Language Reforms and Modernization: Societal and Ideological Impacts of Simplification Processes in Turkish, Russian, and Greek

Year 2025, Volume: 6 Issue: 2, 219 - 238, 29.07.2025

Samet Yerköy

https://doi.org/10.48139/aybukulliye.1605480

Abstract

This article examines the language simplification and modernization processes in Turkish, Russian, and Greek from a historical and cultural perspective. Since the early 20th century, reform movements in these languages have emerged as a reflection of social and political transformations aiming to strengthen national identities. In Turkish, the Language Revolution carried out after the declaration of the Republic aimed to replace words of Arabic and Persian origin in Ottoman Turkish with Turkish equivalents. Following the 1917 Revolution in Russia, a language standard was established to be more understandable to the public and suitable for education, leading to language simplification. In Greece, the transition from Katharevousa to Demotiki gained momentum, especially in the mid-20th century, making a more accessible language part of daily life for the people. This article compares the similarities and differences in these three language reforms and examines the cultural and social impacts of language changes and simplification movements. Additionally, it sheds light on the long-term effects of these reforms on social awareness and education. The contrastive linguistics method is employed in the study to examine language reforms. This approach highlights the impact of the reforms by comparing linguistic features and reveals similarities and differences by investigating language simplification processes through concrete examples. These language reforms are essential in strengthening national identities and modernization processes. The article discusses the political and cultural motivations behind language simplification and modernization and examines the successes and challenges of the reforms in each language.

Keywords

Language reforms , modernization , simplification , contrastive linguistics , national identity

Dil Reformları ve Modernleşme: Türkçe, Rusça ve Yunancada Yalınlaştırma Süreçlerinin Toplumsal ve İdeolojik Etkileri

Abstract

Bu makale, Türkçe, Rusça ve Yunancadaki dil yalınlaştırma ve modernleşme süreçlerini tarihsel ve kültürel bir perspektiften incelemeyi amaçlamaktadır. 20. yüzyılın başlarından itibaren bu dillerdeki reform hareketleri, sosyal ve siyasi dönüşümlerin bir yansıması olarak ortaya çıkmış ve ulusal kimliklerin güçlendirilmesi hedeflenmiştir. Türkçede, Cumhuriyet’in ilanından sonra gerçekleştirilen Dil Devrimi, Osmanlı Türkçesindeki Arapça ve Farsça kökenli kelimelerin yerine Türkçe kelimelerin konulması amacıyla başlatılmıştır. Rusçada ise 1917 Devrimi sonrasında, halkın daha iyi anlayabileceği ve eğitime uygun bir dil standardı oluşturulmuş, dil sadeleştirilmiştir. Yunancada ise Katarevusa’dan Dimotiki’ye geçiş, özellikle 20. yüzyılın ortalarında hız kazanmış ve halkın günlük yaşantısında daha erişilebilir bir dil kullanımı sağlanmıştır. Bu makale, bu üç dildeki reformların benzerliklerini ve farklılıklarını karşılaştırarak, dil değişimlerinin ve sadeleşme hareketlerinin kültürel ve sosyal etkilerini incelemektedir. Ayrıca, bu reformların toplumsal bilinç ve eğitim üzerindeki uzun vadeli etkilerine de ışık tutmaktadır. Bu çalışmada, dil reformlarının incelenmesinde karşılaştırmalı dil bilim yöntemi kullanılmıştır. Bu yöntem, dilsel özelliklerin karşılaştırılması yoluyla reformların etkilerini ortaya koymakta ve dildeki sadeleşme süreçlerini somut örneklerle inceleyerek benzerlikleri ve farklılıkları gözler önüne sermektedir. Bu dil reformlarının, ulusal kimliklerin pekiştirilmesi ve modernleşme süreçlerinde önemli bir rol oynadığı görülmektedir. Makale, dilin sadeleştirilmesinin ve çağdaşlaşmasının arkasında yatan politik ve kültürel motivasyonları ele alarak, her dildeki reformların başarıları ve karşılaşılan zorlukları irdelemektedir.

Keywords

Dil reformları , modernleşme , yalınlaştırma , karşılaştırmalı dilbilim , ulusal kimlik

