level the direct effects of the socioeconomic level, the fear of
negative evaluation and academic risk taking behavior variables were found to
be significant on academic achievement. While the effects of socioeconomic
level and academic risk-taking behavior variables on academic achievement is
positive, the effect of fear of negative evaluation variable on academic
achievement is negative. In between level, the direct effects of the classroom
size and number of students per teacher have significant direct effect on
academic achievement. The effect of both variables on academic achievement is
negative.

References

  • Abuelfadl, M. A. (2015). Anxiety as a Predictor of Academic Achievement of Students with Learning Difficulties. International Journal of Psychology and Behavioral Sciences. 5(4): 169-177.
  • Acar, M. (2013). Öğrenci Başarılarının Belirlenmesi Sınavında Türkçe Dersi Başarısının Öğrenci ve Okul Özellikleri ile İlişkisinin Hiyerarşik Lineer Model ile Analizi (Doktora Tezi) Ankara Üniversitesi: Ankara.
  • Akbaba, S. (2006). Eğitimde Motivasyon. Kazım Karabekir Eğitim Fakültesi Dergisi, 13, 343-361.
  • Akkalkan, H. (2009). Ankara İli Çankaya İlçesinde Okul Büyüklüğünün Öğrencilerin Akademik Başarısı, Okula Devamı Ve Disiplini İle İlişkisi. (Yüksek Lisans Tezi). Ankara Üniversitesi: Ankara.
  • Akyüz, G. (2006). Türkiye’de Ve Avrupa Birliği Ülkelerinde Öğretmen Ve Sınıf Niteliklerinin Matematik Başarısına Etkisinin İncelenmesi. İlköğretim Online, 5(2), 75-86.
  • Alivernini, F. Ve Manganelli, S. (2015). A Multilevel Structural Equation Model Testing the Influences of SocioEconomic Status and Pre-Primary Education on Reading Literacy in Italy. Procdeia-Social and Behavioral Sciences. 205, 168-172.
  • Alkan, V. (2015). Akademik Ortamlarda Olumsuz Değerlendirilme Korkusu Ölçeğinin Geliştirilmesi. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Ankara Üniversitesi, Ankara.
  • Amies, P.L., Gelder, M.G. ve Shaw, P.M. (1983). Social fobia: A comparative clinical study. British Journal of Psychiatry, 142, 174-179.
  • Anıl, D. (2009). Uluslararası Öğrenci Başarılarını Değerlendirme Programı (PISA)’Nda Türkiye’deki Öğrencilerin Fen Bilimleri Başarılarını Etkileyen Faktörler. Eğitim Ve Bilim Dergisi 34 (152), 87–100.
  • Bauer, D. J. (2003). Estimating Multilevel Linear Models As Structural Equation Models. Journal Of Educational And Behavioral Statistics, 28, 135-167.
  • Bentler, P. M., ve Liang, J. (2003). Two-Level Mean And Covariance Structures: Maximum Likelihood Via And EM Algorithm. In S. P. Reise ve N. Duan (Eds.), Multilevel Modeling: Methodological Advances, İssues, And Applications, 53-70. Hillsdale, NJ: Erlbaum.
  • Berberoğlu, G., Çelebi Ö., Özdemir, E., Uysal, E. ve Yayan, B. (2003). Üçüncü Uluslararası Matematik Ve Fen Çalışmasında Türk Öğrencilerin Başarı Düzeylerini Etkileyen Etmenler. Eğitim Bilimleri Ve Uygulama, 2(3), 3-14.
  • Boozer, M. And Rouse, C. (2001). Intraschool Variation In Class Size: Patterns And İmplications. Journal Of Urban Economics, 50(1), 163–189.
  • Boyer, T. W. (2006). The Development Of Risk-Taking: A Multi-Perspective Review. Developmental Review, 26(3), 291-345.
  • Boztaş, M. H. ve Sungur, M. Z. (2001). Kaçıngan kişilik bozukluğu. Psikiyatri Dünyası, 5, 71-79.
  • Boztunç, N. (2010). Uluslararası Öğrenci Değerlendirme Programı’na (PISA) Katılan Türk Öğrencilerin 2003 Ve 2006 Yıllarındaki Matematik Ve Fen Bilimleri Başarılarının İncelenmesi (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
  • Can, S. (2012). Çoklu bağlantısallığın çok düzeyli yapısal eşitlik modellemesi üzerindeki etkisi. (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Ege Üniversitesi: İzmir.
  • Chiu, M. M. (2007). Families, Economies, Cultures, And Science Achievement In 41 Countries: Country-School And Student-Level Analyses. Journal Of Family Psychology, 21(3), 510–519.
  • Clifford, M. M. (1991). Risk Taking, Theoretical, Empirical, And Educational Considerations. Educational Psychologist, 26(3 ve 4), 263-297.
  • Cohen, J. (1992). A power primer. Psychological Bulletin, 112, 155-159.
  • Çakır, E. ve Yaman, S. (2015). Ortaokul öğrencilerinin zihinsel risk alma becerileri ve üst bilişsel farkındalıkları ile akademik başarıları arasındaki ilişki. Gazi Eğitim Bilimleri Dergisi. 1 (2), 163-178.
  • Çelebi, Ö. (2010). PISA 2006 Uluslararası Öğrenci Değerlendirme Programı’nda İnsan Kaynakları ve Fiziksel Kaynakların Öğrencilerin Fen Okuryazarlığına Olan Etkisinin Kültürlerarası Karşılaştırılması. (Yayımlanmamış doktora tezi). Orta Doğu Teknik Üniversitesi: Ankara.
  • Çetin, B., İlhan, M. Ve Yılmaz, F. (2014). Olumsuz Değerlendirilme Korkusu Ve Akademik Risk Alma Arasındaki İlişkinin Kanonik Korelasyonla İncelenmesi. Kuram Ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 14 (1), 135-158.
  • Çınar, D. (2007). İlköğretim Fen Eğitiminde Probleme Dayalı Öğrenme Yaklaşımının Üst Düzey Düşünme Becerilerine Ve Akademik Risk Alma Düzeyine Etkisi. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Selçuk Üniversitesi, Konya.
  • Çiftçi, S. (2006). Sosyal Bilgiler Öğretiminde Proje Tabanlı Öğrenmenin Öğrencilerin Akademik Risk Alma Düzeylerine, Problem Çözme Becerilerine, Erişilerine Kalıcılığa Ve Tutumlarına Etkisi. (Yayınlanmamış Doktora Tezi), Selçuk Üniversitesi, Konya.
