Buhârî ve el-Câmiu’s-Sahîh’i Üzerine başlıklı bu makalede, Buhârî’nin büyük bir
muhaddis ve fakih olduğu, el-Câmiu’s-Sahîh’inin ise hadis ilminde temel başvuru
kaynaklarının başında geldiği hususu bir kez daha vurgulanır. Kur’an hıfzından sonra
“henüz ilk mektepte iken bana hadis hıfzı sevdirildi” diyen Buhârî, farklı ilim merkezlerinde
bulunup 1080 şahıstan hadis yazarak el-Câmiu’s-Sahîh’ini oluşturur. Buhârî’yi ve eserlerini
yakından tanıyanların beyanları, onun Hz. Peygamber’in yolunun şaşmaz takipçisi, ilmî ve
ahlakî bakımdan mükemmel bir kişiliğe sahip olduğunu gösterir.
Hadisleri merfu-muttasıl (müsned) olarak nakledilen ve bir tür seçki (muhtasar) özelliği
taşıyan Sahîh-i Buhârî, mücerred sahîh hadisler konusunda ilk tasnif edilen Câmi’ türünde
bir eserdir. Eserini telifte onun “sahih hadisleri toplamak” ve “fıkhî istinbat ve hikemî
nükteleri ortaya koymak” gibi iki temel hedefinin olduğu anlaşılır. Buhârîhânlar tarafından
okunmuş ve hatim meclisleri icra edilmiş olan Sahîh-i Buhârî, Sübkî’nin ifadesiyle “İslâm
kitâbiyâtının en kıymetlisi ve Kitâbullah’tan sonra en faziletlisi” kabul edilir.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 8 Temmuz 2015 |
Gönderilme Tarihi | 8 Temmuz 2015 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2015 Cilt: 2 Sayı: 1 |
BEÜ İlahiyat Fakültesi Dergisi Creative Commons Atıf-GayriTicari-Türetilemez 4.0 Uluslararası Lisansı (CC BY NC ND) ile lisanslanmıştır