This paper examines the environmental and climate policies of the EU and Turkey’s compliance to these policies. With the 1960s people have come across some environmental problems. Especially in the 1970s, all countries and companies (specifically private companies) have attributed high hopes to economic growth. They have started being more wealthy and global. But they have forgotten something: all the impacts of these actions. Extreme temperature, sudden and irregular precipitations, melting glaciers etc. increased every single day. This situation led the whole world to seek solutions. On account of this reason the EU has started to adopt some radical policies. Although it has succeeded many of these commitments, these were not enough. Therefore, it has announced its climate-neutrality target by 2050 and that target has become the biggest priorities of both the EU and states individual. On the other hand Turkey also has felt same side effects of the environmental and climate changes issues. It has also determined some policies. However, it can barely say that Turkey has succeeded these targets. Turkey is one of the biggest emitters of Europe. Due to its pledges and current targets, Turkey has criticized by the EU. Given numbers show that Turkey is far from away its targets.
Bu makale, AB’nin çevre ve iklim politikalarını ve Türkiye’nin bu politikalara uyumunu incelemektedir. 1960’lı yıllarla birlikte insanlar birtakım çevresel sorunlarla karşılaşmaya başlamışlardır. Özellikle 1970’li yıllarda, tüm devletler ve şirketler (özellikle özel şirketler) ekonomik büyümeye büyük umutlar bağlamışlardır. Dolayısıyla daha zengin ve küresel olmaya başlamışlardır. Ancak gerçekleştirdikleri eylemlerin olumsuz sonuçlarını gözden kaçırmışlardır. Aşırı sıcaklık artışı, ani ve düzensiz yağışlar, eriyen buzullar vb. birçok olumsuzluğun sayısında her geçen gün artış yaşanmıştır. Bahse konu olan durum tüm dünyayı çözümler aramaya yöneltmiştir. Bu nedenle AB bazı radikal politikalar benimsemeye başlamıştır. Ancak birçok taahhüdü yerine getirmesine rağmen söz konusu politikaların yeterli olmadığı anlaşılmıştır. Bu kapsamda AB, 2050 yılına kadar iklim-nötr hedefine ulaşmayı duyurmuş ve söz konusu hedef hem bir birlik olarak AB’nin hem de bireysel olarak AB devletlerinin en büyük önceliklerinden biri haline gelmiştir. Diğer yandan Türkiye de tıpkı AB gibi çevre ve iklim sorunlarının yan etkilerini hissetmeye başlamıştır. Bu çerçevede bazı politikalar belirlese de, Türkiye’nin söz konusu hedeflerde istenilen düzeyde başarı sağlanmadı görülmektedir. Türkiye, Avrupa’nın en büyük emisyon salan ülkelerinden bir tanesidir. Taahhütleri ve mevcut hedefleri nedeniyle Türkiye, AB tarafından eleştirilmektedir. Mevcut rakamlar Türkiye’nin belirlemiş olduğu hedeflerinden bir hayli olduğunu göstermektedir.
Primary Language | English |
---|---|
Subjects | Political Science |
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | May 29, 2023 |
Submission Date | April 27, 2022 |
Published in Issue | Year 2023 Volume: 7 Issue: 1 |