  • Demir, İ. Ve Kılıç, S. (2010). Öğrencilerin Matematik Başarısına Etkileyen Faktörlerin PISA 2003 Kullanılarak İncelenmesi, Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 38, 44-54.
  • Demir, T., Karacetin, G., Eralp Demir, D., ve Uysal, O. (2013). Prevalence and some psychosocial characteristics of social anxiety disorder in an urban population of Turkish children and adolescents. European Psychiatry, 28(1), 64–69.
  • Denrell, J. (2007). Adaptive learning and risk taking, Psychlogical Review, 114(1), 177-187.
  • Dordinejad, F. Gh. ve Ahmadabad, R. M. (2014). Examination of the relationship between foreign language classroom anxiety and English achievement among male and female Iranian high school students. International Journal of Language Learning and Applied Linguistics World, 6(4), 446-460.
  • Durmuş, E. (2008). Yaratıcı drama ile bütünleştirilmiş grupla psikolojik danışmanın üniversite öğrencilerinin utangaçlık düzeylerine etkisi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 41(1), 93-114.
  • Dünya Bankası (2013). Promoting Excellence In Turkey’s Schools. World Bank.
  • Ellez, A. M., Gümüş, N. Ve Seferov, R. (2009). Coğrafya Bölümü Öğrencilerinin İstatistik Dersine Yönelik Tutumları: Türkiye Ve Azerbaycan Örneği. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 21, 187-194.
  • Erden, M., ve Akman, Y. (2011). Gelişim Ve Öğrenme. Ankara: Arkadaş Yayınevi.
  • Ergün, M.(1992). Eğitim ve Toplum - Eğitim Sosyolojisine Giriş. Ankara: Ocak Yayınları.
  • Erkan, Z. (2002). Ergenlerin sosyal kaygı düzeyleri, ana-baba tutumları ve ailede görülen risk faktörleri üzerinde bir çalışma.(Yayımlanmamış Doktora Tezi). Çukurova Üniversitesi: Adana.
  • Feldman, J.M. (2003). The relationship among college freshmen’s cognitive risk tolerance, academic hardiness, and emotional intelligence and their usefulness in predicting academic outcomes. Ph dissertation, Temple University.
  • Gregg, P. ve S. Machin (1998), Child development and success or failure in the youth labour market. Centre for Economic Performance Discussion Paper No. 397, London School of Economics.
  • Gömleksiz, M. N. (2003). İngilizce Duyuşsal Alana İlişkin Bir Tutum Ölçeğinin Geçerlik Ve Güvenirliği. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 13 (1), 215-226.
  • Gömleksiz, M. N. ve Yüksel, Y. (2003). İlköğretim 4. Ve 5. Sınıf Öğrencilerinin Fen Bilgisi Dersine İlişkin Kaygıları. Doğu Anadolu Bölgesi Araştırmaları, 3, 71-81. Güz, H. ve Dilbaz, N. (2003). Sosyal kaygı bozukluğunda cinsiyet farklılıkları. Klinik Psikiyatri Dergisi,6(1), 3238.
  • Halstead, J. M., ve Taylor, M. J. (1996). Values In Education And Education In Values. London: The Falmer Press.
  • Hazır Bıkmaz, F. (2001). İlköğretim 4. Ve 5. Sınıf Öğrencilerinin Fen Bilgisi Dersindeki Başarılarını Etkileyen Faktörler (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Ankara Üniversitesi, Ankara.
  • Heck, R. H. (2001). Multilevel Modeling With SEM. J. A. Marcoulides Ve R. E. Schumacker, (Ed.), New Developmentsm And Techniques İn Structural Equation Modeling, 89-127. Lawrence Erlbaum Associates.
  • Heck, R. H. ve Thomas, S. L. (2015). An Introduction to Multilevel Modeling Techniques. (Third edition). New York: Routledge.
  • Hemmings, B., Grootenboer, P., ve Kay, R. (2011). Predicting Mathematics Achievement: The İnfluence Of Prior Achievement And Attitudes. International Journal Of Science And Mathematics Education, 9(3), 691705.
  • Henriksen, D., ve Mishra, P. (2013). Learning from creative teachers. Educational Leadership, 70(5). Horwitz, E. (2001). Language Anxiety And Achievement. Annual Review Of Applied Linguistics, 21, 112-126.
  • House, D.J. (2002). An Investigation Of The Effects Of Gender And Academic Self-Efficacy On Academic RiskTaking For Adolescent Students. UMI Proquest Digital Dissertations.
  • Hox, J. J. (2010). Multilevel analysis: Techniques and applications. (Second edition). New York: Routledge.
  • Kalaycı, Ş.(2006). SPSS Uygulamalı Çok Değişkenli İstatistik Teknikleri, Ankara: Asil Yayın Dağıtım.
  • Kalemoğlu Varol, Y. ve İmamoğlu, A. F. (2014). Türk ve İngiliz eğitim sistemlerine ilişkin sayısal verilerin karşılaştırılmalı olarak incelenmesi. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi 3(1). Kaplan, D. ve Elliot, P. R. (1997). A Didactic Example Of Multilevel Structural Equation Modeling Applicable To The Study Of Organizations. Structural Equation Modeling, A Multidiscipliuary Journal. 4, 1-24.
  • Karabay, E. (2012). Sosyo-Kültürel Değişkenlerin PISA Fen Okuryazarlığını Yordama Gücünün Yıllara Göre İncelenmesi. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Ankara Üniversitesi, Ankara. Karabulut E. O. ve Bahadır Z. (2013). Ümit Milli Juda Takımının Olumsuz Değerlendirilmekten Korkma ve Empatik Eğilim Düzeylerinin İncelenmesi. Niğde Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi 7 (2), 108-115.
  • Karasakaloğlu N. ve Saracaloğlu A.S. (2009). Sınıf Öğretmeni Adaylarının Türkçe Derslerine Yönelik Tutumları, Akademik Benlik Tasarımları İle Başarıları Arasındaki İlişki, Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 4(1), 343-362.
