THE POSITION OF POPULIST POLITICS DEVELOPING IN REPUBLICAN ERA TURKEY IN POPULIST LITERATURE

Yıl 2024, Cilt: 12 Sayı: 38, 405 - 430, 15.03.2024

Taner Solmaz

https://doi.org/10.33692/avrasyad.1401554

Öz

Today, populism is thought to affect political processes on a global scale. Populist politics, which emerged from the second half of the nineteenth century with the demands of America and Russia for small-scale reforms in their own countries, is the subject of much research and discussion today. While some of these debates have developed in the sense that the concept brings a new understanding that prioritises the needs of the people against the pro-elite understanding of classical politics, the other part has developed in the sense that populism distorts the quality of existing politics. Accordingly, the politics of populism is an endeavour to seize political power rather than an endeavour to solve the problems of the people. In order to seize power, it is thought that populist actors should primarily utilise the power of the media. However, a conservative organization that prioritizes the traditional values of society continues to operate in the political organization of Turkey. This structure, which develops on the axis of anger, fear and resentment against the political elites and the achievements of modernity, is shaped by populist actors, and the difference and moral value of the populist association formed are brought to the fore. The anti-majority populist actors who have taken such limited but effective power behind them do not need the feature of the media that appeals to the majority, instead they are getting closer to the political organizations with which they have close ties. The main claim of the study will be based on the idea that the use of mass media and the media, which are considered necessary for the spread of populism, has lost its validity in Turkey's traditional political environment.

Anahtar Kelimeler

Populism, Populist Approach, Media, Political Organizations, Turkish Politics

CUMHURİYET DÖNEMİ TÜRKİYE’SİNDE GELİŞEN POPÜLİST SİYASETİN POPÜLİST YAZINDAKİ KONUMU

Öz

Günümüzde popülizmin, siyasi süreçleri küresel ölçekte etkilediği düşünülmektedir. 19. yüzyılın ikinci yarısından itibaren Amerika ve Rusya’nın kendi ülkelerindeki küçük çaplı reform talepleriyle ortaya çıkan popülist siyaset, bugün pek çok araştırmaya ve tartışmaya konu olmaktadır. Söz konusu tartışmaların bir kısmı, kavramın klasik siyasetin elit yanlısı anlayışına karşı halkın ihtiyaçlarını ön planda tutan yeni bir anlayış getirdiği şeklinde gelişirken, diğer kısmı ise popülizmin var olan siyasetin niteliğini bozduğu yönünde gelişmiştir. Buna göre popülizmin ortaya koyduğu politika, halkın sorunlarını çözme gayretinden çok siyasi iktidarı ele geçirme gayretidir. İktidarı ele geçirmek için de popülist aktörlerin öncelikli olarak medyanın gücünden faydalanmaları gerektiği düşünülmektedir. Ancak Türkiye’nin siyasal örgütlenmesinde toplumun geleneksel değerlerini ön planda tutan muhafazakar bir yapılanma işlemeye devam etmektedir. Siyasal elitlere ve modernitenin kazanımlarına karşı duyulan öfke, korku ve hınç ekseninde gelişen bu yapılanmaya popülist aktörler tarafından biçim verilmekte ve oluşan popülist birlikteliğin farklılığı ve ahlaki değeri ön plana çıkarılmaktadır. Böylesine sınırlı ancak etkili bir gücü arkasına almış çoğunluk karşıtı popülist aktörlerse, medyanın çoğunluğa seslenen özelliğine ihtiyaç duymamakta, onun yerine sıkı bağlar oluşturdukları siyasal örgütlenmelere yakınlaşmaktadırlar. Bu çalışmada, popülizmin tarihsel, teorik ve olgusal yönlerinden hareket edilecektir. Çalışmanın temel iddiası ise, popülizmin yayılımında zorunlu görülen kitle iletişim araçlarının ve medyanın kullanımının Türkiye’nin geleneksel siyaset ortamında geçerliliğini yitirdiği düşüncesi çerçevesine oturtulacaktır.

Anahtar Kelimeler

Popülizm, Popülist Yaklaşımlar, Medya, Siyasal Örgütlenme, Türk Siyaseti

Kaynakça

• Ahmad, Feroz. 1995. Demokrasi Sürecinde Türkiye: 1945-1980. Çev. Ahmet Fethi. İstanbul: Hil Yayınevi.
• Akdağ, Menderes. 2019. “Yakın Dönem Türk Siyaset Duayenlerinin Medya Kullanımı Deneyimleri ve Propaganda”. Aksaray İletişim Dergisi, 1(1), 82-110.
• Akdoğan, Yalçın. 2004. AK Parti ve Muhafazakâr Demokrasi. İstanbul: Alfa Yayınları.
• Anavatan Partisi Programı. 1983. Parti Programı. Ankara: Anavatan Partisi Basın Yayın ve Halkla İlişkiler Başkanlığı.
• Ayata, Ayşe Güneş. 1992. CHP – Örgüt ve İdeoloji. Çev. Nüvit Tarhan, Belkıs Ayhan Tarhan. İstanbul: Gündoğan Yayınları.
• Aytaç, Selim Erdem, Ezgi Elçi. 2019. “Populism in Turkey”. ss. 89-108 içinde Populism Around The World: A Comparative Perspective. Springer Nature Switzerland.