Çatışma çözümü, barış çalışmalarından temelini alan önemli bir uluslararası ilişkiler alt disiplinidir. Bu çalışmada, Sri Lanka’nın Tamil Kaplanları ile yürüttüğü barış süreci, Türkiye’nin Kürdistan İşçi Partisi (PKK)’yle gerçekleştirdiği çözüm süreciyle karşılaştırmalı olarak değerlendirilmektedir. Nitel araştırma tekniklerinin tercih edildiği çalışmada, bilimsel çalışmalar birincil kaynak olarak ele alınmaktadır. Sri Lanka’da Tamil Kaplanları ile yürütülen müzakereler, hükümetlerin siyasi istikrarsızlıkları ve askeri çözüm odaklı stratejileri nedeniyle başarısız olmuştur. Türkiye’de ise 2013-2015 arasındaki çözüm süreci, PKK’nın sürece farklı çıkarlar doğrultusunda yaklaşması nedeniyle kesintiye uğramıştır. Sonuç olarak, Sri Lanka ve Türkiye’deki müzakerelerin başarısızlıkları, yalnızca hükümetlerin değil etnik gruplar ve bu perspektifi güden sivil toplum ile uluslararası aktörlerin koordineli bir şekilde çalışmasının önemini ortaya koymaktadır. Her iki süreçte de güven inşasının başarısız olması ve sürdürülebilir diyalogun geliştirilememesi, kalıcı barışın sağlanmasını engellemiştir. Bu araştırma, barış süreçlerinin başarısında şeffaflık, taraflar arasında eşit katılım, karşılıklı güven inşası ve sürdürülebilir müzakere mekanizmalarının gerekliliğini ortaya koymaktadır. Sri Lanka ve Türkiye örnekleri, bu unsurların eksik olduğu süreçlerin başarısızlıkla sonuçlandığını göstermektedir.
Conflict resolution is an important sub-discipline of international relations based on peace studies. In this study, the peace process conducted by Sri Lanka with the Tamil Tigers is evaluated in comparison with the settlement process conducted by Türkiye with the Kurdistan Workers’ Party (PKK). In this study, where qualitative research techniques are preferred, scientific studies are considered as the primary source. The negotiations conducted with the Tamil Tigers in Sri Lanka have failed due to the political instability of the governments and their strategies focused on a military solution. On the other hand, the deconfliction process in Türkiye between 2013 and 2015 was interrupted due to the PKK approaching the process in line with different interests. As a result, the failures of the negotiations in Sri Lanka and Türkiye reveal the importance of coordinated work not only by governments but also by ethnic groups and civil society pursuing this perspective as well as international actors. The failure of trust-building in both processes and the inability to develop sustainable dialogue prevented the achievement of lasting peace. This research reveals the necessity of transparency, equal participation between the parties, mutual trust deconstruction and sustainable negotiation mechanisms in the success of peace processes. The examples of Sri Lanka and Türkiye show that the processes in which these elements are missing have ended in failure.
Conflict Resolution Resolution/Peace Process Tamil Tigers Sinhalas PKK Ontological Security
| Primary Language | Turkish |
|---|---|
| Subjects | Studies of Asian Society, Regional Studies, Terrorism in International Relations |
| Journal Section | Research Article |
| Authors | |
| Early Pub Date | August 14, 2025 |
| Publication Date | November 14, 2025 |
| Submission Date | January 2, 2025 |
| Acceptance Date | July 6, 2025 |
| Published in Issue | Year 2025 Volume: 25 Issue: 2 |