  • Kline, R. B. (2005). Principles and Practice of Structural Equation Modeling. (Second Edition). NY: Guilford Publications, Inc.
  • Korkmaz, H. (2002). Fen Eğitiminde Proje Tabanlı Öğrenmenin Yaratıcı Düşünme, Problem Çözme Ve Akademik Risk Alma Düzeylerine Etkisi (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
  • Lemke, M., Calsyn, C., Lippman, L., Jocelyn, C., Kastberg, D., Liu, Y. Y., Roey, S., Williams, T., Kruger, T., ve Bairu, G. (2002). Outcomes Of Learning: Results From The 2000 Program For International Student Assessment Of 15-Year-Olds In Reading, Mathematics, And Science Literacy. Education Statistics Quarterly, 4(1), 59–67.
  • McNeal Jr., R.B., (1999). Parental involvement as social capital: diVerential eVectiveness on science achievement, truancy, and dropping out. Social Forces 78, 117–144.
  • Muthén, L. ve Muthén, B. (1998–2010) Mplus user’s guide. (Sixth Edition). Los Angeles.
  • Noyan, F. (2009). Çok aşamalı yapısal eşitlik modellerinin iş tatmini ile örgütsel bağlılık arasındaki ilişki üzerine bir uygulama. (Yayınlanmamış Doktora Tezi). Marmara Üniversitesi: İstanbul.
  • OECD (Ekonomik İşbirliği Ve Kalkınma Örgütü) (2012a). Equity And Quality İn Education: Supporting Disadvantaged Students And Schools. OECD Publishing. Oral, B. (2010). Etkili Öğretim Ve Etkili Öğretim İlkeleri. A. Kaya (Ed.), Eğitim Psikolojisi (S. 437-472). Ankara: Pegem Akademi Yayınları. Oral, I., Ve Mcgivney, E. (2013). Türkiye’de Matematik Ve Fen Bilimleri Alanlarında Öğrenci Performansı Ve Başarının Belirleyicileri: TIMSS 2011 Analizi. İstanbul: Eğitim Reformu Girişimi.
  • Özer, Y. (2009). Uluslararası Öğrenci Değerlendirme Programı (PISA) Verilerine Göre Türk Öğrencilerin Matematik Ve Fen Bilimleri Başarıları İle İlişkili Faktörler (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
  • Özer, Y. ve Anıl, D. (2011). Öğrencilerin fen ve matematik başarılarını etkileyen faktörlerin yapısal eşitlik modeli ile incelenmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 41, 313-324.
  • Özkan, H.H. (2005). Öğrenme Öğretme Modelleri Açısından Modüler Öğretim. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 6(2), 117-128.
  • Pehlivan, H. ve Köseoğlu, P. (2010). Ankara Fen Lisesi Öğrencilerinin Biyoloji Dersine Yönelik Tutumları İle Akademik Benlik Tasarımları. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 38, 225-235.
  • Peled, I. (1997). Forms of passiveness encoding and risk taking of poor math learners, International Journal of Mathematical Education in Science and Technology, 28(4), 581-589.
  • Polat, G. (2008). Sosyo-Ekonomik Değişkenlerin Yükseköğretim Öğrencilerinin Akademik Başarısı Üzerindeki Etkisi (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Süleyman Demirel Üniversitesi, Isparta.
  • Raudenbush, S. W. Ve Bryk, A. S. (2002). Hierarchical linear Models: Applications And Data Analysis Methods. Sage Npublications, Inc. Sarıer, Y. (2010). Ortaöğretime Giriş Sınavları (OKS-SBS) Ve PISA Sonuçları Işığında Eğitimde Fırsat Eşitliğinin Değerlendirilmesi. Ahi Evran Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 11(3), 107–129.
  • Senemoğlu, N. (2009). Gelişim Öğrenme Ve Öğretim Kuramdan Uygulamaya. Ankara: PegemA Akademi.
  • Solyom, I. L. ve B. Solyom, C. (1986) Delineating social phobia. British Journal of Psychiatry, (149), 461-470.
  • Stapleton, L. M. (2006). Using multilevel structural equation modeling techniques with complex sample data. In G. R. Hancock and R. O. Mueller (Eds.), Structural equation modeling. A second course (343-383). Greenwich, Connecticut: Information Age Publishing.
  • Sun, L., ve Bradley, K. D. (2011). A Multi-Level Model Approach To Investigating Factors İmpacting Science Achievement For Secondary School Students – PISA Hong Kong Sample. University Of Kentucky, Kentucky.
  • Şimşek, G. G., ve Noyan, F. (2009). The Effect Of Perceived Instructional Effectiveness On Student Loyalty: A Multilevel Structural Equation Model. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 36, 109-118.
  • Thompson B. (2000). Ten commandments of structural equation modeling. In: Grimm LG, Yarnold PR. (Ed.) Reading and understanding more multivariate statistics. (s. 261–283). Washington, DC. American Psychological Association.
  • Tok, Ş. (2008). Fen Bilgisi Dersinde Yansıtıcı Düşünme Etkinliklerinin Öğrencilerin Akademik Başarılarına Ve Fen Bilgisi Dersine Yönelik Tutumlarına Etkisi. İlköğretim Online, 7(3), 557-568.
  • Usta, G. H. (2014). PISA 2003 ve PISA 2012 Matematik Okuryazarlığı Üzerine Uluslararası Bir Karşılaştırma: Türkiye ve Finlandiya. (Yayınlanmamış Doktora Tezi). Ankara Üniversitesi, Ankara.
  • Yıldırım, Ö. (2012). Okuduğunu Anlama Başarısıyla İlişkili Faktörlerin Aşamalı Doğrusal Modellemeyle Belirlenmesi: PISA 2009 Hollanda, Kore Ve Türkiye Karşılaştırması. (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Ankara Üniversitesi, Ankara.
  • Yokuş, T. (2013). The relationship between the state-trait anxiety levels and academic achievement of music teacher candidates. International Online Journal of Primary Education, 2 (1); 25-31.
  • Wigfield, A., ve Wentzel, K. (2007). Introduction To Motivation At School: Interventions That Work. Educational Psychologist, 42, 191–196.

