Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Benedictus IX: The Unique Pope of the Middle Ages

Yıl 2023, Cilt: 23 Sayı: 4, 1537 - 1548, 24.12.2023
https://doi.org/10.18037/ausbd.1334891

Öz

Medieval Europe experienced great political, social, economic and religious disruption following the collapse of the Roman Empire. This chaotic environment continued until the Carolingian rule partially restored the "Pax Romana". After Charlemagne, with the weakening and eventual collapse of the Carolingian rule, Europe was again in turmoil. The Papacy established itself with Carolingian support and entered the process of institutionalization. However, the effects of the insecure environment in Europe also had an impact on the Papacy. In particular, this period was defined as Saeculum Obscurum (Dark Age) for the Papacy. After the withdrawal of Carolingian support, the Papacy and the office of the Pope came under the control of the nobles in Italy, especially in Rome. With this process, some traditions, rules and practices from the past began to break down. The Lateran Roman Church was seen as the property of certain families and individuals. As a result of this situation, the office of the Pope became the hereditary institution of the nobility. These noblemen ignored the rules of the past for the papal office and engaged in irregular behavior/practices In this position, the most unique pope was Pope IX. Benedictus. The main goal of this article is to evaluate various aspects of Pope IX. Benedictus's life and the Saeculum Obscurum (Dark Age) that the Papal state experienced through contemporary sources.

Kaynakça

  • Bell, M. I. M. (1921). A short history of the papacy, London: Methuen & Co. Ltd.
  • Chamberlin, E. R. (1969). The bad popes. New York: Dorset Press.
  • Collins, P. (2000). Upon this rock: The popes and their changing role,crossroad book. New York: Herder & Herder.
  • Corbett, J. A. (1956). The papacy: A brief history. New Jersey: D. Van Nostrand Company.
  • Çoban, B. Z. (2018). Geçmişten günümüze papalık. İstanbul: İnsan Yayınları.
  • De Montor, A. (1911). The lives and times of the popes. c. III, New York: The Catholic Publication society of Amrica.
  • Duchesne, L. (1892). Le liber pontificalis. II, T. Ernest (Ed.), Paris.
  • Fletcher, L.Y. (1992). First gay pope and other records. Boston: Alyson Books.
  • Glaber, R. (1989). Historiarum libri quinque. J. France (Çev.), Oxford: Clarendon Press.
  • Gregorovius, F. (1896). History of the city of rome in the middle ages. IV/I, A. Hamilton (Çev.), London: Cambridge University Press.
  • Hallinday, A. (1826). Annals of the house of hanover. I, London: Wentworth Press.
  • Jaffe, P. (1885). Regesta pontificum romanorum. c. MCXCVIII, Leipzig: Veit et Comp.
  • Lewis, B. R. (2009). Dark history of the popes. London: Amber Books Ltd.
  • Mann, H. K. (1910). The lives of the popes in the early middle ages. V, London: K. Paul, Trench, Trübner, & Co.
  • Mccabe, J. (1939). A history of the popes. London: Watts & Co.
  • Waitz, G. (Haz.). (1878). Annales hildesheimenses, MGH. Hannoverae: impensis bibliopolii Hahniani.
  • Pertz, G. H. (Ed.). (1843). Annales romani, MHG. Hannoverae: impensis bibliopolii Hahniani.
  • Pertz, G. H. (Ed.). (1864). Annales Corbeienses, MHG. Hannoverae: impensis bibliopolii Hahniani.
  • Pertz, G. H. (Ed.). (1866a). Annales capituli cracoviensis et annales cracovienses compilati, Annales poloniae MHG. Hannoverae: impensis bibliopolii Hahniani.
  • Pertz, G. H. (Ed.). (1866b). Annales polonorum, Annales poloniae MHG. Hannoverae: impensis bibliopolii Hahniani.
  • Platina, B. (1889). The lives of the popes, I, çev. W. Benham, London: Griffith, Farran, Okeden & Welsh
  • Poole, R. L. (1917a). Papal chronology in the eleventh century. The English Historical Review, 32(126), 204-214. Erişim adresi: https://www.jstor.org/stable/551655.
  • Poole, R. L. (1917b) Benedict IX and gregory VI, London: Oxford University Press.
  • Rose, P. de (1988). Vicary of christ: The side of the papacy, New York: Crown Publishers.
  • Saday, B. (2020). Orta Çağ Avrupasında papalık (IX.-XI. yüzyıllar) (Basılmamış Doktora Tezi), Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
  • Stebbing, G. (1926) The story of the catholic church, London-Edinburg: The B. Herder Book Company.
  • The Lives of The Popes (1799). II, London: The Religious Tract Society.
  • Tout, T. F. (1914). The rmpire and the papacy 918-127. London: Rivingtons.
  • Ullmann, W. (1974). A short history of the papacy in the middle ages. London: Methuen & Co.
  • Whalen, B. E. (2014). The medieval papacy. UK: Macmillan Publishers.
  • Willelmus M., (1841). Willelmi malmesbiriensis monachi gesta regum anglorum. T. D. Hardy (Haz.), I, London: Samuel Bentley.

