Abstract
Nesiller arası kültürel aktarımın sağlanmasında etkin rolü olan geleneksel çocuk
oyunları, çocuklarla iletişim kurmanın doğal ve kolay yoludur. Oyun aracılığıyla çocuklar; sosyal
iletişim kurmayı, paylaşmayı, yardımlaşmayı, işbirliği yapmayı, sorumluluk almayı, kurallara
uymayı, başkalarının hakkına saygı duymayı ve kendi hakkını gözetmeyi öğrenir. Büyük
kentlerde nüfusun hızla artması, çarpık ve düzensiz kentleşme ve buna paralel olarak da kent
içindeki açık ve yeşil alanların gittikçe azalması nedeniyle çocuklar dış mekânlarda kendilerine
oyun ortamı bulamamaktadır. Bunun yanı sıra kent hayatında çocukların temiz havada oyun
oynayabilecekleri güvenli bir ortamın bulunması pek mümkün olmamaktadır. Yazıda, Adana ili
Pozantı ilçesinde oynanan geleneksel çocuk oyunları üzerinde durulmuştur. Alan araştırmasına
dayanan çalışmanın verileri katılımlı gözlem ve derinlemesine görüşme yöntemleriyle elde
edilmiştir. Tespit edilmiş oyunlardan on beş tanesi seçilerek kendi içinde sınıflandırılmıştır. Söz
konusu oyunların adları, içeriği, oynanış biçimi, nerede, ne zaman ve kaç kişiyle oynandığına
dair bilgiler verilerek çocuk gelişimi üzerindeki etkisinden bahsedilmiştir. Yapılan
değerlendirmeler sonucunda, Pozantı’da, geçmişe kıyasla daha az olmakla birlikte, çocukların
hâlâ sokakta geleneksel çocuk oyunları oynadıkları belirlenmiştir. Çocuklara kendini ifade
edebilme ve yeteneklerini geliştirebilme imkânı sağlayan oyunların, fiziksel, zihinsel, dil, motor,
sosyal, duygusal gelişim alanlarını destekleyici rolü olduğu görülmüştür.