Akademik Başarının Okul, Aile ve Öğrenci Özellikleri ile İlişkisinin Çok Düzeyli Yapısal Eşitlik Modellemesi ile İncelenmesi

Year 2019, Volume: 52 Issue: 3, 655 - 684, 01.12.2019
https://doi.org/10.30964/auebfd.525770

Abstract



Bu çalışma ortaokul 6, 7 ve 8. sınıfa devam eden öğrencilerin
akademik başarıları ile okul, aile ve öğrenci özellikleri arasındaki ilişkinin
çok düzeyli yapısal eşitlik modellemesi ile incelenmesi amacıyla yapılmıştır.
2016-2017 öğretim yılının birinci döneminde Ankara ili Çankaya, Keçiören,
Mamak, Altındağ ve Yenimahalle ilçelerinin her birinden seçilen beş resmi ve
iki özel okul olmak üzere toplam 35 okulda öğrenim gören 6, 7 ve 8. sınıf
öğrencileri örneklemi oluşturmaktadır. Araştırmada verilerin toplanması
amacıyla araştırmacı tarafından geliştirilen öğrenci bilgi anketi, Alkan (2015)
tarafından geliştirilen Akademik Ortamlarda Olumsuz Değerlendirilme Korkusu
Ölçeği ve Türkçe’ye uyarlaması Korkmaz (2002) tarafından yapılan Akademik Risk
Alma Ölçeği kullanılmıştır. Araştırma sonucunda grupiçi düzeyde sosyoekonomik
düzey, olumsuz değerlendirilme korkusu ve akademik risk alma davranışı
değişkenlerinin akademik başarıya olan doğrudan etkilerinin manidar olduğu
belirlenmiştir. Sosyoekonomik düzey ve akademik risk alma davranışı
değişkenlerinin akademik başarı üzerinde pozitif yönde etkisi varken, olumsuz
değerlendirilme korkusunun akademik başarı üzerindeki etkisi negatif yöndedir.
Sosyoekonomik düzey değişkeni akademik başarıyı doğrudan etkilediği gibi, olumsuz
değerlendirilme korkusu ve akademik risk alma davranışı aracılığıyla da
etkilemektedir. Gruplararası düzeyde sınıf öğrenci sayısı ve öğretmen başına
düşen öğrenci sayısı değişkenlerinin akademik başarıya olan doğrudan etkileri
manidardır.

