Eğitimde Önemli Bir Motivasyon Unsuru; Yaştan Bağımsızlık Düşüncesi

Year 2022, Volume: 6 Issue: 1, 17 - 26, 30.06.2022

Gurbet Elçi Bayram Elçi

Abstract

Modernleşmeyle birlikte eğitimin önemi daha da artmıştır. Sosyal ve ekonomik refah bakımından önde olan ülkelerin tamamının eğitime verdiği önemin anlaşılmasından sonra kaliteli bir eğitim için kullanılabilecek araçlar araştırılmıştır, araştırılmaya devam etmektedir. Motivasyon, eğitim açısından bakıldığında kaliteyi artıracak unsurların tamamı olarak nitelendirilmektedir.

Oyun da motivasyonun önemli araçlarından birisidir. Yaştan bağımsız olarak öğrenme süreçlerine olan olumlu katkıları, önemli bir motivasyon kaynağı olarak kullanılmasını sağlamaktadır. Bu bağlamda oyunun gelişim anlamındaki katkıları dikkate alındığında, önemli bir motivasyon unsuru olduğu görülmektedir.

Keywords

Eğitim, gelişim, modern, motivasyon, oyun

An İmportant Motivation Element İn Education: Age İndependence Thought

Abstract

With modernization, the importance of education has increased even more. After the understanding of the importance given to education by all of the leading countries in terms of social and economic welfare, the tools that can be used for a quality education have been researched and continue to be researched. Motivation is defined as all the elements that will increase the quality in terms of education.

Play is one of the important tools of motivation. Its positive contributions to learning processes, regardless of age, enable it to be used as an important source of motivation. In this context, considering the contribution of the game in terms of development, it is seen that it is an important motivation factor.

Keywords

Education, development, modern, motivation, game

References

• Akandere, M. (2003). Eğitici Okul Oyunları, Ankara: Nobel Yayınları.
• Akyüz, Y. (1992). Eğitimde Çocuk-Doğa ve Çevre Korunması İlişkileri, Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 12 (1), 85-96.
• Aral, N. (2000). Çocuk gelişiminde oyunun önemi. Çağdaş Eğitim, 25(265), 15-17.
• Başal, H. A. (1998). Okul Öncesi Egitime Giriş. Bursa: Uludağ Üniversitesi Basımevi.
• Bayhan, S. P. & Artan, İ. (2004). Çocuk Gelisimi ve Egitimi. İstanbul: Morpa Yayıncılık.
• Biggs, J., & Tang, C. (2011). Teaching for quality learning at university (4th Edition). McGraw-Hill (UK): Open University Press.
• Charles, C. M. (2003). Öğretmenler için Piaget ilkeleri (çev: G. Ülgen). Nobel Yayın Dağıtım, 4.
• Cohen, D. (1993). The development of play. New York: Routledge.
• Dweck, C. S. (2006). Mindset: The new psychology of success. New York: Random House.
• Elkind, D. (2007). The power of play: How spontaneous, imaginative activities lead to happier, healthier children. Da Capo Lifelong Books.
• Ertem, H. (2006). Ortaöğretim Öğrencilerinin Kimya Derslerine Yönelik Güdülenme Tür (İçsel ve Dışsal) ve Düzeylerinin Bazı Değişkenler Açısından İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Balıkesir Üniversitesi, Balıkesir.
• Gander, M. J., & Gardiner, H. W. (1998). Çocuk ve ergen gelişimi (B. Onur, Çev.). Ankara: İmge Kitabevi.
• Glasser, W. (1998). The Quality School: Managing Students Without Coercion. (Re. Ed.). New York, N.Y. : Harper Collins.
• Gregory, G., & Kaufeldt, M. (2015). The motivated brain: Improving student attention, engagement, and perseverance. Alexandria, VA: ASCD.
• Griggs, J., & Walker, R. (2008). The costs of child poverty for individuals and society: A literature review. York: Joseph Rowntree Foundation.
• Keller, F. S. (1968). Goodbye Teacher. Journal of Applied Behavior Analysis, 1, 79–89.
• Keskin, E. (2011). Proje Tabanlı Öğrenme Yönteminin İlköğretim İkinci Kademe Öğrencilerinin Başarı ve Fen Motivasyonlarına Etkisinin İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi. Uludağ Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
• Kilvington, J., & Wood, A. (2010). Reflective Playwork. New York: Continuum International Publishing Group.
• Kreitner, R., & Kinichi, A. (2009). Organizational behaviour (9th Edition). New York: Mc Graw-Hill.
• McGregor, G. (2009). “Educating for (whose) success? Schooling in an age of neo‐liberalism“, British Journal of Sociology of Education, 30(3), 345-358.
• National Research Council [NRC]. (2004). Engaging Schools: Fostering High School Students’ Motivation to Learn. Washington, DC: The National Academies Press.
• Pintrich, P. R. (2003). A motivational science perspective on the role of student motivation in learning and teaching contexts. Journal of Educational Psychology, 95(4), 667–686.
• Race, P. (2019). The lecturer’s toolkit: A practical guide to assessment, learning and teaching (5th Edition). London: Routledge. Riddle, S., & Cleaver, D. (2012). “One school principal’s journey from the mainstream to the alternative“, International Journal of Leadership in Education, 16 (3), 367-378.
• Sevinç, M. (2004), Erken Çocukluk Gelişimi ve Eğitiminde Oyun, Ankara: Morpa Kültür Yayınları.
• Şahin, T.,S., (2004). Anne-Babaların Okul Öncesi Eğitim Programına Katılımlarına İlişkin Görüşlerinin İncelenmesi. I. Uluslararası Okul Öncesi Eğitim Kongresi Bildiri Özetleri Kitabı. Ankara: Ya-pa yayınları.
• Şen, M. (2006). Çoklu Zeka Kuramına Göre Yapılan İngilizce Derslerinin Öğrencilerin Güdülenmesi, Benlik Saygısı, Özgüveni ve Çoklu Zekaları Üzerindeki Etkisi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Ankara Üniversitesi.
• Tezci, E., & Perkmen, S. (2013). Oluşturmacı perspektiften teknolojinin öğrenme-öğretme sürecine entegrasyonu. In K. Çağıltay & Y. Göktaş (Eds). Öğretim teknolojilerinin temelleri: Teoriler, araştırmalar, eğilimler (pp. 185-211). Ankara, Turkey: Pegem Akademi Yayıncılık.
• Türk Dil Kurumu [TDK]. (2022). Motivasyon. https://sozluk.gov.tr/ (Erişim Tarihi: 09.05.2022).
• Wang, J., Rao, H., Wetmore, G. S., Furlan, P. M., Korezykowski, M., Dinges, D. F., & Detre, J. A. (2005). Perfusion functional MRI reveals cerebral blood flow pattern under psychological stress. Proc Natl Acad Sci USA, 102(49), 17804-17809.
• Yavuzer, H. (1998). Çocuk Psikolojisi. İstanbul: Remzi Kitabevi.
• Young, P. T. (1961). Motivation and emotion: A survey of the determinants of human and animal activity. New York: Wiley.