EKLEM DIŞI RADİUS ALT UÇ KIRIĞI NEDENİYLE KONSERVATİF TEDAVİ UYGULANAN YAŞLI HASTALARDA DOMİNANT EL KIRIĞININ HASTANIN HAYAT KALİTESİNE ETKİSİNİN DEĞERLENDİRİLMESİ Evaluation of Hand Dominancy on Life Quality in Elderly Patients After Conservatively Treated Extra-Articular Distal Radius Fractures

Year 2016, Volume: 6 Issue: 2, 16 - 21, 19.12.2016

Serdar Yılmaz , Deniz Çankaya Alper Deveci

Abstract

Amaç: Günümüzde yaşlı popülasyon sayısı giderek artmakta ve daha aktif yaşam beklentisi oluşmaktadır. Eşlik

eden travmalar ise yaşam kalitesini bozmaktadır. Çalışmamızda radius alt uç kırığı nedeniyle konservatif tedavi

uygulanan yaşlı hastalarda dominant koldaki kırığın hayat kalitesine etkisi araştırıldı.

Gereç ve Yöntemler: Eklem dışı radius alt uç kırığı tanısıyla konservatif tedavi uygulanan 65 yaş ve üzeri 38

hasta çalışmaya dahil edildi. Hastaların yaş, cinsiyet, takip süreleri ve dominant eli kaydedildi. Hastaların son

kontrolde ön-arka ve yan grafileri çekilerek açılanma durumu değerlendirildi. Ayrıca klinik değerlendirme için

el kavrama gücü ölçüldü ve Mayo el bilek skoru, görsel ağrı skalası (VAS) ve hızlı kol, omuz ve el sorunları anketi

(Quick-DASH) kullanıldı.

Bulgular: Hastaların tamamında kırık kaynaması gerçekleşti. Hastaların % 71.1’i kadın (27 hasta), % 28.9’u

ise erkekti (11 hasta). Hastaların ortalama yaşı 71±4.62 (dağılım; 65-82) idi. Ortalama takip süresi 16.82±6.44

(dağılım, 9-31 ay) idi. Yedi hastada kötü sonuç, 2 hastada iyi sonuç, 29 hastada ise orta derecede sonuç alındı.

Dominant tarafta kırığı olan hastalar, tüm hastaların % 60.5’ini (23 hasta), diğer hastalar ise %39.5’ini (15

hasta) oluşturuyordu. Dominant tarafta kırığı olan hastalarda diğer hastalara göre VAS, Mayo el bilek skoru ve

yaş açısından istatistiksel olarak fark saptanmadı (p>0.05). Ancak el kavrama gücü dominant taraf kırığı olan

hastalarda daha yüksek, Quick-DASH skoru ise daha düşük bulundu (sırasıyla p<0.001 ve p=0.006).

Sonuç: Radius alt uç kırığı nedeniyle konservatif tedavi uygulanan yaşlı hastalarda dominant olmayan kolda

daha çok güç kaybı ve fonksiyonel kısıtlılık oluşmakta, ancak bunun hayat kalitesine negatif bir etkisi bulunmamaktadır.

ABSTRACT

Objective: At the present time, aged population issue is increasing and more active life expectancy is growing.

The accompanying trauma impairment affects the quality of life. We evaluated the dominant distal radial

fractures on the quality of life in conservatively treated elderly patients.

Materials and Methods: The study consists of 38 patients over 65 years who were conservatively treated

for extra-articular distal radial fractures. Age, gender, follow-up time and hand dominancy were recorded.

Antero-posterior and lateral radiographies were taken and the fracture alignment was evaluated at last visit.

Hand grip strength, Mayo wrist score, visual analogue scale (VAS) and the quick disabilities of arm, shoulder

and hand score (Quick-DASH) were also recorded.

Results: Fractures were healed in all patients. 71.1% of the patients were female (27 patients) and 28.9% of

were male (11 patients). The mean age of the patients was 71±4.62. The mean follow-up time was 16.82±6.44

month. Seven patients had poor, 2 patients good and 29 patients had moderate results. The patients with

fractured dominant hands were 60.5% of all patients (23 patients) and non-dominant hand fractures were

39.5% (15 patients). There was no significant difference between dominant and non-dominant hand fractures

according to VAS, Mayo wrist score and age (p>0.05). However hand grip strength was higher and Quick-DASH

score was lower in the patients with fractured dominant hand (p<0.001 and p=0.006 respectively).

Conclusion: The strength diminution and functional impairment was observed after conservatively treated

distal radial fractures in the elderly patients, without an effect on the quality of life.

Keywords

Radius kırıkları; Yaşlı; El bileği; Kırık iyileşmesi

References

• 1. Gehrmann SV, Windolf J, Kaufmann RA. Distal radius fracture management in elderly patients: a literature review. J Hand Surg Am. 2008;33(3):421-9.
• 2. Singer BR, McLauchlan GJ, Robinson CM, Christie J. Epidemiology of fractures in 15,000 adults: the influence of age and gender. J Bone Joint Surg. 1998;80(2):243–8.
• 3. Beharrie AW, Beredjiklian PK, Bozentka DJ. Functional outcomes after open reduction and internal fixation for treatment of displaced distal radius fractures in patients over 60 years of age. J Orthop Trauma. 2004;18(10):680–6.
• 4. Ring D, Jupiter JB. Treatment of osteoporotic distal radius fractures. Osteoporos Int. 2005;16(2):S80–4.
• 5. Dayican A, Unal VS, Ozkurt B, Portakal S, Nuhoglu E, Tumoz MA. Conservative treatment in intra-articular fractures of the distal radius: a study on the functional and anatomic outcome in elderly patients. Yonsei Med J. 2003;44(5):836–40.
• 6. Jaremko JL, Lambert RG, Rowe BH, Johnson JA, Majumdar SR. Do radiographic indices of distal radius fracture reduction predict outcomes in older adults receiving conservative treatment? Clin Radiol. 2007;62(1):65–72.
• 7. Kelly AJ, Warwick D, Crichlow TP, Bannister GC. Is manipulation of moderately displaced Colles’ fracture worthwhile? A prospective randomized trial. Injury. 1997;28(4):283–7.
• 8. Nicolay CW, Walker AL. Grip strength and endurance: Influences of anthropometric variation, hand dominance, and gender. Int J Ind Ergon. 2005;35(7):605-18.
• 9. Mutlu S, Güler O, Uygur E, Mutlu H, Mutlu B, Söylemez MS. Yaş lılarda gö rü len radius alt uç kırıklarında konservatif tedavi sonuç larımız. Gö ztepe Tıp Dergisi. 2014;29(2):78-81.
• 10. Narin S, Demirbüken İ, Özyürek S, Eraslan U. Dominant el kavrama ve parmak kavrama kuvvetinin ö nkol antropometrik ö lçü mlerle iliş kisi. DEU Tıp Fakültesi Dergisi. 2009;23(2):81-5.