References

  • Abuelfadl, M. A. (2015). Anxiety as a Predictor of Academic Achievement of Students with Learning Difficulties. International Journal of Psychology and Behavioral Sciences. 5(4): 169-177.
  • Acar, M. (2013). Öğrenci Başarılarının Belirlenmesi Sınavında Türkçe Dersi Başarısının Öğrenci ve Okul Özellikleri ile İlişkisinin Hiyerarşik Lineer Model ile Analizi (Doktora Tezi) Ankara Üniversitesi: Ankara.
  • Akbaba, S. (2006). Eğitimde Motivasyon. Kazım Karabekir Eğitim Fakültesi Dergisi, 13, 343-361.
  • Akkalkan, H. (2009). Ankara İli Çankaya İlçesinde Okul Büyüklüğünün Öğrencilerin Akademik Başarısı, Okula Devamı Ve Disiplini İle İlişkisi. (Yüksek Lisans Tezi). Ankara Üniversitesi: Ankara.
  • Akyüz, G. (2006). Türkiye’de Ve Avrupa Birliği Ülkelerinde Öğretmen Ve Sınıf Niteliklerinin Matematik Başarısına Etkisinin İncelenmesi. İlköğretim Online, 5(2), 75-86.
  • Alivernini, F. Ve Manganelli, S. (2015). A Multilevel Structural Equation Model Testing the Influences of SocioEconomic Status and Pre-Primary Education on Reading Literacy in Italy. Procdeia-Social and Behavioral Sciences. 205, 168-172.
  • Alkan, V. (2015). Akademik Ortamlarda Olumsuz Değerlendirilme Korkusu Ölçeğinin Geliştirilmesi. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Ankara Üniversitesi, Ankara.
  • Amies, P.L., Gelder, M.G. ve Shaw, P.M. (1983). Social fobia: A comparative clinical study. British Journal of Psychiatry, 142, 174-179.
  • Anıl, D. (2009). Uluslararası Öğrenci Başarılarını Değerlendirme Programı (PISA)’Nda Türkiye’deki Öğrencilerin Fen Bilimleri Başarılarını Etkileyen Faktörler. Eğitim Ve Bilim Dergisi 34 (152), 87–100.
  • Bauer, D. J. (2003). Estimating Multilevel Linear Models As Structural Equation Models. Journal Of Educational And Behavioral Statistics, 28, 135-167.
  • Bentler, P. M., ve Liang, J. (2003). Two-Level Mean And Covariance Structures: Maximum Likelihood Via And EM Algorithm. In S. P. Reise ve N. Duan (Eds.), Multilevel Modeling: Methodological Advances, İssues, And Applications, 53-70. Hillsdale, NJ: Erlbaum.
  • Berberoğlu, G., Çelebi Ö., Özdemir, E., Uysal, E. ve Yayan, B. (2003). Üçüncü Uluslararası Matematik Ve Fen Çalışmasında Türk Öğrencilerin Başarı Düzeylerini Etkileyen Etmenler. Eğitim Bilimleri Ve Uygulama, 2(3), 3-14.
  • Boozer, M. And Rouse, C. (2001). Intraschool Variation In Class Size: Patterns And İmplications. Journal Of Urban Economics, 50(1), 163–189.
  • Boyer, T. W. (2006). The Development Of Risk-Taking: A Multi-Perspective Review. Developmental Review, 26(3), 291-345.
  • Boztaş, M. H. ve Sungur, M. Z. (2001). Kaçıngan kişilik bozukluğu. Psikiyatri Dünyası, 5, 71-79.
  • Boztunç, N. (2010). Uluslararası Öğrenci Değerlendirme Programı’na (PISA) Katılan Türk Öğrencilerin 2003 Ve 2006 Yıllarındaki Matematik Ve Fen Bilimleri Başarılarının İncelenmesi (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
  • Can, S. (2012). Çoklu bağlantısallığın çok düzeyli yapısal eşitlik modellemesi üzerindeki etkisi. (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Ege Üniversitesi: İzmir.
  • Chiu, M. M. (2007). Families, Economies, Cultures, And Science Achievement In 41 Countries: Country-School And Student-Level Analyses. Journal Of Family Psychology, 21(3), 510–519.
  • Clifford, M. M. (1991). Risk Taking, Theoretical, Empirical, And Educational Considerations. Educational Psychologist, 26(3 ve 4), 263-297.
  • Cohen, J. (1992). A power primer. Psychological Bulletin, 112, 155-159.
  • Çakır, E. ve Yaman, S. (2015). Ortaokul öğrencilerinin zihinsel risk alma becerileri ve üst bilişsel farkındalıkları ile akademik başarıları arasındaki ilişki. Gazi Eğitim Bilimleri Dergisi. 1 (2), 163-178.
  • Çelebi, Ö. (2010). PISA 2006 Uluslararası Öğrenci Değerlendirme Programı’nda İnsan Kaynakları ve Fiziksel Kaynakların Öğrencilerin Fen Okuryazarlığına Olan Etkisinin Kültürlerarası Karşılaştırılması. (Yayımlanmamış doktora tezi). Orta Doğu Teknik Üniversitesi: Ankara.
