Madhāhib or sects are not just about the founders and the opinions expressed by them; they are also bases of socio-cultural belonging. This situation brought with it sects to be the subject of versatile literature directly or indirectly. One of the most striking of this is human geography works. These works, which contain important information about the cultural, social, economic, and religious structures of the period they were written, provide rich information for researchers in the field of History of Islamic sects that they can’t be indifferent to. Abū ʿAbd Allāh Muḥammad b. ʿAḥmad Al-Maqdisī (ca.390/1000), who wrote Aḥsan al-Taqāsīm, one of the most successful works of this literature in the 4th/10th century, put a separate chapter about sects at the beginning of his work. He provided brief but remarkable information about the sects of his time using what he read, personally experienced and heard. On the other hand, by sharing his observations about the sectarian situation in different parts of the Islamic world and making evaluations, al-Maqdisī made an important contribution to understanding the general structure of the 4th/10th century. In this study, the Madhāhib section in Aḥsan al-Taqāsīm has been handled and analyzed how al-Maqdisī sees and presents sects as an observer and geographer.
Mezhepler, sadece kurucu şahıslardan veya bunlar tarafından dile getirilmiş fikirlerden ibaret değildir; aynı zamanda sosyo-kültürel aidiyet zeminleridir. Bu durum, mezheplerin çok yönlü bir literatüre doğrudan veya dolaylı olarak konu olmasını beraberinde getirmiştir. Bunun en dikkat çekenlerinden biri ise beşerî coğrafya eserleridir. Yazıldıkları dönemin kültürel, sosyal, ekonomik ve dinî yapıları hakkında önemli bilgiler içeren bu eserler, mezhepler tarihi alanındaki araştırmacılar için kayıtsız kalınamayacak nitelikte ve zenginlikte bilgiler sunmaktadır. 4./10. asırda bu edebiyatın en başarılı eserlerinden biri olan Aḥsenu’t-Teḳāsīm’i kaleme alan Ebū ʿAbdillāh Muḥammed b. ʿAḥmed el-Maḳdisī (ö.390/1000 civarı), eserinin başlarında mezheplerle ilgili müstakil bir bahse yer vermiştir. Burada, okuduklarından, bizzat tecrübe ettiklerinden ve duyduklarından yararlanarak yaşadığı dönemdeki mezheplere dair kısa ancak dikkate değer bilgiler aktarmıştır. Bunun yanı sıra, İslam dünyasının farklı bölgelerindeki mezhebî durum hakkındaki gözlemlerini paylaşıp değerlendirmeler yaparak 4./10. asrın genel yapısının anlaşılmasına önemli bir katkı sunmuştur. Bu çalışmada Aḥsenu’t-Teḳāsīm’de yer alan “Mezhepler” bahsi ele alınmış, bir gözlemci ve coğrafyacı olarak el-Maḳdisī’nin mezhepleri nasıl gördüğü ve sunduğu tahlil edilmiştir.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Religious Studies |
Journal Section | Research Articles |
Authors | |
Publication Date | May 31, 2021 |
Published in Issue | Year 2021 Volume: 62 Issue: 1 |
AUIFD is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License.