IX. Benedictus: Orta Çağ’ın Özgün Papası

Yıl 2023, Cilt: 23 Sayı: 4, 1537 - 1548, 24.12.2023
https://doi.org/10.18037/ausbd.1334891

Öz

Orta Çağ Avrupası, Roma İmparatorluğu’nun dağılması ardından siyasi, sosyal, ekonomik ve dini anlamda büyük bozulmalar yaşamıştır. Bu kaotik ortam, Karolenj hakimiyeti sonucunda kısmen “Pax Romana”nın yeniden tesis edilmesine kadar devam etmiş; fakat Şarlman sonrası, Karolenj hakimiyetinin zayıflaması ve nihayetinde yıkılması ile Avrupa yeniden karışıklık içerisine girmiştir. Papalık, Karolenj desteği ile kendisini var etmiş ve kurumsallaşma sürecine girmiş; ancak Avrupa’nın yaşamış olduğu güvensiz ortamın etkileri Papalık üzerinde de kendisini göstermiştir. Özellikle, Papalık için bu döneme, Saeculum Obscurum (Karanlık Çağ) tanımlaması yapılmıştır. Karolenj desteğinin çekilmesi sonrası, Papalık makamı, başta Roma olmak üzere İtalya’daki asilzadelerin kontrolüne girmiştir. Bu süreç sonucunda geçmişten gelen bazı gelenekler, kurallar ve uygulamalar bozulmaya başlamıştır. Lateran Roma Kilisesi belli ailelerin ve kişilerin mülkü gibi görülmüştür. Bu durum neticesinde, Papalık makamı adeta asilzadelerin kalıtsal kurumu olmuştur. Bu asilzadeler, Papalık makamı için geçmişten gelen kuralları görmezden gelmişler ve usulsüz tavırlar/uygulamalarda bulunmuşlardır. Bu makamda en özgün papa ise IX. Benedictus idi. Bu makale temel amacı, farklı yönlerini ile Papa IX. Benedictus’un hayatını ve Papalık devletinin yaşadığı Saeculum Obscurum (Karanlık Çağ)u dönem kaynakları ile değerlendirmektir.

Kaynakça

  • Bell, M. I. M. (1921). A short history of the papacy, London: Methuen & Co. Ltd.
  • Chamberlin, E. R. (1969). The bad popes. New York: Dorset Press.
  • Collins, P. (2000). Upon this rock: The popes and their changing role,crossroad book. New York: Herder & Herder.
  • Corbett, J. A. (1956). The papacy: A brief history. New Jersey: D. Van Nostrand Company.
  • Çoban, B. Z. (2018). Geçmişten günümüze papalık. İstanbul: İnsan Yayınları.
  • De Montor, A. (1911). The lives and times of the popes. c. III, New York: The Catholic Publication society of Amrica.
  • Duchesne, L. (1892). Le liber pontificalis. II, T. Ernest (Ed.), Paris.
  • Fletcher, L.Y. (1992). First gay pope and other records. Boston: Alyson Books.
  • Glaber, R. (1989). Historiarum libri quinque. J. France (Çev.), Oxford: Clarendon Press.
  • Gregorovius, F. (1896). History of the city of rome in the middle ages. IV/I, A. Hamilton (Çev.), London: Cambridge University Press.
  • Hallinday, A. (1826). Annals of the house of hanover. I, London: Wentworth Press.
  • Jaffe, P. (1885). Regesta pontificum romanorum. c. MCXCVIII, Leipzig: Veit et Comp.
  • Lewis, B. R. (2009). Dark history of the popes. London: Amber Books Ltd.
  • Mann, H. K. (1910). The lives of the popes in the early middle ages. V, London: K. Paul, Trench, Trübner, & Co.
  • Mccabe, J. (1939). A history of the popes. London: Watts & Co.
  • Waitz, G. (Haz.). (1878). Annales hildesheimenses, MGH. Hannoverae: impensis bibliopolii Hahniani.
  • Pertz, G. H. (Ed.). (1843). Annales romani, MHG. Hannoverae: impensis bibliopolii Hahniani.
  • Pertz, G. H. (Ed.). (1864). Annales Corbeienses, MHG. Hannoverae: impensis bibliopolii Hahniani.
  • Pertz, G. H. (Ed.). (1866a). Annales capituli cracoviensis et annales cracovienses compilati, Annales poloniae MHG. Hannoverae: impensis bibliopolii Hahniani.
  • Pertz, G. H. (Ed.). (1866b). Annales polonorum, Annales poloniae MHG. Hannoverae: impensis bibliopolii Hahniani.
  • Platina, B. (1889). The lives of the popes, I, çev. W. Benham, London: Griffith, Farran, Okeden & Welsh
  • Poole, R. L. (1917a). Papal chronology in the eleventh century. The English Historical Review, 32(126), 204-214. Erişim adresi: https://www.jstor.org/stable/551655.
  • Poole, R. L. (1917b) Benedict IX and gregory VI, London: Oxford University Press.
  • Rose, P. de (1988). Vicary of christ: The side of the papacy, New York: Crown Publishers.
  • Saday, B. (2020). Orta Çağ Avrupasında papalık (IX.-XI. yüzyıllar) (Basılmamış Doktora Tezi), Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
  • Stebbing, G. (1926) The story of the catholic church, London-Edinburg: The B. Herder Book Company.
  • The Lives of The Popes (1799). II, London: The Religious Tract Society.
  • Tout, T. F. (1914). The rmpire and the papacy 918-127. London: Rivingtons.
  • Ullmann, W. (1974). A short history of the papacy in the middle ages. London: Methuen & Co.
  • Whalen, B. E. (2014). The medieval papacy. UK: Macmillan Publishers.
  • Willelmus M., (1841). Willelmi malmesbiriensis monachi gesta regum anglorum. T. D. Hardy (Haz.), I, London: Samuel Bentley.
Toplam 31 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Ortaçağ Avrupa Tarihi
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Barış Saday 0000-0001-5106-3659

Yayımlanma Tarihi 24 Aralık 2023
Gönderilme Tarihi 30 Temmuz 2023
Yayımlandığı Sayı Yıl 2023 Cilt: 23 Sayı: 4

Kaynak Göster

APA Saday, B. (2023). IX. Benedictus: Orta Çağ’ın Özgün Papası. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 23(4), 1537-1548. https://doi.org/10.18037/ausbd.1334891