  • Çetin, B., İlhan, M. Ve Yılmaz, F. (2014). Olumsuz Değerlendirilme Korkusu Ve Akademik Risk Alma Arasındaki İlişkinin Kanonik Korelasyonla İncelenmesi. Kuram Ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 14 (1), 135-158.
  • Çınar, D. (2007). İlköğretim Fen Eğitiminde Probleme Dayalı Öğrenme Yaklaşımının Üst Düzey Düşünme Becerilerine Ve Akademik Risk Alma Düzeyine Etkisi. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Selçuk Üniversitesi, Konya.
  • Çiftçi, S. (2006). Sosyal Bilgiler Öğretiminde Proje Tabanlı Öğrenmenin Öğrencilerin Akademik Risk Alma Düzeylerine, Problem Çözme Becerilerine, Erişilerine Kalıcılığa Ve Tutumlarına Etkisi. (Yayınlanmamış Doktora Tezi), Selçuk Üniversitesi, Konya.
  • Demir, İ. Ve Kılıç, S. (2010). Öğrencilerin Matematik Başarısına Etkileyen Faktörlerin PISA 2003 Kullanılarak İncelenmesi, Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 38, 44-54.
  • Demir, T., Karacetin, G., Eralp Demir, D., ve Uysal, O. (2013). Prevalence and some psychosocial characteristics of social anxiety disorder in an urban population of Turkish children and adolescents. European Psychiatry, 28(1), 64–69.
  • Denrell, J. (2007). Adaptive learning and risk taking, Psychlogical Review, 114(1), 177-187.
  • Dordinejad, F. Gh. ve Ahmadabad, R. M. (2014). Examination of the relationship between foreign language classroom anxiety and English achievement among male and female Iranian high school students. International Journal of Language Learning and Applied Linguistics World, 6(4), 446-460.
  • Durmuş, E. (2008). Yaratıcı drama ile bütünleştirilmiş grupla psikolojik danışmanın üniversite öğrencilerinin utangaçlık düzeylerine etkisi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 41(1), 93-114.
  • Dünya Bankası (2013). Promoting Excellence In Turkey’s Schools. World Bank.
  • Ellez, A. M., Gümüş, N. Ve Seferov, R. (2009). Coğrafya Bölümü Öğrencilerinin İstatistik Dersine Yönelik Tutumları: Türkiye Ve Azerbaycan Örneği. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 21, 187-194.
  • Erden, M., ve Akman, Y. (2011). Gelişim Ve Öğrenme. Ankara: Arkadaş Yayınevi.
  • Ergün, M.(1992). Eğitim ve Toplum - Eğitim Sosyolojisine Giriş. Ankara: Ocak Yayınları.
  • Erkan, Z. (2002). Ergenlerin sosyal kaygı düzeyleri, ana-baba tutumları ve ailede görülen risk faktörleri üzerinde bir çalışma.(Yayımlanmamış Doktora Tezi). Çukurova Üniversitesi: Adana.
  • Feldman, J.M. (2003). The relationship among college freshmen’s cognitive risk tolerance, academic hardiness, and emotional intelligence and their usefulness in predicting academic outcomes. Ph dissertation, Temple University.
  • Gregg, P. ve S. Machin (1998), Child development and success or failure in the youth labour market. Centre for Economic Performance Discussion Paper No. 397, London School of Economics.
  • Gömleksiz, M. N. (2003). İngilizce Duyuşsal Alana İlişkin Bir Tutum Ölçeğinin Geçerlik Ve Güvenirliği. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 13 (1), 215-226.
  • Gömleksiz, M. N. ve Yüksel, Y. (2003). İlköğretim 4. Ve 5. Sınıf Öğrencilerinin Fen Bilgisi Dersine İlişkin Kaygıları. Doğu Anadolu Bölgesi Araştırmaları, 3, 71-81. Güz, H. ve Dilbaz, N. (2003). Sosyal kaygı bozukluğunda cinsiyet farklılıkları. Klinik Psikiyatri Dergisi,6(1), 3238.
  • Halstead, J. M., ve Taylor, M. J. (1996). Values In Education And Education In Values. London: The Falmer Press.
  • Hazır Bıkmaz, F. (2001). İlköğretim 4. Ve 5. Sınıf Öğrencilerinin Fen Bilgisi Dersindeki Başarılarını Etkileyen Faktörler (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Ankara Üniversitesi, Ankara.
  • Heck, R. H. (2001). Multilevel Modeling With SEM. J. A. Marcoulides Ve R. E. Schumacker, (Ed.), New Developmentsm And Techniques İn Structural Equation Modeling, 89-127. Lawrence Erlbaum Associates.
  • Heck, R. H. ve Thomas, S. L. (2015). An Introduction to Multilevel Modeling Techniques. (Third edition). New York: Routledge.
  • Hemmings, B., Grootenboer, P., ve Kay, R. (2011). Predicting Mathematics Achievement: The İnfluence Of Prior Achievement And Attitudes. International Journal Of Science And Mathematics Education, 9(3), 691705.