References

• Referans1 Akalın, H. Ş. (2007). Yetmiş Beş Yılda Türk Dil Kurumu. Türk Dili: Dil ve Edebiyat Dergisi, C: XCIV, Sayı: 667, 5-62.
• Referans2 Alpatov, V. M. (2000). 150 Yazıkov i Politika: 1917-2000. Iv Ran: Kraft.
• Referans3 Anderson, B. (1995). Hayali Cemaatler. Metis Yayınları.
• Referans4 Anttila, R. (1972). An Introduction to Historical and Comparative Linguistics. The Macmillan Company.
• Referans5 Barkova, E. E. (2013). Grafiko-orfografiçeskie osobennosti starşego poluustava XIV-XV vv. Vestnik Moskovskogo Universiteta. Seriya 9. Filologiya, 6, 181-190.
• Referans6 Bragina, İ. G. (2002). Yazıkovaya Politika SSSR: Fragmentı Politiçeskoy İstorii Russkogo Yazıka. Russian History, 29(2/4), 511-527.
• Referans7 Bulut, M. (2014). Atatürk'ün Türkçeye Yönelik Özleştirme/Sadeleştirme Çalışmaları ve Bu Bağlamda Yaşanan Dil Tartışmaları Üzerine Bir Değerlendirme. Turkish Studies, 9(11), 131-147.
• Referans8 Çernova, L. N. (2013). “Kak izmenyalis zvuki naşego yazıka,” https://russianclassicalschool.ru/bibl/slovesnost/obuchenie-gramote/item/1613-l-n-chernova-kak-izmenyalis-zvuki-nashego-yazyka.html. Erişim Tarihi: 01.12.2024.
• Referans9 Çete, A. (2019). 18. Yüzyıldan 20. Yüzyıla Yunanistan’da Dil Sorunu ve Ulusal Bireyin İcadı. Hacettepe Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisi, 36(1), 85-98.
• Referans10 Dietrich, A. P. (2011). “Soviet and Post-Soviet Language Policies: the Status of Russian and Its Role in Central Asian Republics,” ICANAS (International Congress of Asian and North African Studies), 1, Ankara, Türkiye, 465-480.
• Referans11 Dirven R. ve Verspoor M. (Ed.). (2004). Cognitive Exploration of Language and Linguistics (2. bs.). John Benjamins Publishing Co.
• Referans12 Fitzpatrick, S. (1992). The Cultural Front: Power and Culture in Revolutionary Russia. Cornell University Press.
• Referans13 Giannaris, T., Intzidis, E., & Karantzola, E. (2022). From Historical to Synchronic Linguistics in Greece: The Critical Decade of 1970s in its Socio-Historical and Ideological Context. La linguistique et ses formes historiques d’organisation et de production, dir. par Didier Samain et Pierre-Yves Testenoire. Paris: SHESL (HEL Livres, 1). 91-120.
• Referans14 Ioakimidou, G. (2016). “İ Nea Elliniki kai i Katharevousa sto neosistato elliniko kratos,” https://www.schooltime.gr/2016/07/10/i-nea-elliniki-kai-i-kathareuousa-sto-neosistato-elliniko-kratos/. Erişim Tarihi: 04.12.2024.
• Referans15 Kale, M. (1999). Harf Devrimi. Erdem, 11(33), 811-831. Kara, A. (2020). Türkiye’de Alfabe Değişiminden Sonra Yeni Harflerin Yaygınlaştırılması ve Halk Eğitiminde Millet Mekteplerinin Rolü ve Önemi. Oğuz-Türkmen Araştırmaları Dergisi, 4(1), 114-141.
• Referans16 Karpenko, L. B. (2010). Glagolitsa sv. Kirilla: k istokom slavyanskoy duhovnosti. Vestnik Polesskogo Gosudarstvennogo Universiteta. Seriya Obşçestvennıh i Gumanitarnıh Nauk, 2, 47-62.
• Referans17 Kaufman, T. (1990). Language history in South America: What we know and how to know more. Doris L. Payne (Ed.), Amazonian Linguistics: Studies in Lowland South American languages, (s. 13-67). Austin: University of Texas Press.
• Referans18 Kocatürk, U. (1999). Atatürk’ün Fikir ve Düşünceleri. Atatürk Kültür, Dil ve Tarih Yüksek Kurumu Atatürk Araştırma Merkezi Yayını.
• Referans19 Kojinova, A. A. (2017). Yazıki i grafiçeskie sistemı Belarusi v period ot Oktyabrskoy revolyutsii po Vtoroy mirovoy voynı. Studi Slavistici, 14, 133-156.
• Referans20 Kolotilova, A. E. (2011). Bukvennıe izmeneniya v russkom alfavite. Voprosı Jurnalistiki, Pedagogiki, Yazıkoznaniya, 12 (107), 29-36.
• Referans21 Kryuçkova, E. S. (2019). Reforma Russkogo i Ukrainskogo yazıkov 1917-21 gg. Priçinı i Sledstviya. Litera, 1, 43-48.
• Referans22 Krzeszowski, T. P. (1990). Contrasting Languages: The Scope of Contrastive Linguistics. Mouton de Gruyter.
• Referans23 Lykiardopoulos, N. (2012). İ klironomia tou Glossikou Zitimatos: glossikes polemikes sti sighroni Ellada. Neograeca Bohemica, 12(1), 41-56.
• Referans24 Mackridge, P. (2009). Language and National Identity in Greece, 1766-1976. Oxford University Press.
• Referans25 Meader, C. L. (1904). The value of general and comparative linguistics for the classical student. The School Review, 12(5), 390-398.
• Referans26 Moschonas, S. A. (2004). Relativism in Language Ideology: Greece’s Latest Language Issue. Journal of Modern Greek Studies, 22(2), 173-206.
• Referans27 Nikuluşkin, K. V. (2017). Estetika şrifta v reforme ruskoy azbuki 1708 goda. Filologiçeskie Nauki. Voprosı Teorii i Praktiki, 6 (72), 107-111.
• Referans28 Özdoğan, M. (2015). Türkiye’de Ulus İnşası ve Dil Devrimi (1839-1936). Akademik Hassasiyetler, 2(3), 227-262.
• Referans29 Patrikiou, A. (2017). On the historiography of the language question in post-1974 Greece. Historein, 16(1-2), 102-119.
• Referans30 Rankin, R. L. (2003). The comparative method. B. D. Joseph, R. D. Janda (Ed.), The Handbook of Historical Linguistics, (s.181-212). Blackwell Publishing.
• Referans31 Smith, A. D. (1991). The Ethnic Origins of Nations. Wiley-Blackwell.
• Referans32 Şuyskaya, S. A. (2006). Orfografiya rukopisey Antona Sorokina posle reformı 1917-1918 gg. Omskiy Nauçnıy Vestnik, 9 (47), 220-223.
• Referans33 Tekin, T. (1988). Atatürk ve Türk Dilinde Reform. Erdem, 5(12), 1023-1044.
• Referans34 Waal, W. (2018). On the ‘Phoenician Letters’: The Case for an Early Transmission of the Greek Alphabet from an Archaeological, Epigraphic, and Linguistic Perspective. Aegean Studies 1, 83–125.