  • Henriksen, D., ve Mishra, P. (2013). Learning from creative teachers. Educational Leadership, 70(5). Horwitz, E. (2001). Language Anxiety And Achievement. Annual Review Of Applied Linguistics, 21, 112-126.
  • House, D.J. (2002). An Investigation Of The Effects Of Gender And Academic Self-Efficacy On Academic RiskTaking For Adolescent Students. UMI Proquest Digital Dissertations.
  • Hox, J. J. (2010). Multilevel analysis: Techniques and applications. (Second edition). New York: Routledge.
  • Kalaycı, Ş.(2006). SPSS Uygulamalı Çok Değişkenli İstatistik Teknikleri, Ankara: Asil Yayın Dağıtım.
  • Kalemoğlu Varol, Y. ve İmamoğlu, A. F. (2014). Türk ve İngiliz eğitim sistemlerine ilişkin sayısal verilerin karşılaştırılmalı olarak incelenmesi. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi 3(1). Kaplan, D. ve Elliot, P. R. (1997). A Didactic Example Of Multilevel Structural Equation Modeling Applicable To The Study Of Organizations. Structural Equation Modeling, A Multidiscipliuary Journal. 4, 1-24.
  • Karabay, E. (2012). Sosyo-Kültürel Değişkenlerin PISA Fen Okuryazarlığını Yordama Gücünün Yıllara Göre İncelenmesi. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Ankara Üniversitesi, Ankara. Karabulut E. O. ve Bahadır Z. (2013). Ümit Milli Juda Takımının Olumsuz Değerlendirilmekten Korkma ve Empatik Eğilim Düzeylerinin İncelenmesi. Niğde Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi 7 (2), 108-115.
  • Karasakaloğlu N. ve Saracaloğlu A.S. (2009). Sınıf Öğretmeni Adaylarının Türkçe Derslerine Yönelik Tutumları, Akademik Benlik Tasarımları İle Başarıları Arasındaki İlişki, Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 4(1), 343-362.
  • Kline, R. B. (2005). Principles and Practice of Structural Equation Modeling. (Second Edition). NY: Guilford Publications, Inc.
  • Korkmaz, H. (2002). Fen Eğitiminde Proje Tabanlı Öğrenmenin Yaratıcı Düşünme, Problem Çözme Ve Akademik Risk Alma Düzeylerine Etkisi (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
  • Lemke, M., Calsyn, C., Lippman, L., Jocelyn, C., Kastberg, D., Liu, Y. Y., Roey, S., Williams, T., Kruger, T., ve Bairu, G. (2002). Outcomes Of Learning: Results From The 2000 Program For International Student Assessment Of 15-Year-Olds In Reading, Mathematics, And Science Literacy. Education Statistics Quarterly, 4(1), 59–67.
  • McNeal Jr., R.B., (1999). Parental involvement as social capital: diVerential eVectiveness on science achievement, truancy, and dropping out. Social Forces 78, 117–144.
  • Muthén, L. ve Muthén, B. (1998–2010) Mplus user’s guide. (Sixth Edition). Los Angeles.
  • Noyan, F. (2009). Çok aşamalı yapısal eşitlik modellerinin iş tatmini ile örgütsel bağlılık arasındaki ilişki üzerine bir uygulama. (Yayınlanmamış Doktora Tezi). Marmara Üniversitesi: İstanbul.
  • OECD (Ekonomik İşbirliği Ve Kalkınma Örgütü) (2012a). Equity And Quality İn Education: Supporting Disadvantaged Students And Schools. OECD Publishing. Oral, B. (2010). Etkili Öğretim Ve Etkili Öğretim İlkeleri. A. Kaya (Ed.), Eğitim Psikolojisi (S. 437-472). Ankara: Pegem Akademi Yayınları. Oral, I., Ve Mcgivney, E. (2013). Türkiye’de Matematik Ve Fen Bilimleri Alanlarında Öğrenci Performansı Ve Başarının Belirleyicileri: TIMSS 2011 Analizi. İstanbul: Eğitim Reformu Girişimi.
  • Özer, Y. (2009). Uluslararası Öğrenci Değerlendirme Programı (PISA) Verilerine Göre Türk Öğrencilerin Matematik Ve Fen Bilimleri Başarıları İle İlişkili Faktörler (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
  • Özer, Y. ve Anıl, D. (2011). Öğrencilerin fen ve matematik başarılarını etkileyen faktörlerin yapısal eşitlik modeli ile incelenmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 41, 313-324.
  • Özkan, H.H. (2005). Öğrenme Öğretme Modelleri Açısından Modüler Öğretim. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 6(2), 117-128.
  • Pehlivan, H. ve Köseoğlu, P. (2010). Ankara Fen Lisesi Öğrencilerinin Biyoloji Dersine Yönelik Tutumları İle Akademik Benlik Tasarımları. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 38, 225-235.
  • Peled, I. (1997). Forms of passiveness encoding and risk taking of poor math learners, International Journal of Mathematical Education in Science and Technology, 28(4), 581-589.
  • Polat, G. (2008). Sosyo-Ekonomik Değişkenlerin Yükseköğretim Öğrencilerinin Akademik Başarısı Üzerindeki Etkisi (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Süleyman Demirel Üniversitesi, Isparta.
  • Raudenbush, S. W. Ve Bryk, A. S. (2002). Hierarchical linear Models: Applications And Data Analysis Methods. Sage Npublications, Inc. Sarıer, Y. (2010). Ortaöğretime Giriş Sınavları (OKS-SBS) Ve PISA Sonuçları Işığında Eğitimde Fırsat Eşitliğinin Değerlendirilmesi. Ahi Evran Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 11(3), 107–129.
  • Senemoğlu, N. (2009). Gelişim Öğrenme Ve Öğretim Kuramdan Uygulamaya. Ankara: PegemA Akademi.
  • Solyom, I. L. ve B. Solyom, C. (1986) Delineating social phobia. British Journal of Psychiatry, (149), 461-470.
  • Stapleton, L. M. (2006). Using multilevel structural equation modeling techniques with complex sample data. In G. R. Hancock and R. O. Mueller (Eds.), Structural equation modeling. A second course (343-383). Greenwich, Connecticut: Information Age Publishing.
  • Sun, L., ve Bradley, K. D. (2011). A Multi-Level Model Approach To Investigating Factors İmpacting Science Achievement For Secondary School Students – PISA Hong Kong Sample. University Of Kentucky, Kentucky.
  • Şimşek, G. G., ve Noyan, F. (2009). The Effect Of Perceived Instructional Effectiveness On Student Loyalty: A Multilevel Structural Equation Model. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 36, 109-118.
  • Thompson B. (2000). Ten commandments of structural equation modeling. In: Grimm LG, Yarnold PR. (Ed.) Reading and understanding more multivariate statistics. (s. 261–283). Washington, DC. American Psychological Association.
  • Tok, Ş. (2008). Fen Bilgisi Dersinde Yansıtıcı Düşünme Etkinliklerinin Öğrencilerin Akademik Başarılarına Ve Fen Bilgisi Dersine Yönelik Tutumlarına Etkisi. İlköğretim Online, 7(3), 557-568.
  • Usta, G. H. (2014). PISA 2003 ve PISA 2012 Matematik Okuryazarlığı Üzerine Uluslararası Bir Karşılaştırma: Türkiye ve Finlandiya. (Yayınlanmamış Doktora Tezi). Ankara Üniversitesi, Ankara.
  • Yıldırım, Ö. (2012). Okuduğunu Anlama Başarısıyla İlişkili Faktörlerin Aşamalı Doğrusal Modellemeyle Belirlenmesi: PISA 2009 Hollanda, Kore Ve Türkiye Karşılaştırması. (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Ankara Üniversitesi, Ankara.
  • Yokuş, T. (2013). The relationship between the state-trait anxiety levels and academic achievement of music teacher candidates. International Online Journal of Primary Education, 2 (1); 25-31.
  • Wigfield, A., ve Wentzel, K. (2007). Introduction To Motivation At School: Interventions That Work. Educational Psychologist, 42, 191–196.
There are 76 citations in total.

Details

Primary Language Turkish
Subjects Other Fields of Education
Journal Section Research Article
Authors

Gülçin Uzun 0000-0003-4897-6507

Ömay Çokluk Bökeoğlu 0000-0002-3879-9204

Publication Date December 1, 2019
Published in Issue Year 2019 Volume: 52 Issue: 3

Cite

APA Uzun, G., & Çokluk Bökeoğlu, Ö. (2019). Akademik Başarının Okul, Aile ve Öğrenci Özellikleri ile İlişkisinin Çok Düzeyli Yapısal Eşitlik Modellemesi ile İncelenmesi. Ankara University Journal of Faculty of Educational Sciences (JFES), 52(3), 655-684. https://doi.org/10.30964/auebfd.525770

Cited By







Predicting Academic Achievement with Machine Learning Algorithms
Journal of Educational Technology and Online Learning
Muhammed YILDIZ
https://doi.org/10.31681/jetol.773206
Ankara University Journal of Faculty of Educational Sciences (AUJFES) is a formal journal of Ankara University.

The content of the Journal of Faculty of Educational Sciences adopts Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License

AUJFES is licensed under CC BY-NC-ND 4.0